نظرسنجی و مناظره؟ استقبال می‌کنم...

مهدی عسکری
خبرنگار

با تجربه 6 سال حضور در دوره اول و پنجم شورا، صراحت کلامش بیشتر هم شده است و راحت تر از قبل برخی جریانات و حتی همفکران خود را نقد می کند؛ حتی اگر قرار باشد بر سر آنچه مشکلات و مسائل شهر می داند، از بدقولی های دولت و سیاست هایش انتقاد کند. از اعلام اموال و دارایی های خود هم ابایی ندارد و هم زمان از برگزاری نظرسنجی برای سنجش میزان محبوبیت و عمل گرایی شورای پنجم و مناظره با منتقدان سرسخت استقبال می کند. با بتول گندمی، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر، در آغاز سومین سال فعالیت شورای امید، درباره بررسی عملکرد شورای فعلی شهر گفت وگو کردیم که از نظر شما می گذرد.

نیمی از راه شورای پنجم گذشت؛ آیا مایل به نظر سنجی درباره میزان رضایت مردمی از عملکرد شورای امید هستید؟
با کمال میل. به این کار اشتیاق زیادی هم دارم و تحت هر شرایطی تمایل دارم این نظرسنجی صورت بگیرد، حتی اگر خروجی اش این باشد که متوجه شویم ناموفق بوده ایم. در مجموعه مدیریت شهری این کمبود و خلأ همواره احساس می شود. از 29  اردیبهشت 96 که پیروز میدان شدیم و اول شهریور همان سال که کار را شروع کردیم، شرایط اقتصادی با امروز خیلی متفاوت بود. دلار 3900 تومان بود و حالا بیش از 11 هزار تومان است. فراز و فرودهای اقتصادی زیادی شاهد بوده ایم که برای همه شهروندان سخت بود. دولت هم ضعف هایی داشته و به تعهداتش به مردم عمل نکرده است. اگر ثبات اقتصادی اول شهریور سال 96 را همین حالا می داشتیم، قطعا کارنامه عملکرد ما مثبت تر می بود. متاسفانه شهروندان همه را در یک راستا می‌بینند. شرایط تلخ و اقتصادی برای قضاوت مردم در مورد عملکرد شورای شهر تاثیر دارد. یعنی شورای شهر را از دولت جدا نمی بینند و همه چیز را زنجیره وار به هم مرتبط می دانند؛ در صورتی که ما نهادی محلی و منتخب خودشان هستیم و شهرداری هم نهادی عمومی است.

شاید به دلیل همفکری های سیاسی مردم‌این گونه برداشت کنند.
به لحاظ سیاسی شاید قرابت هایی وجود داشته باشد، اما دولت اصلاح طلب نیست. ما از اعتدالی حمایت کردیم که به نفع منافع ملی بود.

دستاوردهایی که فکر می کنید در این نظرسنجی به نفع شورای پنجم باشد، چیست؟
فکر می کنم در مناطق پیرامونی و کم برخوردار، مردم از خدمات عمرانی، احداث پارک ها، بازگشایی مسیرهایی که به آن پرداخته شده و در حال اتمام یا اجراست و دسترسی هایی که پیرامون مرکز شهر ایجاد شده اما در گذشته مغفول مانده بود، راضی اند. مثلا دسترسی خیابان بسکابادی به بولوار طرق، انتهای خیابان کوشش که در منطقه سیدی در حال اجراست، پارک انصار در منطقه 6، مجموعه ورزشی گلشن و ده ها نمونه دیگر که در مناطق پیرامونی، مشکلات ترافیکی را کاهش داد، باعث رضایت شد. در حوزه فضا، سیما و منظر شهری هم تلاش کردیم آرامش بیشتری را در مقایسه با گذشته پرچالش و پرتنشی که بر در و دیوار شهر ایجاد شده بود و به صورت شهروند می کوبید، ایجاد کنیم. در حوزه شهرسازی برخی مشکلات وجود دارد که ناشی از عمل نکردن ساختارهای دولتی به تعهداتشان است، اما مطمئن هستم شهروندان در نظرسنجی های خود به عنوان گلایه این موارد را مطرح خواهند کرد. در مواردی مدافع حقوق مکتسبه طرح پیرامون حرم مطهر بودیم، اما کار هنوز به سرانجام نرسیده است. بخشی از شهروندان درباره نشاط و شادی که در شهر به آن ها وعده داده بودیم، گلایه هایی دارند اما همان ها هم اذعان خواهند کرد گام های خوبی برداشته شده است.

