عاملان ربایش و شکنجه پزشک مشهدی در حالی به تحمل ۲۷ سال زندان محکوم شدند که در آخرین جلسه دادگاه ادعا کردند برای اجرای نقشه آدم‌ربایی به رمل و اسطرلاب روی آورده بودند.
به گزارش شهرآرانیوز، این حادثه روز ۲۳ دی سال ۹۸ در منطقه کوه‌سنگی مشهد هنگامی رخ داد که سرنشینان یک دستگاه پراید، پزشک مشهدی را تا خیابان حکیم نظامی تعقیب کردند. آنها در تاریکی شب این پزشک میانسال را که پیاده به طرف منزلش در حرکت بود، به زور داخل خودرو انداختند و او را به مکان نامعلومی بردند.
چند دقیقه بعد در شرایطی که عقربه های ساعت حدود ۹:۳۰ را نشان می داد، یک پزشک متخصص زنان و زایمان با پلیس ۱۱۰ تماس گرفت و در حالی که از شدت نگرانی صدایش به لرزه افتاده بود، خبر ربوده شدن شوهرش به دست افراد ناشناس را داد. او گفت: شوهرم که پزشک عمومی است، از خط تلفن خودش با من تماس گرفت که افرادی او را ربوده اند و من باید ۲۰۰ سکه طلا برای آزادی اش فراهم کنم. این زن ادامه داد: مردی ناشناس گوشی تلفن را از دست همسرم چنگ زد و مرا تهدید کرد که فقط باید ۲۰۰ سکه طلا برایشان تهیه کنم تا بعد با من تماس بگیرند.
در پی گزارش ماجرای آدم‌ربایی، بلافاصله نیروهای انتظامی مشهد وارد عمل شدند و ماجرا را به دیگر یگان های اطلاعاتی و امنیتی نیز اطلاع دادند اما با توجه به اهمیت و حساسیت موضوع و با دستور سردار محمدکاظم تقوی (فرمانده انتظامی خراسان رضوی) بی‌درنگ پیگیری این پرونده به گروه تخصصی کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی سپرده شد.
بدین ترتیب جلسات کارشناسی برای بررسی زوایای مختلف ماجرای آدم‌ربایی در حضور سرهنگ جواد شفیع‌زاده، رئیس پلیس آگاهی خراسان رضوی در دستور کار قرار گرفت. در حالی که عملیات ردیابی و رصدهای اطلاعاتی با فرماندهی سرهنگ محمدرضا غلامی ثانی، رئیس سابق اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی آغاز شده بود، همزمان آموزش‌های لازم برای برخورد و نحوه پاسخگویی خانواده گروگان به تماس‌های آدم‌ربایان توسط کارآگاهان ارائه شد تا خونسردی خود را هنگام گفتگو با گروگانگیران حفظ کنند. چراکه پلیس در کنار آن ها قرار داشت و مراقب اوضاع بود.
کارآگاهان برای شناسایی مخفیگاه گروگانگیران به همکاری سربازان گمنام امام زمان(عج) نیاز داشتند. این گونه بود که گروهی از نیروهای اداره کل اطلاعات خراسان رضوی به یاری کارآگاهان پلیس آگاهی آمدند و با استفاده از شیوه های اطلاعاتی وارد عمل شدند. همزمان با رصدها و پایش های اطلاعاتی، بررسی های میدانی کارآگاهان مشخص کرد پزشک میانسال (گروگان) که در منطقه شهرک شهید رجایی مطب دارد، در شیفت بعدازظهر منشی نداشت و همچنین با اتوبوس یا مترو به منزلش می رفت. بنابراین آدم ربایی باید در همین مسیر رخ داده باشد.
با مشخص شدن مسیر تردد پزشک عمومی، عملیات وارد مرحله جدیدی شد. تا این که دوباره گروگانگیران با همسر پزشک گروگان‌گرفته‌شده تماس گرفتند و ادعاهای خود را تکرار کردند. این در حالی بود که ردیابی های اطلاعاتی از حضور آدم‌ربایان در منطقه کمربند سبز مشهد و در نزدیکی یک روستا حکایت داشت. از طرف دیگر شناسایی افراد مشکوکی که به مطب پزشک رفت و آمد داشتند یا با او در ارتباط بودند، کارآگاهان را به سوی مردی کشاند که در سال های گذشته به عنوان راننده در خدمت دکتر بود.
شاخه دیگری از فعالیت های اطلاعاتی کارآگاهان که در مسیر ربایش پزشک متمرکز شده بود، نشان داد وی با یک دستگاه پراید ربوده شده است که مشخصات خودروی مذکور با خودروی پراید دختر راننده سابق پزشک گروگان مطابقت داشت. در حالی که بررسی های میدانی درباره راننده مذکور ادامه داشت، سرنخ هایی از پسر این راننده به نام رضا به دست آمد که معتاد و بیکار است و در منطقه شهرک شهید رجایی سکونت دارد.
همین اطلاعات کافی بود تا عملیات پلیس در این باره متمرکز شود. کارآگاهان بلافاصله با صدور دستورات ویژه ای از سوی قاضی اسماعیل عندلیب، معاون دادستان مرکز خراسان رضوی که سوابق ارزشمندی در رسیدگی به پرونده های جنایی و مهم قضایی در کارنامه خود دارد، به سراغ دختر راننده سابق پزشک رفتند. آن ها در یک عملیات اطلاعاتی و نامحسوس به سرنخ هایی مهم از کلاف پیچیده ماجرای آدم‌ربایی رسیدند که نشان می داد مادر رضا (پسر معتاد راننده سابق پزشک) ساختمانی نیمه‌ساز در شهرک شهید رجایی دارد.
