کاظم کلانتری | شهرآرانیوز - نمیتوانیم منکر شویم که فرهنگ و عقاید ما هنوز برای پذیرش چنین اتفاقی آماده نیست؛ هنوز نمیدانیم «تغییر جنسیت» فقط یک عمل فیزیکی نیست و اصولا آنچه باید تغییر کند نگاه ما به فرآیندی است که بیش از آنکه «تغییر» باشد «تطبیق» است؛ فرآیندی که در آن فرد درباره یک موضوع به خودشناسی میرسد؛ اینکه جنس ظاهریاش با واقعیت درونیاش منطبق نیست؛ اینکه او در بدن یک دختر یا پسر به دنیا آمده، اما درونش، چیز دیگری است؛ مگر میتوانیم به همین راحتی از کنار این موضوع بگذریم که مشکلات تطبیق جنسیت برای یک فرد مشهور چندینبرابر یک فرد غیرمشهور است؛ و مشکلات یک تراجنسی غیرمشهور چندین برابر یک فرد عادی؟ بگذارید کمی ذهنتان را به چند سال پیش ببرم؛ به داستان سامان ارسطو، یکی از بازیگران سینما و تلویزیون که خودش گفته بود۲۰ سال با خودش ساخته و عملش را عقب انداخته تا نکند از جامعه طرد شود. ترس از طرد شدن تنها یکی از دغدغههای ذهنی تراجنسیتیهاست. این را باید بدانیم که بخشی از این واکنشها و افکار و دغدغهها مرز و جغرافیا و فرهنگ نمیشناسد؛ چه آهستهآهسته خواهران واچوفسکی شوید و چه ناگهانی چاز بونو. اینها چند نفر از مشهورترین چهرههای تراجنسی هستند که جسارت و شجاعتشان از آنها آدم دیگری ساخته است.
نام قبلی: مگنوس وگنر | مرد
نام جدید: لیلی البه | زن
اگر گردا وگنر را بشناسید حتما نام لیلی البه هم برایتان آشناست. اگر نقاشیهای گردا وگنر از زنان را دیده باشید حتما میدانید که الهامبخش بسیاری از نقاشیهای او کسی بوده است که قبل از تطبیق جنسیتش مرد بوده است. گردا وگنر برای نقاشیهایی که از زنان زیبا کشیده معروف است؛ همانهایی که برایشان نیاز به مدل داشت و همسرش، مگنوس وگنر، با پوشیدن جوراب و لباس زنانه نقششان را بازی میکرد. از همینجا بود که لیلی البه در آن لباسهای زنانه احساس شگفتآوری را تجربه کرد.
فیلم «دختر دانمارکی» درباره داستان زندگی او ساخته شده است که به ماجرای زندگی او با گردا وگنر و ماجرای تغییر جنسیت او میپردازد.
خواهران واچوفسکی
نام قبلی: لری و اندی | مرد
نام فعلی: لانا و لیلی | زن
لری سالها بود که به خاطر رفتارها و نوع پوشش یکی از پرحاشیهترین فیلمسازان هالیوود به شمار میرفت. اوایل سال ۲۰۰۰ شایعههای تغییرجنسیت لری پخش شد؛ تا سالها واچوفسکیها درباره این شایعات چیزی نمیگفتند. تا اینکه سال ۲۰۱۲ طی یک عمل جراحی تغییر جنسیت داد و نام خود را لانا واچوفسکی گذاشت. سال ۲۰۱۲ همان سالی است که خواهران واچوفسکی فیلم «اطلس ابری» را روی پردهها داشتند. لانا در یکی از ویدئوهایی مروبط به ساخت فیلم اولینبار از تغییرجنسیتش گفت و شد اولین کارگردان مشهور هالیوود که جنسیتش را تغییر داده است. بعد از آن در یک سخنرانی در کمپین حقوق بشر اعتراف کرد که بارها میخواسته به دلیل احساس سردرگمی درباره هویتش، خودکشی کند. این سخنرانی تقریبا طولانیترین حضور خواهران واچوفسکی در عموم است.