شهر را با چه میزان بدهی تحویل گرفتید و حالا چه میزان بدهی دارید؟
در اولین گزارش بدهی که آقای تقی زاده، شهردار وقت، در پایان سال96 و هم‌زمان با ارائه لایحه بودجه سال97 یعنی بعداز 4، 5ماه از استقرار شورای شهر ارائه کرد، کف 7هزار میلیاردتومان به عنوان بدهی های شهر اعلام شد. بخشی از بدهی تعهدات اوراق به نظام بانکی بود، بخشی از تعهدات به حوزه پیمانکاری و بخش هایی نیز تعهدات به شهروندان بود؛ مثلا در مورد املاک در مسیر که در قدیم خریداری شده و پرداخت نشده بود. اما هر چه پیش رفتیم، دیدیم بدهی ها بیشتر از این است. به عنوان مثال همچنان 180 میلیون یورو تعهد ارزی خط 2 به صندق توسعه ملی پابرجاست که سررسید پرداختش آغاز به کار شورای پنجم بود و ما برای پرداختش تا دی ماه سال جاری مهلت گرفته ایم اما هنوز هیچ رقمی از این پول وصول نشده است.

تمهیداتی که برای پرداخت بدهی ها در نظر گرفتید، چه مواردی بود؟
در آغاز به کار شورای جدید، بدهی شهرداری به نظام بانکی سررسید شده بود و ما در لیست سیاه بانک ها قرار داشتیم؛ بنابراین ظرفیت های شهر را با حضور تیمی جدید ارزیابی کردیم. مطالبات زیادی هم از دستگاه های دولتی بود که انباشته شده و وصول نشده بود.

صحبت از 4 هزار میلیارد تومان بود.
خیلی بیشتر از این بود. در آغاز کار شورا معاون مالی وقت فهرستی که معادل 2600 میلیارد تومانی از بدهی ها به شهرداری بود ارائه داد، اما مشخص شد کار کارشناسی خوبی روی آن صورت نگرفته است. در نشستی که اعضای شورا با آقای تقی زاده، شهردار سابق و معاونانش و شهرداران مناطق سیزده گانه مشهد برگزار کردند، آقای کلائی که معاون مالی و پشتیبانی شهردار بود، با هوشمندی به این ابعاد توجه کرد. در معاونت پشتیبانی، ساختاری به نام مدیریت مطالبات دولتی شکل گرفت و با کار شبانه روزی توانستیم 7 هزار میلیارد تومان بدهی دستگاه های دولتی به شهرداری را شناسایی کنیم. از این میزان 4400 میلیارد تومان را سند زده شد و درنهایت این بدهی ها کاملا پرداخت شد. نقد شدن الباقی هم به امسال منتقل شد و درحال پیگیری هستیم. 1700میلیاردتومان به حوزه پیمانکاری عمرانی، خدمات شهری و حمل ونقل بدهکار بودیم که از محل درآمدی نقدی و غیر نقدی شهرداری این مبالغ را شش ماهه سال 96 و 97 دسته بندی و پرداخت کردند. به جز 180 میلیون یورویی که به نظام بانکی بدهکار هستیم، در حال حاضر از شهرداری های بدون بدهکار به نظام بانکی هستیم. در مورد 180 میلیون یورو هم در سفر معاون اول رئیس جمهور صحبت هایی مطرح شد و امیدواریم بتوانیم از حمایت دولت در این بخش به نفع شهر مشهد که متعلق به همه ایران است، استفاده کنیم.

