شب‌های محرم به نام کدام شهدای عاشورا است؟

به گزارش شهرآرانیوز، شب‌های محرم  هر کدام  به نام یکی از شهدا یا شخصیت‌ها یا وقایعی مرتبط با جریان کربلا نام گذاری شده است. مداحان و ذاکران اهل بیت، در گذر زمان و بر اساس جایگاه شهیدان کربلا، و وقایع این نام‌گذاری را انجام داده‌اند.

شب اول: مسلم بن عقیل

مسلم، نخستین شهید واقعه کربلاست. شهادت او کمی پیش‌تر از حادثه کربلا رخ داده است و شب نخست ماه محرم به پاس جان فشانی‌های این سفیر شهید شب «حضرت مسلم بن عقیل» نام‌گذاری شده است.

مسلم الگوی محبت و وفاست. او تا آخرین لحظه از عشق پاک خود به حسین (ع) دست بر نداشت و در اوج بی‌وفایی کوفیان به مولایش وفادار ماند.

شب دوم: ورود به کربلا

نام‌گذاری شب دوم محرم به مناسبت ورود امام حسین (ع) در روز دوم محرم سال ۶۱ ه ق به سرزمین کربلا صورت گرفته است.

 روز دوم، نماد پایداری است. اباعبدالله الحسین (ع) از همان آغاز حرکت با حوادث گوناگونی روبه رو شد. از بی وفایی کوفیان گرفته تا تعقیب شدن از سوی سپاهیان دشمن. با این حال از ادامة راه منصرف نشد و هم چنان استواری ورزید.

شب سوم: حضرت رقیه (س)

رقیه (س) دردانة سه ساله حسین بن علی (ع) است. نام مبارک او در بعضی از کتاب‌های تاریخی و مقاتل نقل شده است و برخی دیگر مانند ریاض الاحزان از او با نام فاطمه صغری یاد کرده‌اند. رقیه (س) در روز سوم صفر سال ۶۱ ه ق در سفر اهل بیت به شهر شام از دنیا رفت. نام گذاری روز سوم محرم به نام این بانوی کوچک بهانه‌ای است برای یادآوری مضلومیت او.
حضرت رقیه الگوی تربیت صحیح است. با تدبر در جملات کوتاهی که او هنگام دیدن سر بریدة پدر به زبان آورده به خوبی می‌توان دریافت که این کودک از چه معرفت والایی برخوردار بوده است.

شب چهارم: حضرت حرّ (ع)

شب چهارم عزاداری محرم به نام یکی از شهیدان سربلند کربلا یعنی حربن یزید ریاحی نام‌گذاری شده است.

حر الگوی توبه و حقیقت جویی است. او در آغاز برخورد با امام حسین (ع) چنین جایگاه وارسته‌ای نداشت و به گفتة خودش مأمور بود و معذور، اما ادب و تواضع حر در مقابل سالار شهیدان، سبب رهایی او شد.

حر با ژرف بینی، حق را بر باطل ترجیح داد و پیشانی پشیمانی بر سجده گاه توبه فرود آورد. حر، جذاب‌ترین الگوی توبه برای خطاکاران است.

شب پنجم: حضرت عبدالله بن حسن (ع) و ۲ تن از شهدای کربلا

شب پنج محرم بنام ۳ تن از شهدای واقعه کربلا است که حبیب بن مظاهر، حضرت عبدالله بن حسن و زهیر بن قین که یکی از شجاع‌ترین مردان کوفه بود در مناسبت شب پنجم محرم جای گرفته اند. زهیر که از دیدن امام حسین ع هراس داشت و پس از وارد شدن به خیمه امام تصمیم گرفت از همه هستی خود در برابر دین اسلام بگذرد و به یکی از مهمترین فرماندهان سپاه حضرت علی بن حسین علیه السلام تبدیل شد.

حضرت عبدالله پسر امام حسن علیه السلام در سن ۸ سالگی و در اخرین لحظات عمر خویش برای دفاع از عمویش امام حسین ع، دستش را جلوی صورت عموی خویش گرفت تا شمشیر به صورت مبارک امام برخورد نکند و در همان لحظه با ضربه شمشیر ابجر بن کعب که قصد کشتن امام حسین ع را داشت دست حضرت عبدالله بن حسن قطع شد. سپس در حالی که در آغوش عموی خویش حضرت علی بن حسین قرار داشت با تیر کمان حرمله بن کاهل اسدی به شهادت رسید و در آغوش سید و سالار شهیدان جان خود را در راه اسلام فدا کرد. شب پنجم همچنین میان چند شهید کربلا مشترک است.

