پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (چهارشنبه، ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۴) | کاهش شدت گرما از فردا با احتمال رگبار باران در برخی نقاط فشار کاری، اضافه کار اجباری و حقوق ناچیز پرستاران مشهدی | «پرستاری» در کُما اهدای عضو؛ نماد همدلی، گذشت و رشد اجتماعی آیا لاغری سریع با دانه چیا واقعیت دارد؟ قتل فقط با  یک ضربه | جنایتی که مقتول ۴۸ ساعت بعد از حادثه جان باخته بود، بازسازی شد سوخت‌وساز بدن با این مواد غذایی بالا می‌رود در بیانیه کانون شورا‌های اسلامی کار استان تهران مطرح شد: محکومیت رفتار گزینشیِ تأمین اجتماعی در اجرای ضریب ۱.۵ مشاغل سخت و زیان‌آور قصاص فرد حمله کننده به سفارت جمهوری آذربایجان در تهران (۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۴) آمار نهایی شمار جان‌باختگان حادثه بندر شهید رجایی توسط پلیس قندخون بالای دوران کودکی را جدی بگیرید پیش‌بینی وزش باد، بارش باران و وقوع رعدوبرق در ۱۵ استان (۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۴) مرکز پیوند بافت در آرامستان بهشت‌رضا(ع) مشهد، اول خرداد ۱۴۰۴ آغازبه‌کار می‌کند ۸۰۰ بیمار دچار نارسایی کلیه در شرق کشور چشم به راه اهدای عضو هستند اصلاح آیین‌نامه بازنشستگی سخت و زیان‌آور در دستور کار تأمین اجتماعی ۲ فاکتور مهم سبک زندگی که بر آلزایمر اثرگذارند راهکاری برای کاهش احتمال آلرژی غذایی در کودکان ویپ‌ها «ریه پاپ‌کورنی» هدیه می‌آورند! قطار بندرعباس -مشهد با تاخیر ۸ ساعته به مقصد رسید (۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴) ۲ فوتی و ۵ مصدوم بر اثر واژگونی خودرو در ارتفاعات پیرانشهر (۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴) چند توصیه مهم و اثرگذار برای تقویت حافظه در فصل امتحانات آمارهای رسمی فاش کرد: ایران تک‌فرزندی شد تمدید مهلت ثبت‌نام آزمون صلاحیت حرفه‌ای روانشناسان و مشاوران اولین پیوند مثانه در جهان با موفقیت انجام شد یافته‌های جدید دانشمندان درباره فراموشی | سالمندان کنجکاو کمتر به آلزایمر مبتلا می‌شوند افراد مسلح یک روحانی در ایرانشهر را به گروگان گرفتند (۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۴) برنامه‌ریزی‌ها برای زاگرس باید بلندمدت باشد برنامه آموزش و پرورش خراسان رضوی برای اوقات فراغت دانش‌آموزان در تابستان ۱۴۰۴ طرح تدریس زبان‌های آلمانی و فرانسوی در مدارس به کجا رسید؟ تشدید تنش آبی کشور در ماه‌های آینده تعلیق ۲۲۵ واحد متخلف فروش مجازی فراورده‌های سلامت‌محور آیا رژیم گرفتن به معنای مدام گرسنه ماندن است؟
سرخط خبرها

روز‌هایی که با خودم تنها ماندم!

  • کد خبر: ۶۱۹۱۱
  • ۱۲ فروردين ۱۴۰۰ - ۲۲:۴۲
روز‌هایی که با خودم تنها ماندم!
نعیمه زینبی - روزنامه نگار
 کرونا دیگر حرفی برای گفتن ندارد. تکراری شده است. درست شبیه به گرانی بخشی از زندگی ما شده است و بالا و پایین کردن هرروز خبرهایش دیگر برایمان لطفی ندارد. دیگر نه برایمان تازگی دارد و نه حرف تازه‌ای دارد! داریم با آن زندگی می‌کنیم و می‌سازیم. دیگر نه ما آن قدر اخبارش را دنبال می‌کنیم و نه مردم شبیه روز‌های بی خبری ابتدای شیوع، پیگیر آن هستند.
 
البته پس از پشت سرگذاشتن یک سال عجیب و پر از استرس، مسئله عجیبی نیست که به حضور کرونا عادت کرده باشیم. حالا هم حرف تازه‌ای نیست که بخواهم واگویه کنم! نه آمار کرونا دیگر اهمیت دارد و نه واکسنی که معلوم نیست چه موقع به دست مردم می‌رسد.
 
تنها چیزی که از کرونا برای من مهم شد و مهم باقی ماند، تجربه ۲۰ روز زیست کرونایی بود. ۲۰ روز زندگی در یک مکعب ۳۶ متری که هیچ راه فراری از آن نبود. مواجهه با خودم در یک تنهایی ۲۴ ساعته. تنهاماندن با آدمی که در طول روز‌های عادی اگرچه با من بود، ولی نبود. تنهایی می‌تواند تجربه جذابی باشد اگر به خلوت منجر شود و می‌تواند آزاردهنده باشد اگر نتوانیم خودمان را بپذیریم و با او زندگی کنیم.
 
گوشه اتاق خزیدم و در را به روی همه آدم‌هایی بستم که حالا ممکن است من به آن‌ها آسیب برسانم. این تنهایی مصلحتی و اجباری مرز حضور آدم‌هایی بود که برایم عزیز بودند. یکی از بزنگاه‌هایی که علایق آدم‌ها را از آن‌ها دور می‌کند، نه نزدیک! علاقه هم از آن کلمات دست مالی شده دنیای ما آدم هاست که کمی سنجش عیارش سخت شده است. این با خودبودن فرصتی است تا دستی به سروروی آن‌ها هم بکشم و سره‌ها را از ناسره‌ها جدا کنم!
 
تنهایم، به دور از همه آن چیز‌هایی که من را پیش از این تعریف کرده است؛ کار، خانواده، آدم ها، محیط‌ها و هرچه پیش از این می‌توانست بخشی از من باشد. تنها خودم هستم و انعکاس افکاری که مدام روی در و دیوار اتاق کمانه می‌کند و با شتاب بیشتر مغزم را سوراخ می‌کند.
 
این تنهاماندن اجباری با خودم لازم بود. باید می‌فهمیدم آدم از خودش نمی‌تواند فرار کند. یک روز‌هایی می‌آید که خودت می‌مانی و خودت. باید می‌فهمیدم وقت‌هایی هست که هیچ کس نمی‌تواند کنارت باشد و تو باید خودت را تحمل کنی و با آن کنار بیایی. آدم اگر با خودش حساب درستی نداشته باشد و مدام از خودش بخواهد به مسکن‌های موقت پناه ببرد، روزگار برایش سخت می‌گذرد. آدم یک جایی، یک روزی با خودش تنها می‌ماند و آن وقت تازه می‌فهمد با خودش چند چند است!
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->