ظاهرا تا مدت ها، مشکلات باقی مانده از خط 2 مترو توسط شورا پیگیری می شد.
بله، در خط 2 مترو افتتاحی از انتهای طبرسی تا میدان شهدا انجام شده بود که کامل نبود ما هم به شدت دغدغه ایمنی و امنیت شهروندان را داشتیم. جلسات فوق العاده ای توسط شورا برگزار شد. وقتی ما آمدیم، سیستم ایمنی وجود نداشت و هیچ آسانسوری نصب نشده بود که موفق باشد.حدود 300 میلیارد تومان برای تجهیزاتی که مسیرش در دوره گذشته افتتاح شده بود، هزینه شد و این تعهدات را پذیرفتیم. در یک مرحله حتی کار به جایی رسیده بود که قرار گذاشتیم شهرداری برسی کند تا اگر مشکل جدی است کل مسیر را ببندیم و وقتی ایمن شد، مسافرگیری را دوباره آغاز کنیم. مشکلات و گلایه شهروندان زیاد بود. مثلا شهروندانی با ویلچر می آمدند و گله داشتند که به عنوان یک معلول نمی توانند از آسانسور و قطار شهری استفاده کنند. اما حالا همه آسانسورهای خط 2 که در دوران گذشته افتتاح شده بود، راه اندازی شده است. اگر شرایط ثبات اقتصادی شهریور 96 را داشتیم، در حال حاضر قطعا بخش هایی از خط 3 هم می توانست به بهره برداری برسد.

با وجود افزایش خریدهای خارجی، تعهدات حمل و نقلی را چه کردید؟
خرید 300 دستگاه اتوبوس و مینی بوس در همین دو سال گذشته، در شرایطی صورت گرفت که قیمت ها حداقل سه برابر شده بود؛ یعنی قیمت اتوبوس 600 میلیون تومانی به حدود یک میلیارد و 800میلیون تومان رسیده است. اما ظرفیت های شهر را نادیده نگرفتیم و نگفتیم چون گران است نمی خریم. مشغول بازسازی300 دستگاه اتوبوس از نظر شرایط ظاهری و موتوری و سیستم های گرمایش و سرمایش هستیم.

برای بودجه سال گذشته از این گلایه داشتید که باید شهر را 18 درصد ارزان تر از سال 92 و حتی 23 درصد، ارزان تر از سال95 مدیریت کنید. آیا مشهد همین گونه که اعلام کردید اداره شد؟ کمبودها در بودجه جاری، عمرانی و... چگونه جبران شد؟
ما بهای تمام شده این سال ها و درآمدهای شهر را در دست داریم. هزینه تمام شده رشد چشمگیری داشت و ما هم از همان ابتدای ورود اعلام کردیم شهر برای شهروندان گران اداره شده است. تلاش کردیم بخشی از هزینه ها را کم کنیم. البته بخشی از افزایش هزینه ها اجتناب ناپذیر بود. به عنوان مثال بهای تمام شده سفر درون شهری در مقایسه با سال96 تفاوت چشمگیری یافته بود؛ مثلا تعمیرات اساسی موتور اتوبوس، تأمین لاستیک و مواردی از این دست تا 400درصد افزایش یافته است و امکان کاهش هزینه ها نیست. در کمیسیون های تخصصی و کارگروه های تخصصی، حرف ما این بود که اطلاعات و آمار دقیق تری در اختیار شورا قرار گیرد؛ بنابراین روی بهای تمام شده متمرکز شدیم اما داده های درستی نداشتیم. بگذارید یک مثال بزنم. ما در بحث رفت وروب سه عدد متفاوت درمورد متراژ خیابان های شهر داریم که ازسوی سازمان فاوا، حوزه شهرداری و حوزه خدمات شهری اعلام شده است. در این حوزه معتقدیم باید فرایندها را اصلاح کنیم.