لانا گفته است که دلیل اینکه آنها در سالهای اخیر به شکل مستقیم درباره تغییر جنسیتشان صحبت نکردهاند، شرمندگی یا پنهانکردن موضوع از خانواده و دوستانشان نبوده است؛ بلکه کلا خوششان نمیآید سوژه خبری باشند و ترجیح میدهند حریم خصوصی خود را حفظ کنند. درواقع آنها میترسیدند که در انظار عمومی اذیت و آزار شوند.
اما داستان یا شایعه تغییر جنسیت محمدرضا فروتن از جهاتی به تغییر جنسیت اندی واچوفسکی شبیه است. او در ۴۸ سالگی تغییرجنسیت داد و در مارس ۲۰۱۶ که برای اولینبار با ظاهر جدیدش ظاهر شد، خبرنگار روزنامه «دیلیمیل» اصرار داشت با او درباره عملش مصاحبه کند و این او را ناراحت کرد. بعد از این اتفاق او بیانیهای منتشر کرد و در آن داستان ترنسبودن خودش را تعریف کرد. بعد در همان بیانیه افشا کرد که از سمت خبرنگاران تحتفشار بوده و تهدید میشده تا هویت خودش را افشا کند. لیلی نوشته بود:
«من خیلی خوششانسم که حمایت خانوادهام و امکان تأمین هزینه پزشکان و درمانگران را داشتم تا بتوانم در این فرآیند زنده بمانم. افراد تراجنسیتی زیادی هستندکه حمایت، امکانات و توانایی مالی این تغییر را ندارند و بسیاری از آنها زنده نمیمانند.»
از همان جا بود که اندی خودش را «لیلی» نامید و از همه خواست که به آنها خواهران واچوفسکی بگویند.
بروس جنر، برنده مدال طلای المپیک تابستانی ۱۹۷۶ در رشته دهگانه مردان، برای آمریکاییها یک قهرمان ملی است. چندین مدال جهانی و المپیک و بعد درخشش در بازیگری. جنر در ابتدای ورودش به بازیگری چندین بار شکست خورد، اما بعدها توانست علاوهبر معروفیت یک ورزشکار ملی یک کمدین مشهور هم بشود.
بروس جنر سهبار ازدواج کرد که سومین ازدواجش در آوریل ۱۹۹۱ با کریس کارداشیان بود. حاصل این ازدواج نیز دو دختر به نامهای کندال و کیلی است. او با این ازدواج پدرخوانده چهار فرزند قبلی کریس کارداشیان شد که یکی از آنها کیم کارداشیان است. کریس و بروس در سال ۲۰۱۵ از هم جدا شدند. در آوریل همان سال جنر در مصاحبهای خودش را رسما یک ترنس زن معرفی کرد. او در این مصاحبه گفت سالها لباس زنانه میپوشیده و از هورمونهای زنانه استفاده میکرده است، اما زمانی که با کریس ازدواج کرد دیگر این کار را انجام نداد. این مصاحبه حدود ۲۰ میلیونبار دیده شد.
بعد از این او همزمان با انتشار تصویرش روی مجله «ونتیفر» اعلام کرد که از این پس نامش «کیتلین» است. کیتلین با اینکه چند جراحی زیبایی انجام داده، ولی تغییر جنسیت نداده است. او معتقد است که زن بودن در درجه اول در باور و عقیده اوست نه در جسمش. کیتلین با این دلیل که هنوز مردم در فهم تفاوت جنس مرد و و زن مشکل دارند خودش را بدون گرایش معرفی کرده است. برای جنر هم فشارهای رسانهای به شکلی دیگر مشکلساز شده است. او گفته است میخواسته تمام فرزندانش به استقلال کامل برسند و بعد روی تغییر جنسیتش متمرکز شود.
