چندی پیش با اتومبیل از «جاده قدیم» به سمت مشهد میرفتم.
این اصطلاح پیرمردهای مشهدی است. جادهای که از سمت گرمسار و سمنان و شاهرود و سبزوار به مشهد میرود، از قدیم جاده مشهد بوده است. کاروانسراهای قدیمی هم در این مسیر بودند. بعدها جاده مشهد به تهران از مسیر شمال باز شد. به همین دلیل اسم آن جاده، «جاده قدیم مشهد» مانده است.
مستحضرید که استان کوچک سمنان 2رئیسجمهور تقدیم ایران کرده است؛ احمدینژاد و روحانی. سمنان استان تحفهپروری است! آقای احمدینژاد اهل آرادان و آقای روحانی اهل سرخه هستند.
قدیمها در دوره آقای احمدینژاد، تابلویی در ورودی شهر آرادان زده بودند که چیزی در این مایه نوشته بودند که: به آرادان، شهر دکتر احمدینژاد خوشآمدید. کار بدی نبود. الان هم دم دروازه ورودی سرخه تابلویی هست که نوشته: به سرخه، شهر دکتر روحانی، خوشآمدید.
ای کاش دم دروازه ورودی اردکان و رفسنجان و قزوین و حتی همدان تابلویی بود که نوشته بودند به زادگاه خاتمی و هاشمی و رجایی خوشآمدید.
بالأخره هرکدامشان بعد از انقلاب یک دورهای رئیسجمهور بودهاند و اندازه یک تابلو در یک شهر کوچک اسمشان اگر باشد، حقشناسی است؛ اما اتفاق بسیار بدی که مدتی در استان سمنان افتاده، این است که تابلو «آرادان، محل تولد دکتر احمدینژاد» عوض شده است. تا اینجای قضیه بازهم مهم نیست.
کار زشت این است که تابلو زدهاند «به آرادان خوشآمدید» و به شکل بچهگانهای کنار تابلو شهر آرادان، عکس دکتر روحانی را روی تابلو شهر آرادان زدهاند. شاید در نگاه عادی موضوع مهمی نباشد؛ اما در نگاه اخلاقی بسیار مهم است. روی تابلو هیچ شهری که ربطی به رئیسجمهور نداشته باشد، عکس رئیسجمهور فعلی را نمیزنند. این کار طبعا به معنای دهنکجی بچهگانه به احمدینژاد است.
من به هزاران دلیل همیشه منتقد احمدینژاد بودهام؛ اما این کار به ضرر احمدینژاد نیست، دهنکجی به اخلاق مدیریتی است. حتما دکتر روحانی در این کار نقشی نداشته است. ردههای بعدی هم احتمالا این کار را نکردهاند؛ اما آسیب این تملقهای تهوعآور به دکتر روحانی و نظام سیاسی کشور برمیگردد.
پیامبر(ص) به همین دلیل میگفت: «احثوا التراب فی وجوه المداحین»؛ «به صورت متملقان خاک بپاشید».
اخلاق و ادب و مردانگی و سعهصدر اجازه این رفتارهای سخیف را نمیدهد.
دفتر رئیسجمهور برای حفاظت از حرمت اجتماعی رئیسجمهور باید هرچه سریعتر دستور دهد عکس دکتر روحانی را از روی تابلو ورودی شهر آرادان، محل تولد احمدینژاد، بردارند.
روزانه هزاران نفری که از این جاده میگذرند، اگر موضوع را بدانند، حس تنفر پیدا میکنند.
یقینا فردای پایان کار دکتر روحانی و احتمالا همان شخص که عکس روحانی را در ورودی شهر آرادان زده است، تابلو شهر سرخه را با عکس رئیسجمهور بعدی میگذارد.
فرهنگ تملق و دورویی و ریاکاری آفت بزرگی برای انقلاب است. اولین دورهای که مجلس شورای اسلامی میخواست افتتاح شود، همه نمایندگان خدمت امام(ره) رسیدند. مرحوم فخرالدین حجازی که بیشترین رأی را آورده بود، درباره امام(ره) و در حضور ایشان نطقی کرد که تملق در آن بود. امام(ره) در همان جلسه و در ملأ عام تنفر خود را از این تملق اعلام کردند.
متملقان همیشه هستند، ولی نگرانی این است که مدیران از تملق استقبال کنند.