به نظر می رسد برخی حاشیه های منتشر شده در فضای مجازی، توان، انرژی و تمرکز برخی اعضای شورا را کم کرده است. رویه شورا برای پاسخ گویی به این موارد چیست؟
قبول ندارم که این حاشیه ها توان و انرژی اعضای شورا را گرفته است. شاید در محدوده عناصریا برخی افرادی که پیرامون ما کار می کنند، اندکی تأثیر داشته باشد، اما در نهایت این مجموعه ها که در فضای مجازی به تخریب و توهین به شورای شهر و مدیریت شهری می پردازند، مخاطب چندانی ندارند. ولی ابهامی که برای من وجود دارد، این است که چرا با این ها برخورد نمی شود. یا داده هایی که مطرح می کنند درست است؛ بنابراین سیستم های مربوطه باید ورود پیدا کرده و برخورد کنند. من هم کاملا موافقم و آماده برخورد با خطاها و تخلفاتی که در مجموعه مدیریت شهری و شورای شهر اتفاق می افتد، هستیم. اگر هم درست نیست، که واقعا درست هم نیست، باید با آن ها برخورد شود؛ چون این شیوه کار آن ها، نه فقط برای شورای پنجم و لیست امید، که برای آینده مدیریتی شهر و کشور زیان بار است و باعث زیرسؤال رفتن باورهای مردم درباره مدیران نظام می شود. وقتی اعتماد مردم خدشه دار شود، ساختن دوباره این اعتماد بسیار سخت خواهد بود.

تا به حال با مدیران متخلف هم برخورد کرده اید؟
برای ما پاک دستی در هر شرایط اصلی مهم است. اگر قرار است فرایند خلافی شکل بگیرد، تلاش می کنیم جلو این فرایند گرفته و با مدیران متخلف برخورد شود. نمونه هایی هم بوده که با متخلفان برخورد کرده ایم. سیستم های نظارتی هم بارها شاهد این مدعا بوده اند. حتی اگر مدیری با گرایش نزدیک به ما تخلفی کرده است، باز هم برخورد کرده ایم. گاهی مواردی را هم به ما نسبت می دهند که بعضی موارد آن کاملا اشتباه است و برخی را حتی روحمان خبر ندارد.

انتقادها از شما در فضای مجازی زیاد است.
من دلیل این انتقادها را، عملکرد خودم و سایر همکارانم در شورای شهر می دانم. سعی کرده ایم در حوزه شهرداری، فارغ از نگاه های سیاسی خودمان کار انجام بدهیم. به عبارتی، شهر را نه با نگاه سیاسی، که برای مردم، اداره می کنیم.

به نظرتان اینکه منتظر باشید دستگاه های نظارتی ورود پیدا کنند، رویه درستی است؟ آیا این مسئله باعث نمی شود فرصت از دست برود و همان اعتمادی که می گویید، خدشه دار شود؟
فقط این نبوده است. ما شکایت هایی هم به دستگاه قضا در مورد این کانال‌ها مطرح کرده ایم و اسناد و مدارک زیادی هم ارائه دادیم. وکیل گرفته ایم و مشغول پیگیری هستیم. راستش را بخواهید تا مرحله ای فکر می کردیم نباید وارد پروسه شکایت شویم. من خودم چندان خواننده این توهین‌های مغرضانه نیستم. آن قدر کار بر زمین مانده داریم و درگیری های کاری ما زیاد است که واقعا فرصتی برای این قبیل موارد نداریم. درباره یکی از کانال ها که اتهامات سخیفی مطرح کرد، جمع بندی حقوقی ما این بود که باید شکایت کنیم و شکایت هم کردیم. البته در مجموع، اعضای شورا به این موارد چندان اهمیت نمی دهند.

