جلسه رای اعتماد به وزیر اقتصاد ۲۶ خرداد برگزار می‌گردد فرش ایرانی کتابخانه سازمان ملل در ژنو به خانه بازگشت وزارت بهداشت فلسطین: بیمارستان‌های غزه محاصره و به مرگ دسته‌جمعی نزدیک شده‌اند وزیر پیشنهادی اقتصاد در نشست شورای معاونان این وزارتخانه شرکت کرد (۱۸ خرداد ۱۴۰۴) آیت‌الله سیستانی انگشترش را به کودک لبنانی مجروح هدیه داد + فیلم حماس: تنها راه برای پایان این جنگ انعقاد یک توافق جامع است وزیر اطلاعات: به‌زودی اسناد به‌دست‌آمده از اسرائیل را منتشر می‌کنیم + فیلم مجمع تشخیص درخصوص تصویب پالرمو بیانیه‌ای صادر کرد (۱۸ خرداد ۱۴۰۴) قطعنامه ضدایرانی غرب نتیجه مثبتی نخواهد داشت اختلاف ترامپ و ماسک به روایت واشنگتن‌پست | هیچ چیز مثل قبل نخواهد شد دیدار سخنگوی دولت و دستیار رئیس‌جمهور با خانواده مرحومه الهه حسین‌نژاد + فیلم اعتراف یک رسانه عبری به ناتوانی اسرائیل | نمی‌توانیم برنامه هسته‌ای ایران را نابود کنیم دولت غزه برای تأمین امنیت در توزیع کمک‌ها اعلام آمادگی کرد نصب پنل‌های خورشیدی در نهاد ریاست جمهوری ایران | قائم پناه: ۲۰ درصد برق مصرفی ادارات با انرژی خورشیدی تامین خواهد شد یک رسانه عبری: سربازان ما در غزه مثل اردک شکار می‌شوند مخالفت مجلس با کاهش منابع اعتباری دولت و شهرداری‌ها در بودجه ۱۴۰۴ درخواست دولت در مورد کاهش مالیات دارو و نهاده‌های دامی و کشاورزی در مجلس مصوب نشد (۱۸ خرداد ۱۴۰۴) تحریم‌های جدید آمریکا علیه ایران ارتباطی به تصویب پالرمو ندارد روسیه درباره پیامد‌های هرگونه اقدام نظامی علیه تأسیسات هسته‌ای ایران هشدار داد پیگیری قالیباف و نمایندگان مجلس در مورد تهمت اخیر همتی طرح نظام قانون‌گذاری در مجلس شورای اسلامی تصویب نشد سرنوشت گزارش شورای حکام در گرو نتیجه مذاکرات ایران و آمریکا پدافند هوایی روسیه ۹ پهپاد اوکراینی را سرنگون کرد سخنگوی وزارت خارجه: جامعه بین‌الملل در برابر اقدام آمریکا در تحریم و ارعاب قضات دیوان بین‌المللی کیفری به پا خیزد نمازی: میزان و شتاب غنی‌سازی، اهرم خوبی برای چانه‌زنی ایران است قالیباف: رئیس جمهور آمریکا اگر واقعاً به دنبال توافق است باید رویکرد خود را تغییر دهد + فیلم اعلام وصول و معرفی وزیر پیشنهادی اقتصاد در دستور کار امروز مجلس (۱۸ خرداد ۱۴۰۴) واکنش حماس به شهادت دبیرکل جنبش اسلامی فلسطین (۱۷ خرداد ۱۴۰۴)
سرخط خبرها

تاریخ درباره ترامپیسم به ما چه می‌گوید؟

  • کد خبر: ۵۹۳۴۳
  • ۰۳ اسفند ۱۳۹۹ - ۱۳:۴۵
تاریخ درباره ترامپیسم به ما چه می‌گوید؟
آتلانتیک با انتشار یادداشتی به بررسی چند نمونه از شخصیت‌های سیاسی دنیا که پوپولیست بودند پرداخته و به ما یادآوری می‌کند که تاریخ درباره ترامپیسم به ما چه می‌گوید؟
عاطفه همایونی | شهرآرانیوز؛ از زمانی که دونالد ترامپ کاخ سفید را ترک کرد و در دومین دادگاه استیضاح خود تبرئه شد، بار‌ها از راه اندازی یک حزب سیاسی جدید، سرمایه گذاری برای ساخت یک شبکه اجتماعی و حتی نامزدی دوباره برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۴ سخن گفته است.
 
او پس از پایان دومین دادگاه استیضاح خود، در بیانیه‌ای اظهار کرد: «حرکت تاریخی، میهن پرستانه و زیبای ما برای بازگرداندن عظمت آمریکا، تازه آغاز شده است.»
 
دلایل زیادی وجود دارد که باور کنیم ترامپ اظهاراتش را عملی خواهد کرد. اگر جنبش‌های پوپولیستی یک نکته را به ما ثابت کرده باشند، این است که قدرت رهبران این جنبش‌ها حتی پس از برکناری آن‌ها از مقامشان ادامه می‌یابد. از «برلوسکونیسم» در ایتالیا تا «پرونیسم» در آرژانتین و «فوجیموریسم» در پرو، جنبش‌های شخصیت محور به ندرت با برکناری رهبرانشان، از صفحه تاریخ حذف شده اند؛ بنابراین باتوجه به این حقایق، ترامپیسم به کجا خواهد رسید؟ گرچه جنبش‌های مختلف پوپولیستی از نظر ایدئولوژی و محتوا متفاوت هستند، می‌توانند در پیش بینی وقایع بعدی درباره ترامپیسم آموزنده باشند.
 

