محمد ناصر حق خواه | شهرآرانیوز - چند ماه پیش بین قدمزدن هایم در یک پارک، تصویر غریبی دیدم که هنوز در خاطرم پررنگ مانده است. چند کودک نهایتا هشت یا نه ساله در عصری بهاری، بین تاب و سرسره و فوتبال روی چمن پارک، انتخابشان این بود که دور هم بنشینند و مافیا بازی کنند. نمیدانم این همه گیر شدن مافیا بین همه اقشار و سنین جامعه چقدر خوب یا بد است، اما واضح است که برنامههای تلویزیونی و مجازی در گسترش این بازی نقش انکارناپذیری داشته اند. از برنامه «شهروند و مافیا» شبکه سلامت تا «شبهای مافیا» که از پلتفرمهای اینترنتی، پخش میشود و در این چند ماه خیلی پرطرف د ار شده است. ساخت شبهای مافیا، اما ریسک بزرگی بود؛ اینکه بیش از ۱۰ نفر آدم سرشناس جایی جمع شوند و از مافیا بازی کردن آنان برنامهای تلویزیونی ساخته شود خطرپذیری بالایی میخواهد.
هر لحظه ممکن است که چنین برنامهای خوب از آب و گل درنیاید و نتیجه شکست مطلق و سوزانده شدن تمام سرمایهگذاریها باشد. اما سعید ابوطالب که در این سالها نشان داده در ساخت مستند مسابقهها و برنامههای سرگرمی ساز دیگر خبره شده است و میتوان روی او حساب کرد، شبهای مافیا را با وجود بعضی کاستیها به برنامهای کاملا پذیرفتنی تبدیل کرد و در طول این برنامه که به فصل پنجم هم رسید و فینال فینالیستها هم در آن برگزار شد، برنامه را روز به روز پربینندهتر کرد. تسلط محمدرضا علیمردانی به عنوان گرداننده بازی، آنکه در محافل غیر رسمی «خدا»ی بازی خوانده میشود، یکی از ارکان مهم این برنامه بود.
کیفیت فنی بالا و تصویربرداری پوشش دهنده از چندین بازیگر که حرکات چهره آنان در هر لحظه بسیار مهم است، هرچند کم به چشم میآید، اما کارگردانی پرهزینه و سختی دارد و تدوینگر خستگی ناپذیر و خلاقی میخواهد؛ چیزی که شبهای مافیا از آن برخوردار بود. روند روایت کردن برنامه و لباسهای خاص و قطعههای کوتاه نمایشی در ابتدای برنامه هم توانسته بود تا حد خوبی به فضاسازی کمک کند. البته موسیقیهای گاهی شلخته و بی ربط و نداشتن توان کنترل بازیکنها برای حفظ سطحی بین بازیگری و بودن در قالب شخصیت اصلی شان، به ویژه در فصلهای اول، کار را کمی بدریتم کرده بود. براساس اعلام فیلیمو شبهای مافیا پربازدیدترین برنامه ترکیبی نمایش خانگی است. سری اول و دوم آن با ۷۲۷ میلیون دقیقه تماشا توسط مخاطبان رکورددار بوده است. تا به حال ۹ فصل در این دو مجموعه منتشر شده است که ۷۲ بازیکن در آن حضور پیدا کرده اند.
بی شک چنین برنامهای نمیتواند از حواشی دور باشد. مجموعه استوریهای توهین آمیز نفیسه روشن خطاب به یکی دیگر از بازیگران خانم این برنامه که معلوم نشد دقیقا به که و برای چه بود، از حواشی زرد فصل گذشته این برنامه بود که با واژههای سخیف نفیسه روشن به سیاهی نزدیک شده بود. اما حالا و یکی دو ماه پس از پایان فینال فینالیستها این بار مجموعه سوم شبهای مافیا با گردانندگی کامبیز دیرباز و با مهمانهایی متفاوت پخش میشود. باید دید کامبیز دیرباز که خود از بازیکنان خوب فصل پیش بود خواهد توانست برنامه را مثل علیمردانی خوب پیش ببرد یا به تدریج بساط شورانگیز مافیا از کافهها و پارکها و خانهها جمع خواهد شد؟
چرا «شبهای مافیا» به اندازه ابتدای کار موفق نبوده است؟
درباره «شبهای مافیا»، رئالیتیشو تازه سعید ابوطالب که با استقبال مواجه شد