شاید این گونه تعبیر شود که در برخی انتقادها حتما مسئله ای وجود دارد که اعضای شورای شهر حاضر به پاسخ گویی درباره آن نیستند.
نه، این گونه نیست. اتفاقا این گونه می‌تواند تعبیر شود که اگر واقعا نکته ای وجود داشت، برخورد می کردند. اصلاح طلب ها زیر ذره بین های قوی قرار دارند؛ معتقدم اهرم های نظارتی باید برای همه باشد. باید بررسی شود افزایش نیروهای شهرداری در ادوار شهرداری چگونه بوده است و چرا به 25 هزار نفر رسیده است؟ چطور تعدادی از نیروهایی که به عنوان شرکتی و حجمی در دوره قبل وارد شهرداری شدند، در فاصله ای اندک تا پایان دوره شورای گذشته، قرارداد معین شده اند؟ آیا مجوزهای لازم از وزارت کشور دریافت شده بود؟

وضعیت تغییر در نیروهای شورا در دوره پنجم چگونه بوده است؟
قبل از ورود ما بیش از 100 نیرو درشورا کار می کردند و اکنون نیز مشغول به کارند. به عنوان رئیس کمیسیون برنامه و بودجه می گویم که دبیر این کمیسیون، یکی از نیروهای دوره گذشته است و دبیر کمیسیون تلفیق هم از مدیران گذشته شهرداری بوده است. در آغاز دوره دوم شورای شهر تقریبا همه نیروهای اصلاح طلب را بیرون کردند. ما به این رویه ها اعتقاد نداشتیم و نداریم .

فرزندانتان در شورا مسئولیت دارند؟
نه، یکی از فرزندان من داروسازی خوانده و دیگری دندان پزشک می‌خواند. همسرم کارمند وزارت نفت است و در مشهد نیست. درباره بقیه اعضای شورا هم جز این نیست. برخی از اعضای شورا فرزندانشان دبستانی هستند و اصلا به سن ورود به شهرداری نرسیده اند. می شود از دوره اول شورا، نام افراد شورا را در سامانه شهرداری وارد کنیم و هم نام های فامیلی را پیدا کنیم، کار سختی نیست، اما ما وارد این حوزه ها نشده و بیشتر تلاش کرد ه ایم به منابع انسانی شهرداری توجه کنیم.

این توجه به منابع انسانی، شامل چه مواردی است؟
توجه ویژه ای به جمع کثیری از بازنشستگان داشتیم. وقتی آن ها بازنشسته می شوند، از خدمات بیمه تکمیلی محروم می شوند. بیمه تکمیلی برای پرداخت هزینه های درمانی بیشتر از هر سنی در دوره بازنشستگی به درد آن ها می خورد. امسال 12 میلیارد تومان برای بیمه تکمیلی 6 هزار نیروی بازنشسته شهرداری و همسرانشان هزینه کردیم؛ هزینه فراوانی که اصلا جزو تعهدات ما نبود. درباره نیروهای خدمات شهری و مثلا پاکبان ها، نیروهای روزکار، ساعات کارشان از 4 صبح است و درحالی که دو ساعت ابتدای کار آن ها تا ساعت 6 صبح، شب کاری محسوب می شود، تا به حال این هزینه به آن ها پرداخت نشده بود؛ رقمی چشمگیر که درحال حل و فصل آن هستیم. رفاهیات را هم با پرداخت بخشی از بن ها بهبود بخشیدیم. در پایان سال 97، علاوه بر پاداش، 25 میلیارد تومان به شکل های مختلف به نیروهای مستقیم و غیر مستقیم شهرداری پرداخت شد. حتی به 800 نیروی خانمی که در حوزه خدمات شهری و در فضای سبز کار می کردند، بسته حمایتی داده شد. رفتار ما را با رفتار دوره گذشته مقایسه کنید. سرانه رفاهیات در این دو سال در مقایسه با دو سال قبل از آن، دو برابر شده است.