چند ساعت بعد کارآگاهان مخفیگاه مذکور را در حالی شناسایی کردند که بررسی ها مشخص کرد پزشک مشهدی با پراید خواهر رضا ربوده شده است. بنابراین عملیات با دستور بازپرس شعبه ۴۱۰ دادسرای عمومی و انقلاب مشهد آغاز شد و نیروهای دایره مبارزه با آدم ربایی پلیس آگاهی نیمه شب وارد ساختمان نیمه‌ساز شدند و دو عضو باند گروگانگیری را در این منزل مسکونی به دام انداختند. این در حالی بود که پزشک مذکور با دست و پاهای بسته و در طبقه دوم ساختمان به طور اسفباری نگهداری می‌شد. وقتی کارآگاهان، پزشک را نجات دادند و دست و پاهایش را گشودند، هنوز باور نمی کرد که ماموران پلیس توانسته باشند او را نجات داده باشند.
آدم‌ربایی به قصد اخاذی
کارآگاهان بلافاصله عملیات را برای دستگیری نفر سوم باند ادامه دادند و او را نیز در منزلی در همان اطراف خیابان بسکابادی به دام انداختند. کشف گوشی گروگان در جاده کمربند سبز مشهد نیز بیانگر آن بود که گروگانگیران گوشی تلفن همراه پزشک را کنار جاده مخفی کرده بودند و هر بار از همان مکان تماس می‌گرفتند. در همین حال سه متهم این پرونده که رضا ۳۶ ساله، علی ۳۰ ساله و عماد ۳۱ ساله بودند، برای انجام تحقیقات بیشتر به مقر انتظامی منتقل شدند و در بازجویی ها به جرم خود اقرار کردند.
آن ها در حضور قاضی امیری نیز آدم‌ربایی به قصد اخاذی را به گردن گرفتند و مدعی شدند که با وسوسه های رضا دست به آدم ربایی زده اند. با پایان یافتن مراحل تحقیقات، کیفرخواست متهمان در دادسرای عمومی و انقلاب مشهد صادر شد و این پرونده با توجه به اهمیت و حساسیت خاصی که داشت با نظر مدیران قضایی استان در شعبه ششم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی مورد رسیدگی دقیق قرار گرفت.
درجلسات محاکمه که به ریاست قاضی جواد شاکری و مستشاری قاضی هادی دنیادیده برگزار شد، متهمان به صراحت ارتکاب جرم را پذیرفتند. رضا ۳۶ ساله در پاسخ به سوال قاضی دنیادیده که چگونه به نقشه آدم ربایی رسیدی، گفت: پدرم راننده دکتر (گروگان) بود ولی برخی از روزهایی که پدرم کار داشت، من به جای او پزشک را به منزلش می‌رساندم. در مسیر حرکت زمانی که با یکدیگر گفتگو می کردیم، او از قیمت ارز و سکه حرف می‌زد یا مرا نصیحت می کرد که طلا بخرم. به همین دلیل فکر می کردم او باید سکه های طلای زیادی داشته باشد. از همان موقع چند بار وسوسه شدم که با همدستی عماد و علی دست به آدم‌ربایی بزنیم ولی شرایط مهیا نمی شد. تا این که دوباره در سال ۹۸ همین وسوسه به سراغم آمد و این بار نقشه خودمان را عملی کردیم.
رضا همچنین در پاسخ به سوال قاضی شاکری (رئیس دادگاه) که پرسید آیا برای گروگانگیری با افراد دیگری هم مشورت کردید، گفت: بله. سه نفری نزد یک رمال رفتیم تا آینده را پیش بینی کند. البته درباره این موضوع که قصد چه کاری را داریم، به رمال چیزی نگفتیم . با تایید رمال اطمینان پیدا کردیم و نقشه را به اجرا گذاشتیم.
متهمان دیگر پرونده نیز هرکدام به تشریح بخشی از ماجرای آدم ربایی پرداختند و گفتند که قرار بود ۲۰۰ سکه بهار آزادی از همسر دکتر بگیریم و بین خودمان تقسیم کنیم ولی همسر دکتر مدعی بود که بیشتر از ۵۰ سکه نمی تواند تهیه کند. به همین دلیل ما دچار مشکل شده بودیم و نمی توانستیم گروگان را آزاد کنیم. تا این که ۹ روز بعد کارآگاهان ما را دستگیر کردند.
متهمان گفتند: ما او را شکنجه نکردیم. فقط به پاهایش می‌زدیم. حتی برایش هیتر برقی آوردیم که در آن سوز سرمای زمستان دچار بیماری نشود.
با پایان یافتن جلسات دادگاه، قضات شعبه ششم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی با توجه به اقرار صریح متهمان در مراحل رسیدگی به پرونده و همچنین با استفاده از قانون کاهش حبس تعزیری، هریک از متهمان را به جرم آدم‌ربایی به تحمل ۹ سال زندان و پرداخت دیه محکوم کردند. رای صادرشده از سوی دادگاه قابل فرجام‌خواهی است و متهمان می توانند به رای مذکور اعتراض کنند.
منبع: خراسان
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