سیلویو برلوسکونی

از میان رهبران پوپولیست جهان، شاید کمتر کسی به اندازه برلوسکونی، نخست وزیر سابق ایتالیا، به ترامپ شباهت داشته باشد. برلوسکونی دوقلوی سیاسی ترامپ بود. یک تاجر میلیاردر و شخصیت مشهور رسانه‌ای که با اعتراض به وضع سیاسی موجود و تعهد به دفاع از منافع مردم عادی به قدرت رسید.
 
او در طول زندگی حرفه‌ای اش که بیش از دو دهه ادامه یافت، با شکایت ها، تحقیقات و دادگاه‌های زیادی روبه رو شد. برلوسکونی در سال ۲۰۰۹ ادعا کرد که در طول تاریخ هیچ کس به اندازه او متهم نشده است. وی از زمان کناره گیری از سمت نخست وزیری در سال ۲۰۱۱، همچنان یک قدرت سیاسی مهم در ایتالیا به حساب می‌آید.
 
البته یک تفاوت درخور توجه میان ترامپ و برلوسکونی این است که نخست وزیر ایتالیا بدون هیچ حاشیه ای، انتخابات مجدد را به رقیب خود باخت، با این حال وی دوباره پا به میدان سیاست گذاشت و به عنوان یک قانون گذار در پارلمان اروپا مشغول به فعالیت شد. اما شاید بزرگ‌ترین موفقیت برلوسکونی، توانایی او در حفظ پایگاه طرفداران وفادارش بود. این همان چیزی است که احتمالا ترامپ می‌تواند روی آن حساب باز کند، زیرا حتی پس از شورش طرفدارانش به ساختمان کنگره، همچنان رای دهندگان جمهوری خواه، ترامپ را تایید می‌کنند.
 

خوآن پرون

برای درک اهمیت طرفداران وفادار یک جنبش، باید به تاریخچه «پرونیسم» بنگریم. این جنبش پوپولیستی که به دوران ظهور خوآن پرون، رئیس جمهور سابق آرژانتین، در دهه ۱۹۴۰ برمی گردد، بیش از چهار دهه پس از مرگ او، همچنان یکی از جنبش‌های قدرتمند سیاسی در این کشور بود. مانند اکثر چهره‌های پوپولیستی، پرون خود را مدافع حقوق شهروندان عادی می‌دانست و به راستی هم فعالیت‌های زیادی برای مردم عادی انجام داد، اما مانند دیگر پوپولیست ها، پرون در طول حکومت خود یک مستبد تمام عیار بود و مخالفان سیاسی خویش را به زندان می‌انداخت و رسانه‌ها را بدنام و حقوق اساسی مردم را محدود می‌کرد.
 
تا سال ۱۹۵۵، پس از نزدیک به یک دهه ماندن در راس قدرت، پرون در کودتایی خلع و به اسپانیا تبعید شد. درحالی که حتی حزب «پرونیسم» نیز در آرژانتین ممنوع شده بود، هواداران او همچنان به وی بسیار وفادار بودند، تاجایی که تقریبا بعد از دو دهه از این اتفاقات و برقراری دموکراسی در این کشور، پرون با اکثریت آرا مجددا پیروز شد. بخشی از جذابیت ماندگار پرون، مربوط به شرایطی بود که قدرت از وی گرفته شد؛ تبعید اجباری او، روایتی از یک قربانی سیاسی را به یاد می‌آورد.
 

آلبرتو فوجیموری

جنبش پوپولیستی دیگری که مدت‌ها پس از تشکیل آن دوام آورد، «فوجیموریسم» است. این جنبش نام خود را وامدار آلبرتو فوجیموری، رئیس جمهور سابق پروست که حکومت استبدادی او پس از یک دهه در سال ۲۰۰۱ با رسوایی‌ها و پرونده‌های فساد به پایان رسید. اما این حزب همچنان یک قدرت مسلط در سیاست پروست. با این حال، برخلاف «پرونیسم»، این جنبش تا حد زیادی از طریق خانواده فوجیموری به بقای خود ادامه داد. هم اکنون فرزندان فوجیموری، جناح‌های رقیب این جنبش را رهبری می‌کنند.
 
باتوجه به اینکه فرزندان و دیگر اعضای خانواده بزرگ ترامپ به دنبال مشاغل سیاسی هستند، ممکن است درنهایت «ترامپیسم» به این جنبش پرویی، شباهت بیشتری پیدا کند. البته اگر سه فرزند ارشد ترامپ به دنبال جانشینی پدر خود باشند، باید سرسختانه تلاش کنند تا با رابطه احساساتی‌ که پدرشان با طرفدارانش برقرار کرده است، رقابت کنند. درنهایت، ترامپیسم از هر الگویی که پیروی کند -خواه برلوسکونیسم، پرونیسم و فوجیموریسم باشد یا ترکیبی از هرسه آن ها- این واقعیت انکارناپذیر است که این جنبش به نوعی به حیات خود ادامه خواهد داد.
 

منبع: آتلانتیک- مترچم: عاطفه همایونی
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->