با هدف راستی آزمایی در دوره فعلی و دوره گذشته، آیا تاکنون به مناظره دعوت شده اید؟ و آیا از مناظره استقبال می کنید؟
هنوز به مناظره دعوت نشده ام، اما مناظره را با کمال میل می پذیرم. حاضرم بیایم و حداقل از کاری که خودمان انجام داده ایم در مقایسه با گذشته دفاع کنم. من منکر خدمات دوره گذشته نیستم؛ اقدامات خوبی هم انجام شده است. اما معتقدیم ما سعی کرده ایم به آنچه وعده کرده ایم، وفادار بمانیم.
با اینکه پیش تر اعلام کرده بودید وضعیت بدهی های معوق به پیمانکاران تا حدود زیادی حل و فصل شده و برآوردها هم مؤید همین مسئله است، به نظر می رسد در برخی موارد، مثل سامانه دوچرخه، واقعا به اپراتورها ظلم شده است و تا رسیدن به نقطه مطلوب، فاصله زیادی داریم.
ماجرای سامانه دوچرخه هنوز حل نشده است. منتظریم بررسی سایر دستگاه ها تمام شود. به محض اتمام بررسی آن ها، برای حل این مسئله وارد می شویم.

شما باسابقه ترین عضو شورای پنجم هستید. چقدر تاکنون پای حرف و نقد منتقدان اصولگرا و اصلاح طلب نشسته اید؟
ما چند مسئله را در کار درنظر گرفته ام. سعی کرده ام اگر قرار است درباره بخش خاصی تصمیم بگیرم، مسئولان همان بخش را هم دعوت کنم و نظراتشان را هم بشنوم؛ مثلا زمانی که لایحه شهرداری برای واگذاری احداث خط4 قطار شهری به قرارگاه خاتم الانبیا در قالب لایحه دو فوریتی مطرح شد و کارشناسان شهرداری اعلام کردند لایحه بسیار خوبی است و تخفیف هم گرفته ایم، در ابتدا بررسی کارشناسی فوق العاده دقیقی را در دستورکار قرار دادیم. از تمام صاحب نظران در شورای سوم، شورای قبل و زبده ترین متخصصانی که می توانستند درباره برآوردهای ما قیمت بدهند دعوت کردیم. فصل مشترک نظر همه آن ها این بود که اعلام کردند ظرفیت قرارگاه ظرفیت خوبی است. ضمن اینکه ما با 250میلیارد تومان کمتر از پیشنهاد اولیه، قرارداد را منعقد کردیم. درمجموع تصمیمات را صرفا با اتکا به بدنه کارشناسی و شورا و شهرداری نمی‌گیریم. نظرات بخش‌های خصوصی را تا آنجا که در توانمان است می گیریم و لحاظ می شود. در جاهایی، منتقدان هم حرف هایی دارند و ما برای شنیدن با آن ها همراهی می کنیم. از مدیریت شهری هم خواسته ایم حرف های منتقدان را گوش کند و در جاهایی که به نفع مردم و شهر است، عمل کند. ما قطعا ضعف داشته ایم، اما در زمانی که احساس کرده ایم تصمیم ما نادرست بوده است، آن را اصلاح کرده ایم.

آیا اعضای شورا به عنوان مجموعه ای واحد و یک دست حاضر ند مجموعه دارایی ها و درآمدهای خود را در سامانه فاش اعلام کنند؟
من نمی دانم مایل باشند یا نه. اما من همین حالا حاضرم در این باره با شما صحبت کنم.

