به گزارش
شهرآرانیوز، سلول تی یک شوالیه جنجگو در بدن برخی انسانهاست که میتواند
ویروس کرونا را شکست دهد. اما همه انسانها سلول تی ندارند، ولی چه کسانی آن را دارند.
سلولهای تی قاتلان اصلی ویروس کرونا میشوند؟
دکتر محمدسجاد امامی آل آقا، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه و رئیس گروه پژوهش و توسعه شرکت ایده آل تشخیص آتیه در اینباره میگوید: دو دسته
لنفوسیت خیلی مهم در بدن داریم که میتوانند نقش مقابله با بیماریها را در ایمنی اختصاصی بازی کنند. لنفوسیتها یا سلولهای B که از مغز استخوان منشا میگیرند و در همان جا به بلوغ میرسند و لنفوسیتها یا سلوهای T که همان تیموس هست که از مغز استخوان منشا میگیرند، اما در غده تیموس به بلوغ میرسند.
سلولهای تی انواع مختلفی دارند. اما دونوع آن بسیار معروفند. سلولهای سایتو توکسیک یا سی دی هشت مثبت که به عامل بیگانه وارد شده به بدن متصل شده و آن را از بین میبرند و یکی هم سلولهای تی کمک کننده که به انها سی دی ۴ مثبت هم گفته میشود. این سلولهای سی دی ۴ مثبت لنفوسیتهای B را فعال میکنند و پس از فعال شدن این لنفوسیتهای B هستند که علیه ویروس مهاجم آنتی بادی یا پادتن تولید میکنند؛ بنابراین اگر بخواهیم در آینده واکسنی را برای بیماری کرونا یا کوید ۱۹ تهیه بکنیم این واکسن باید بتواند سلولهای سی دی ۴ مثبت یا کمک کننده هارا فعال کند.
سلولهای تی کمک کننده میتوانند بخشی از ویروس را که ما به آن پروتئین اس میگوئیم، شناسایی کنند. شاید از طریق همین پروتئین اس بشود سلولهای تی را فعال کرد بخصوص تی کمک کننده و اگر سلولهای تی کمک کننده فعال بشوند به دنبال آن سلولهای B فعال میشوند که خودشان پادتن تولید میکنند و ایمنی را برای بدن ما ایجاد میکنند. "
در شناخت نقش مهم سلولهای تی همین بس که بدانیم برای مثال در بیمارانی که کارشان به آی سی یو کشیده میشود، میزان این سلولها به شدت پائین است. همینطور مبتلایان شدید کوید ۱۹ در خون خود سلول تی ندارند و به همان نسبت در برابر حمله بعضی ویروسها مثل ایدز یا افزایش عوامل التهابی در بدن، ضعف دارند و این عوامل منجر به مرگ و کاهش سطح این سلولها در بدن میشود.
سلولهای T در بدن یک سری افراد بهتر تولید میشود؟
ممکن است در تعدادی از افراد در همه بیماریها چه عفونی و چه غیر عفونی مسایل ژنتیکی دخالت داشته باشد. برخی افراد ممکن است نوع لنفوسیتهای تی داشته باشند که بتواند پاسخ مناسبتری در برابر ویروس بدهد! بنابراین اگر سوالتان این باشد که ایا ژنتیک افراد نقشی در مقابله با این بیماری دارد به نظر میرسد که پاسخ مثبت است.
ولی این سلولهای T متنوع هستند و گونههای مختلفی دارند و هر کدام قادر است یک عامل بیگانه را شناسایی بکنند. برای مبارزه با ویروس کوید باید اون نوع سلولی را شناسایی کرد که بتواند ویروس را شناسایی کند تا بتوان آن را تکثیر کرد.
درواقع حالا واکسنهای مختلفی میشود طراحی کرد که سلولهای T را تحریک کرده و آنها را وادار به تکثیر بکند.
وقتی سلولهای تی فعال شوند، سلولهای B را فعال کنند و پادتن هارا علیه آن ویروس برای ما ایجاد بکنند. این امید وجود دارد، واقعا این امید هست، اما چیزیکه کار را سخت میکند یکی تنوع ژنتیکی افراد مختلف و تنوع پاسخهایی است که ممکن است افراد مختلف نسبت به یک واکسن بدهند و یکی اینکه خود این ویروس ممکن است دچار تغییرات ژنتیکی بشود.
هرچند با توجه به انواع مختلف سلول و انواع گوناگون واکنشهایی که در ویروس ایجاد میکند ممکن است نشود با آن واکسنی که ساخته میشود، ایمنی بلند مدت ایجاد کرد و مثل واکسن انفلوانزا هرسال باید تجدید شود، ولی «در هر صورت این امید که بشود از سلولهای تی و بطور کلی از سیستم ایمنی بهره گرفت برای این بیماری کاملا محتمل است و گروههای مختلفی در دنیا دارند تلاش میکنند تا همین اتفاقی که میفرمایید انجام بدهند و ما امیدواریم هرچه سریعتر به جواب برسند.»
منبع: عصر ایران