بیژن یزدی | شهرآرانیوز؛ تصور کنید، همراه با فرزندتان برای جداشدن از این حالوهوای بد کرونایی به پارک میروید تا برای چند ساعت از روزمرگی به دور باشید، با هم بازی میکنید، از تماشای گلها، درختان و فضاسازیهای پارک لذت میبرید، غافل از اینکه بیاحتیاطی چند نفر قرار است داغی بر دلتان بگذارد که هیچ وقت قرار نیست فراموش شود.
شامگاه شنبه ۱۸ مرداد هفته جاری مهدی دوازدهساله همراه با پدرش به پارک لاله تهران رفته بودند، آنها بعد انجام بازیهای مختلف به سراغ یکی از میزهای پینگپنگ پارک رفتند و سرگرم بازی شدند. ساعت حوالی ٢٣ بود و پدر و پسر گرم بازی که ناگهان توپ پینگپنگ به درون باغچه کنار میز افتاد. مهدی بیخبر از همهجا به سمت باغچه رفت تا توپ را بردارد و به بازی برگردد، اما خبر نداشت که ستون برقی که در کنار باغچه قرار دارد، اتصالی دارد و مهدی وقتی میخواهد با کمکگرفتن از ستون برق به سمت میز پینگپنگ برگردد، جریان برق جان او را میگیرد.
شاید خواندن این چند خط برایتان ناراحتکننده باشد، اما پدر مهدی وقتی فرزندش را از ستون برق جدا کرد، متوجه شد پسرش نای نفسکشیدن ندارد و جان داده است. حالا با دستور قاضی ۳ نفر از افرادی که در پارک لاله تهران مسئولیت داشتهاند در بازداشت هستند، اما تکلیف خانواده داغدیده مهدی چیست؟
اگر کمی به عقبتر برگردیم، شاید یادتان بیاید که در ۲۶ شهریور ۱۳۹۸ بود که عماد، کودک خردسالی که پدر او یکی از غرفهداران وسایل ورزشی استادیوم آزادی تهران بود، هنگام بازی در محوطه مجموعه ورزشی آزادی با داربستهایی که پس از گیت ورودی نصب شده بودند، برخورد کرد و بر اثر برقگرفتگی جان خود را از دست داد. علت آن حادثه سهلانگاری و خطای محرز پیمانکار اعلام شد و مقامات قضایی در همان روزها آنها را بازداشت کردند. سال ۹۴ هم دختری پنجساله که همراه با خانوادهاش برای تفریح به پارک میرزاکوچکخان مشهد رفته بود، وقتی که میخواست در پارک از دستگاه آبسردکن استفاده کند، دچار برقگرفتگی شد و جان باخت. فاطمه با دیدن دستگاه آبسردکن دست پدرش را رها کرد و دواندوان به سمت دستگاه دوید تا کمی آب بخورد، اما متأسفانه بهعلت اتصال جریان الکتریسیته به بدنه دستگاه، این کودک دچار برق گرفتگی شدید شد و جانش را از دست داد.
در شهریور سال ۹۵ یک نوجوان پانزدهساله مشهدی بهعلت اتصال دستش به نیمکت حامل جریان برق جان خود را از دست داد. این حادثه زمانی رخ داد که عدهای درحال آمادهکردن مقدمات اجرای یک برنامه فرهنگی در پارک امت مشهد بودند. دست پسر پانزدهساله به حفاظ فلزیای برخورد کرد که در محل برگزاری مراسم نصب شده بود. او ناگهان چند متر آنطرفتر پرتاب شد. زمانی که اورژانس به محل حادثه رسید، این دانشآموز پانزدهساله جان خود را از دست داده بود.
اینها تنها چند نمونه از حوادثی است که هر چند سال یکبار جان کودکان را در فضاهایی که کاربری آنها تفریح و ورزش است، میگیرد. معلم حرفهوفن سال دوم راهنماییام میگفت: «در آینده در هر شغلی که بودید، تلاش کنید کار خود را درست انجام دهید.» هرچه بزرگتر شدم معنی این کلمات را بیشتر فهمیدم. فکرش را بکنید، اگر همه پیمانکاران و افرادی که در این حوادث مقصر هستند کارشان را با دقت بیشتری انجام میدادند، این گزارش نوشته نمیشد.