من سراپا گوش هستم بدانم میزان دارایی های شما چقدر است.
(می خندد) سه دونگ از منزل مسکونی که در آن اقامت دارم به من تعلق دارد و سه دونگ متعلق به همسرم است. همسرم یک خودرو هیوندا توسان دارد که چند سال قبل خریده است. پسرم هم 5 سال قبل یک پژو پارس خریداری کرد، اما چون شرایط لازم را نداشت، سندش به نام من است. همسرم یک واحد آپارتمان دیگر هم دارد که سه سال قبل خریداری کرده است. از ابتدای شورا همین ها را داشتیم و حالا هم همان است و تغییری نکرده است. محل زندگی مان هم سالیان سال در بولوار فلسطین است. در طول سال های زندگی، از حمایت پدر و مادرم هم برخوردار بوده ام.

یکی از نکاتی که شورای پنجم بر انجام آن تأکید داشت، ممانعت از تراکم فروشی بود. با گذشت دو سال از کار شورای پنجم، آیا مقایسه ای میان عملکرد دو سال اول شورای گذشته و شورای فعلی در مدت زمان مشابه صورت گرفته است؟
در موضوع تراکم فروشی، مجوز برج یا هتل های بیست طبقه نداده ایم و تأکیدمان بر قانون گرایی بوده است. محدودیت هایی براساس مصوبات طرح جامع و تفصیلی وجود دارد و ما هم همواره اعلام کرده ایم این موارد به شهر آسیب می زند و منابع درآمدی شهرداری را کاهش می دهد. از پهنه بلندمرتبه سازی که باید تا پایان شهریور95، توسط اداره کل راه و شهرسازی مشخص و پیشنهادش به شورای عالی شهرسازی و معماری ارائه می شد، هنوز خبری نیست. اگر پهنه معرفی می شد شهرداری می توانست درباره برج ها مجوزهایی در همان پهنه بدهد و بخشی از درآمدهایش محقق شود. اما اتفاقی که رخ داده این است که هر جا ایجاد حق شده، به دیگر شهروندان هم مجوز استفاده از آن حق را داده ایم؛ مثلا اگر 5سال قبل در معبری به شهروندی برای تراکم متوسط طبقه اضافه داده اند و حالا شهروند دیگری می خواهد در همان معبر ساخت وساز کند و به او مجوز نمی دهند، ما درخواست او را به حق می‌دانیم. در این قضیه فضا را به سمت شفاف سازی برده ایم تا شهروند بداند و رانت و دلالی حذف شده است. اما مثلا در برخی مناطق تغییرات وجود نداشت و ضوابط شهرسازی رعایت شده است. الان نمی توانم عدد و رقم ارائه بدهم اما در کمیته شفافیت تکلیف شده است تمام آرایی که در هیات های فنی صادر شده، احصا و تجزیه و تحلیل شود و گزارش آن در کمیته شفافیت ارائه شود. گزارشی که آنجا مستند شود، با این هیاهوهایی که همواره وجود دارد و برخی ها فکر می کنند اتفاق خاصی دارد می افتد، خیلی فاصله دارد. از شهرداری هم خواسته ایم مراکز نظارتی را در جریان این گزارش قرار دهد و خطاها و ایرادهای اشتباه را هم تذکر داده ایم. در حال حاضر هم صحت سنجی در حوزه داده ها در حال بررسی است.

یکی از مباحثی که از ابتدای فعالیت شورای فعلی عنوان می شد و اخیرا هم جدی تر به آن اشاره می شود، اعلام ریز هزینه و ساز و کار سفرهای خارجی اعضای شورا در دوره گذشته است. آیا همین رویه برای سفرهای فعلی نیز در نظر گرفته خواهد شد؟ در مقایسه با دوره گذشته وضعیت نمایندگان دوره فعلی شورا چگونه است؟
این مسائل به زودی در سامانه فاش بارگذاری می شود.

می توانیم دوره قبل و دوره فعلی را مقایسه کنیم؟
من در حال حاضر عدد و رقمی ندارم. قرار بر این شده که همه سفرها را منتشر کنیم.