جنر در سالهای اخیر در موقعیتهای مختلف مسخره شده است. در آوریل ۲۰۱۶ و در جریان رقابتهای مقدماتی ریاستجمهوری حزب جمهوریخواه، جنر از ترامپ برای قانون حریم خصوصی انتقاد کرد و ترامپ در جواب به گفت که «جنر میتواند در برج «ترامپ» از هر سرویس بهداشتیای که میخواهد استفاده کند.»
از سال ۲۰۱۵ تا به حال، جنر مشهورترین زن تراجنسیتی جهان شناخته میشود. او یکی از معروفترین افراد جنبش LGBT در جهان و بدون شک مشهورترین ورزشکار این جنبش جنسی است.
«او شجاعت نشان داده است تا واقعیتی را که سالها پنهان مانده بود بپذیرد و سفری را آغاز کند که نه تنها به کسانی که با شرایط مشابه روبرو هستند آرامش میبخشد، بلکه میتواند در آموزش چالشهایی که جامعه تراجنسیتی با آنها روبهرو هستند نیز کمک کند.»اصطلاحی است برای اشاره به افرادی که گرایش جنسی و رفتار جنسی به غیر از دگرجنسگرایی دارند
نخستین فرد آشکارا تراجنسیتی که تصویرش روی جلد مجله «تایم» رفته است
اولین تراجنسیتیای که نامزد جایزه امی شده است
اولین فرد تغییرجنسیتدادهای که تصویرش روی جلد مجله «کاسموپولیتن» رفته است
اولین تراجنسیای که مجسمهاش در موزه «مادام توسو» قرار گرفته است
من فک میکنم دغدغه فکری برای افراد ترنس خیلی زیاد است؛ دغدغه انتقال و جراحی. بعد از عمل واقعا نمیتوانیم با تجربیات واقعی زندگی کنیم. واقعیت زندگی افراد ترانس این است که اغلب ما هدف خشونت قرار میگیریم. ما بیشار از افراد عادی جامعه تبعیض را تجربه میکنیم. نرخ بیکاری ما دو برابر میانگین کشوری است. اگر یک فرد ترنس رنگینپوست باشید، این میزان چهار برابر میانگین کشوری است. میزان قتل در میان زنان ترنس بیشتر است. اگر ما روی تغییر جنسیت تمرکز کنیم، دیگر نمیخواهیم درباره مشکلات بعدش صحبت کنیم.
او چندسال پیش برای نصب مجسمهاش در موزه «مادام توسو» گفت:
من از ته قلبم افتخار میکنم که بخشی از میراث مادام توسو باشم. زمانی که به عقب باز میگردم و گذشته خودم را میبینم که یک ترنس سیاهپوست از یک طبقه کارگر و از ایالت آلاباما بودم، آن وقت احساس میکنم این افتخار واقعا برای من غیرقابل باور و فوقالعاده است. امیدوارم این موضوع برای سایرین منبع الهامی شود که رؤیاهایشان را باور کنند و بدانند که میتوانند آنها را ممکن کنند»
او برای قرار گرفتن عکسش روی مجله تایم گفته است:
«این مسئلهای فراتر از من است و نقطهعطفی است برای اینکه دیگر در کشور ما حقوق ترنسها نادیده گرفته نشود و تراجنسیتیها موردتمسخر قرار نگیرند. این برای تمام خواهران و برادران تراجنسیتی من در بیرون و تمام کسانی است که میگویند کسی شما را نمیشناسد و بودن شما غیرمعقول است»
«اعتراف میکنم که متنفر بودم از این که این مسئله را باور کنم. اما همسرم هیچ مشکلی با این موضوع نداشت. او همیشه میدید که چاز در جسم زنانهاش احساس ناراحتی میکند و خوشحال نیست.»
چاز از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ عملهای انتقال جنسیتش از زن به مرد را انجام داد؛ و در می ۲۰۱۰ رسما اعلام کرد که از این به بعد او را «چاز» بنامند. در سال ۲۰۱۱ مستندی با نام «تبدیل شدن به چاز» یا «چاز شدن» تجربه او را در این راه نمایش داد.