ملیحه ابراهیمی یزدی- وقتی پای کودکی در میان است، امکان ندارد بتوان بی تفاوت از کنار روزهایی گذشت که او به رشد و تکامل نزدیک می شود. بی شک بزرگ ترها وظیفه مراقبت از کودکان را بر عهده دارند، پس باید به این درک برسند که روش های تربیتی که در پیش می گیرند، آینده کودکانشان را رقم می زند. تحقیقات مُهر تأییدی بر این ادعا می زنند، آن دسته کودکان که از سنین خردسالی آموزش های لازم را فرا گرفته اند وقتی از محیط خانه به اجتماع قدم می گذارند، وضعیت بهتری نسبت به دیگر هم سن و سالان خود دارند که تازه می خواهند با مشکلات اجتماع دست و پنجه نرم کنند.نتیجه برخی پژوهش ها درباره رفتارهای ترافیکی کودکان ثابت کرده است کودکان کمتر از 8 سال، قدرت تشخیص برای رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی را ندارند. همچنین در بخشی از این پژوهش تأکید شده است کودکان کمتر از 10 سال نباید به تنهایی در شهر تردد کنند. این موضوع را فراموش نکنیم اگر بنا باشد کودکان زندگی در جامعه ایمن را تجربه کنند، باید به مقوله آموزش نگاه ویژه داشته باشیم. روز ملی کودک، بهانه خوبی است تا عبور و مرور کودکان در شهر را زیر ذره بین ببریم.
اگر قرار است فرزندتان با سرویس مدرسه یا وسایل حمل ونقل عمومی تردد کند، لازم و ضروری است او را قبل از سوار و پیاده شدن با خطرات احتمالی آشنا کنید. مهم ترین مسئله، این است که از جلو یا پشت وسیله نقلیه به طور ناگهانی بیرون نیایند.راستی درباره اهمیت فعالیت « گذربانان مدرسه» با کودکتان صحبت کنید.قطعا توصیه این همیاران جایی به کار آنها می آید.
آشنایی با مفهوم خطوط حک شده روی آسفالت شهر، یکی از ضروریاتی است که سلامت جسمی کودکتان را تضمین می کند. برای آشنایی بیشتر با این خطوط، این کد را اسکن کنید.
یکی از راه هایی که می توانید با آن، کودک سر به هوایتان را به راه آموزش بیاورید، این است وقتی در خیابان، پلیسی را از نزدیک می بینید، به طرفش بروید و از پلیس بخواهید برخی توصیه های ترافیکی مثل توقف پشت چراغ قرمز را به او آموزش دهد. این مدل آموزش قطعا در ذهن کودک نهادینه می شود.
فضا سازی با انواع اسباب بازی یا تعریف داستان های تخیلی می تواند کمک شایانی به کودک کند تا بیشتر درباره قوانین راهنمایی و رانندگی اطلاع کسب کند؛ مثلا می توانید با چند تکه لگو، پلی فرضی بسازید و با آدمک های کوچکی به او یاد بدهید که باید برای عبور از عرض خیابان از پل هوایی استفاده کند.
پوشیدن لباس های رنگ روشن به خصوص در ساعاتی که هوا تاریک است و یادآوری این موضوع به فرزندانتان باعث می شود همیشه به یاد داشته باشند استفاده از رنگ های روشن، خطر تصادف را کاهش می دهد.
عبور از پل های هوایی و زیرگذرها، از مصادیق آموزشی است که اگر در کودکی در ذهن فرد جا نیفتد، قطعا در بزرگ سالی تأثیرش را نخواهید دید. این موضوع جوری باید ملکه ذهنش شود که عبور از پل های عابر پیاده یا زیر گذرها را از نان شب واجب تر بداند، نه اینکه از شعاع 10 متری، دلایل بنی اسرائیلی قطار کند تا از این امکانات استفاده نکند!
حتما نباید کودکان به سن قانونی برسند تا کتاب آیین نامه راهنمایی را بخوانند .کشیدن یک نقاشی ساده که مفهوم تابلوها را نشان بدهد، کمک زیادی به کاهش بروز حوادث ترافیکی می کند.
اگر فرزندی دارید که عشق دوچرخه سواری در کوچه و خیابان است ، علاوه بر مجهز کردن او به کلاه ایمنی، زانو بند و آرنج بند، حتما به او متذکر شوید زمانی که قرار است از عرض خیابان عبور کند، حواسش به وسایل نقلیه در حال حرکت باشد. پژوهش ها ثابت کرده است عبور دوچرخه از عرض خیابان ده برابر عبور یک عابر خطرناکتر است.
نگاه کردن به دو طرف خیابان، اول چپ و بعد سمت راست، حرکت خلاف خودروها ، ورود ناگهانی از میان درخت ها، درختچه ها و شمشادها به کوچه و خیابان، جدا نکردن دستشان از دست بزرگ ترها و... از جمله اقداماتی است که نیاز است چند بار در محل، با کودکتان تمرین کنید و بعد از اطمینان از صحت یادگیری، او را تنها به خیابان بفرستید.
یکی از نتایج مثبت تمرین صبر این است که وقتی کودکی قصد عبور از خیابان اصلی یا فرعی را دارد، منتظر می ایستد تا در وضعیت مناسب عبور کند.توصیه میشود برای کودکان عجول فیلم های آموزشی پخش کنید. حتی می توانید برای امنیت بیشتر با آن ها به مکانهایی بروید که ارکان اصلی خیابان در آن، شبیه سازی شده است، مثل فرهنگ سرای ترافیک.با اسکن این کد مراحل مختلف حضور ایمن کودکان در خیابان را تماشا کنید.
برای بچه ها شفاف سازی کنید که وقتی در خیابان هستند، باید تمام توجه و نگاهشان به راکبان وسیله نقلیه، حالا می خواهد ماشین باشد یا موتور سیکلت، باشد. با این دقت قطعا می توانند واکنش درستی از خود نشان دهند و تصمیم عاقلانه تری بگیرند. کودکان باید بدانند که بر پایه حدس و گمان در معابر تردد نکنند.
عابران پیاده اولین علت وقوع تصادفات در شهر هستند
50 درصد
سهم عابران پیاده از تصادفات
5 درصد
سهم کودکان از تصادفات
علل بروز تصادفات کودکان
عبور عرضی از خیابان
بی توجهی به رانندگان (خودرو و موتور سیکلت)
بی توجه به محل های ایمن (روگذرها، زیر گذرها و پل های عابر پیاده)