وقتی بهترین‌ها انتخاب نشدند!
مصلحت همچنان حرف اول مراسم برترین‌های فوتبال ایران
مراسم برترین‌های فوتبال ایران در سال 98-97 درحالی برگزار شد که انتخاب‌های نهایی داوران در بسیاری از آیتم‌ها با نظر هواداران متفاوت بود. بسیاری از بازیکنانی که در طول فصل گذشته عملکرد فوق‌العاده‌ای داشته و بالاترین نمرات فنی را هم دریافت کرده بودند، در کمال تعجب در فهرست نهایی داوران جایی نداشتند! شروع این مراسم هم با بی‌نظمی‌هایی همراه بود و با وجود اینکه در همه‌جای دنیا این‌گونه مراسم با نظم و ترتیب خاصی برگزار می‌شود، مراسم برترین‌های فوتبال ایران با بیش از یک ساعت تأخیر آغاز شد. همان‌طور که از قبل هم انتظار می‌رفت، انتخاب برترین‌های فوتبال ایران همراه با مصلحت‌اندیشی بود و در برخی انتخاب‌ها افرادی که شایسته بودند، انتخاب نشدند. در برگزاری این مراسم صحبت از برترین‌های لیگ می‌شود؛ اما بازی‌های ملی هم ملاک قرار می‌گیرد. به‌طور‌مثال علیرضا بیرانوند بهترین بازیکن ایران در فصل گذشته بوده است، اما وقتی صحبت از لیگ برتر می‌شود، نباید او را با توجه به عملکردی که در لیگ داشته به‌عنوان برترین دروازه‌بان انتخاب کرد. در این گزارش نگاهی به انتخاب برترین‌های فوتبال ایران انداخته‌ایم.
جایزه به‌خاطر درخشش در تیم ملی
علیرضا بیرانوند فصل خوبی را همراه با پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا پشت‌سر گذاشت. او با مهار به‌یادماندنی ضربه‌‌سر ژاوی، هافبک اسبق باشگاه بارسلونا که در السد قطر بازی می‌کرد، نقش بسزایی در رسیدن پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا داشت. بیرانوند در جام ملت‌های آسیا هم عملکرد قابل‌قبولی داشت و در بازی مرحله یک‌هشتم نهایی با عمان در همان دقایق ابتدایی موفق شد یک پنالتی از حریف بگیرد تا تیم ملی به بازی برگردد و درنهایت عمان را شکست دهد. دروازه‌بان سرخ‌پوشان پایتخت اما در لیگ هجدهم بهترین دروازه‌بان لیگ نبود. بیرانوند که به‌عنوان بهترین دروازه‌بان در فصل گذشته انتخاب شد، با توجه به عملکردی که در لیگ داشت، هفتمین دروازه‌بان لیگ بود. پیام نیازمند، دروازه‌بان جوان باشگاه سپاهان، که امیر قلعه‌نویی او را از پیکان به جمع زردپوشان اصفهانی آورد، می‌توانست در این مراسم به‌جای بیرانوند عنوان برترین دروازه‌بان لیگ را به خود اختصاص دهد. بیرانوند به عنوان بهترین بازیکن هم انتخاب شد که بر اساس عملکرد فنی بازیکنان، احمد نوراللهی بهترین بازیکن فوتبال ایران در لیگ هجدهم است. در رده‌بندی کلی بازیکنان بر اساس آنالیزهای فنی، بیرانوند در رده 76 قرار دارد و قاعدتا نباید جایزه عنوان بهترین بازیکن لیگ به او برسد. بهتر بود اعلام می‌شد این جوایز به بهترین‌های فوتبال ایران اختصاص دارد نه لیگ.
وقتی شجاع دیده نشد
سیدجلال حسینی، کاپیتان پرسپولیس، به‌عنوان برترین مدافع لیگ انتخاب شد. سیدجلال در چند فصل گذشته هم در جمع برترین‌ها حضور داشته است، اما در لیگ هجدهم مدافعانی بودند که عملکرد بهتری نسبت به او داشتند. شجاع خلیل‌زاده، دیگربازیکن سرخ‌پوشان پایتخت، بهترین مدافع فوتبال ایران بود. بعد از خلیل‌زاده هم جورجی ولسیانی بازیکن فصل گذشته نساجی، بهترین مدافع لیگ برتر بود. جلال حسینی بعد از شجاع خلیل‌زاده و ولسیانی، سومین مدافع برتر لیگ هجدهم براساس آنالیز عملکرد فنی است.
انتخابی عجیب
با توجه به اینکه جایزه بهترین دروازه‌بان و بهترین مدافع را به پرسپولیسی‌ها داده بودند، برای بهترین هافبک سراغ بازیکنان سپاهان رفتند. با وجود اینکه احمد نوراللهی بهترین هافبک لیگ هجدهم بود که عملکرد خوبش باعث شد مسافر جام ملت‌های آسیا شود، مهدی کیانی، بازیکن سپاهان، به‌عنوان بهترین هافبک انتخاب شد؛ انتخاب عجیبی که جای هیچ توجیهی ندارد. کیانی حتی در بین هافبک‌های تیم سپاهان هم برترین هافبک نبود و انتخاب بحث‌انگیزی بود. به نظر می‌رسد مسئولان قصد داشتند پس از اهدای 2 عنوان به پرسپولیس، از سپاهان، نایب‌قهرمان فصل قبل، دلجویی کنند. در بخش انتخاب بهترین مهاجم و پدیده، انتخاب‌های قابل‌قبولی صورت گرفت. در بخش انتخاب برترین داور وسط هم جایزه به علیرضا فغانی رسید. در توانایی‌های فغانی هیچ شکی نیست. او درحال‌حاضر یکی از 3 داور برتر قاره آسیاست؛ اما در لیگ هجدهم عملکرد او درخشان نبود. بیژن حیدری و اشکان خورشیدی داورانی هستند که می‌شد به عنوان برترین داور فصل به آن‌ها جایزه داد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
