زیرساخت‌ها ضعیف است اما جا نمانده‌ایم

به گزارش شهرآرانیوز،  یادداشت نوشین وفادار، از مدرسان عکاسی در مشهد را درباره حضور عکاسان در فضای مجازی بخوانید.

من خودم را جزو هنرمندانی نمی‌دانم که فروش آثار و تجارت برایشان اولویت دارد، بیشتر خودم را یک معلم می‌دانم. حتی در نمایشگاه‌هایم هم دنبال فروش نبودم و بیشتر این بحث آموزش عکاسی برایم جذاب است. همین حالا هم دنبال تمام‌شدن کرونا هستم تا بتوانم نمایشگاه حضوری برگزار کنم، به‌ویژه که مثل چند نمایشگاهی که قبل از کرونا برگزار کردم، قرار است نمایشگاهی با طراحی صحنه و دکور برگزار کنم که به‌شیوه حضوری است. اما به‌هرحال باتوجه‌به وضعیت موجود، من هم فضای کاری‌ام تا حدودی تغییر کرده و خودم را با فضای آنلاین تطبیق داده‌ام.

همین که کرونا این‌قدر طولانی شد، همه ما به‌دنبال راهکارهایی گشتیم تا زندگی، دغدغه‌ها و سرگرمی‌ها را با شرایط تطبیق دهیم. آن کسی که به‌نظر من منعطف‌تر بود، خودش را بیشتر تطبیق داد. کاری به این ندارم که در کشور ما زیرساخت‌ها ضعیف و کار در فضای مجازی سخت‌تر است، اما این‌طوری هم نیست که جا مانده باشیم. این را قبول دارم که بستر برای فعالیت و ارائه آثار در فضای مجازی فراهم است و فقط این توانایی‌هاست که تفاوت دارد.

البته از این موضوع هم نمی‌توان گذشت که الان نسب به ۱۵سال پیش نسل عوض شده است و جوان‌های امروزی در فضای مجازی خیلی قوی‌ترند. امکانات هم خیلی تغییر کرده است. اینکه من می‌توانم در اتاق خودم با استفاده از هزاران اپلیکیشن با دنیا ارتباط برقرار کنم، موضوع مهمی است و حالا در وضعیت کرونا این موضوع هم اثرگذار است که بیشتر از فضای مجازی بهره ببریم.

به‌نظر من این روند قطعا ادامه پیدا خواهد کرد، حتی بعد از کرونا. در زمینه عکاسی می‌توانیم شاهد نمایشگاه‌های سه‌بعدی باشیم که بین کشورهای مختلف برگزار می‌شود.

این موضوع برای خودم جالب است که کرونا باعث شده است خیلی اتفاقات راحت‌تر بیفتد. مثلا یکی از زمینه‌های

فعالیتم نوجوانان است و از طریق آموزش عکاسی سعی می‌کنم با آن‌ها ارتباط برقرار و روی مهارت‌های زندگی‌شان کار کنم.

همیشه آرزو داشتم بتوانم نمایشگاه عکاسی سه‌بعدی بین نوجوان‌های هنرجو و نوجوانان دیگر کشورها برگزار کنم. پیش از این وقتی فکرش را می‌کردم، مسائل ریزودرشت بسیاری در فکر می‌نشست که معمولا موانعی هم ایجاد می‌شد.

این درحالی است که الان راحت‌تر به این موضوع فکر می‌کنم و همین امسال قرار است یک نمایشگاه مجازی با همکاری یکی از کشورها برگزار کنم. علتش این است که الان کرونا باعث شده است فعالیت در فضای مجازی بیشتر برایمان جاافتاده باشد، بنابراین چنین فعالیت‌هایی را تسهیل و باورپذیرتر می‌کند. فرقی هم نمی‌کند برگزارکننده این نمایشگاه ایرانی باشد یا آمریکایی یا از هر کشور دیگری.

بنابراین با وجود اینکه کرونا غم بزرگی روی دل همه ما گذاشت و عزیزان زیادی از ما گرفت، نمی‌توانیم وجوه مثبت و دستاوردهای آن را نادیده بگیریم.

بیشتر بخوانید:

تنهایی به روایت تصویر

اثر هنری خوب راهش را روی دیوار مردم پیدا می‌کند

هنرمندان چقدر در فروش آثار هنری در فضای مجازی موفق بوده‌اند؟