شوراهای قبل و سفرهایشان چطور؟
اعلام کرده ایم از هر زمان که این داده ها درشهرداری و شورا وجود دارد، منتشر شود. هر سفر و میزان هزینه آن به دلار یا یورو داده شود.
درآمدهای پایدار، وعده تمام شوراها از ابتدا تاکنون بوده است. به نظر شما تاکنون به چه میزان توانسته ایم به این درآمدها در شهرداری برسیم و در این راه ضعف های شورای فعلی چیست؟
در بحث درآمدهای پایدار سرنخ دست دولت و مجلس است و اختیار از مدیریت شهری و شورا گرفته شده است. ما نقش چندانی نداریم. سهم شهرها را می برند برای تعادل بخشی و بعضا در روستاها و شهرهای کوچک مصرف می کنند. آن بخش از درآمدهای پایدار که می تواند خیلی مؤثر باشد، متأسفانه این گونه مسیرش کج شده و همه نگران هستیم لوایحی که در مجلس هست، تأثیرات بدتری را هم موجب شود. در حال حاضر در برنامه عملیاتی ما این است که سهم درآمدهای پایدار از 25درصد به 40 درصد برسد. البته زمانی که شهرداری را تحویل گرفتیم، درآمدهای پایدار کمتر از 20 درصد بود. اما فشار خیلی زیادی برای تحقق کدهای درآمدی پایدار وارد کردیم. به طور دقیق که گزارش می گیریم، برای شهرداری خیلی راحت است که از صنعت ساختمان پول بگیرد اما سخت است که سهم عوارض آلایندگی را بگیرد و جرائم و سوخت و ... آن ها کار سخت و پردردسری است و معمولا ورود پیدا نمی کند. در این بخش ها هم امسال تکالیفی را مشخص کرده ایم و همچنان در حال پیگیری هستیم. کمیسیون های خاص در شهرداری فعال تر شده است؛ مثل کمیسیون ماده 77 که در حال پیگیری است.
شوراهای شهر همانند دوره های گذشته، همچنان در دولت حامی برجسته ای ندارند. در زمان شروع به کار شورای پنجم، چه توقعاتی برای حمایت دولت از شوراها داشتید و چه میزان از این توقعات برآورده شد؟
همیشه مباحثی با عنوان حمایت از مدیریت شهری مطرح می شود؛ اما در عمل به سمتی می روند که تمرکز را در اداره کشور افزایش دهند و اختیارات شوراها و مدیریت شهری را کم کنند. هیچ اتفاق خاصی در این 5 دوره شورا نیفتاده است. مسیری که از شورای اول شروع شده، ادامه دارد و وزارت کشور همچنان خودش را قیم شوراها می داند و می خواهد بزرگ تری کند. متاسفانه دستگاه های دولتی در کلان‌شهرها نگاه همدلانه ندارند اما در فضای اداره شهر مشهد، بیشترین همراهی و همدلی را بین همه دستگاه ها و نهادهای دولتی، نظامی، انتظامی و قضایی داشته ایم. شاید گرایش ها و سلایق ما هم خیلی با هم متفاوت بوده است اما از همان روز اول، مبنای کار ما بر تعامل و همکاری به نفع شهر و زائر امام رضا(ع) بوده است. دولت و ساختارها چه در حوزه قانون گذاری و چه اجرا این نگاه را ندارند. بهترین کار این بود که رئیس جمهور یک معاون شوراها و شهرداری ها می داشت. بارها این موضوع را مطرح کرده ایم اما نتیجه نداشته است. وزارت کشور ذاتا وظیفه دیگری دارد و نمی تواند در کنار مسئولیت های بی‌شمارش مسئولیت دیگر به مسائل شورا و شهرداری ها رسیدگی کند؛ ناچار شهرداری ها و شوراها باید جور آن را بکشند.