در واقع شب پنجم محرم برای حبیب بن مظاهر نیز هست ایشان یکی از بهترین یاران حضرت علی علیه السلام، امام حسن مجتبی ع و امام حسین علیه السلام نیز بود که در شهر کوفه متولد شده بود و برای دفاع از دین اسلام رهسپار میدان جنگ شد.

اوکه یکی از افراد مسن در واقعه کربلا بود در سن ۷۵ سالگی و در ظهر روز عاشورا توسط سربازان عمر بن سعد به شهادت رسید و به آرزوی دیرینه اش رسید. او یکی از با خدا‌ترین مردان مسلمان بود که برای عبادت پروردگار متعال شب‌های زیادی را تا صبح بیدار می‌ماند و با خدای خود راز و نیاز می‌کرد. حبیب بن مظاهر حافظ کل قرآن کریم و یکی از باسوادترین انسان‌ها در دوره خویش بود.

در شب پنجم از زهیر، الگوی عاشقی کربلا هم یاد می‌شود. او تا چند روز پیش، از دیدار حسین (ع) هراس داشت، اما پس از آن که به خیمه امام گام نهاد، هراسش به عشقی جاودانه بدل شد. بارقه نگاه حسین (ع) چنان در جانش اثر کرده بود که از همه هستی خود گذشت و از دنیا و خانمان گسست. او در این راه چنان پیش رفت که به یکی از فرماندهان سپاه آن حضرت تبدیل شد.

بیشتر بخوانید:

زیارت عاشورا + متن و صوت

شب ششم: حضرت قاسم (ع)

شب ششم محرم به نام حضرت قاسم (ع) نام‌گذاری شده است. وقتی امام حسین (ع) سخن از شهادت یارانش به میان آورد، نوجوان سیزده ساله کربلا از عمو پرسید: عموجان آیا من نیز به فیض شهادت نائل می‌شوم؟ امام او را به سینه چسباند و فرمود: فرزندم مرگ را چگونه می‌بینی؟
قاسم پاسخ داد: از عسل شیرین تر!
شهادت طلبی قاسم (ع) و پا فشاری او برای رسیدن به مقصود، زیباترین الگو را برای رهروان خط سرخ شهادت رقم زد.

شب هفتم: حضرت علی اصغر (ع)

علی اصغر (ع) فرزند کوچک امام حسین (ع) و حضرت رباب دختر امرءالقیس است که با تیر سه شعبة حرمله بن کاهل اسدی به شهادت رسید. مصیبت علی اصغر (ع) برای حسین (ع) جان فرسا بود چنان که گریست و به خداوند عرض کرد: خدایا خودت میان ما و این قوم داوری کن. آنان ما را فرا خواندند تا یاری کنند، ولی برای کشتن ما کمر بسته اند. در این لحظه ندایی از آسمان رسید که:‌ای حسین (ع) در اندیشه اصغر (ع) مباش، هم اکنون دایه‌ای در بهشت برای شیر دادن به او آماده است. حسین (ع) بهترین الگوی پایداری و رضایت است. او پس از تحمل شهادت همه یاران و جوانانش، کودک شیرخوار خود را به میدان آورد. هنگامی که علی اصغر نیز فدا شد بر قضای الهی گردن نهاد و خطاب به خداوند گفت:‌ای خدا! چون تو این صحنه‌ها را می‌بینی تحمل این مصیبت‌ها بر من آسان می‌شود.

شب هشتم: حضرت علی اکبر (ع)

شب هشتم محرم به نام حضرت علی‌اکبر (ع) نامگذاری شده است. علی اکبر (ع) نخستین فردی بود که از بنی هاشم به میدان رفت. او فرزند بزرگ امام است و نزدیک‌ترین فرد به ایشان. او از همه یاران و افراد خاندان پیشی می‌گیرد و خود را در راه آرمانی فدا می‌کند.

او گام به میدان می‌نهد تا حجت را تمام کند و شوق رسیدن به فیض شهادت را در دل یاران حسین (ع) قوت بخشد. علی اکبر (ع) الگوی سبقت گرفتن در شهادت است.

شب نهم: شب تاسوعا

عباس، ستاره ۳۴ ساله آسمان کربلا و بزرگ‌ترین یار و یاور حسین (ع) است. عباس یعنی چهره درهم کشیده و این نام نشان از صلابت و توانمندی سقای کربلا دارد. او فرزند علی (ع) و برادر حسین (ع) بود، با این حال هرگز برادر خود را به نام صدا نزد. عباس (ع) این ادب و فروتنی را تا لحظه آخر بر خود واجب می‌دانست. او بهترین الگوی رشادت بود. زیرا پرچم دار سپاه بود و پرچم را به دست رشیدترین و شجاع‌ترین افراد لشگر می‌سپارند. او به اندازه‌ای محو یار شده بود که بر امواج دل انگیز آب روان، لب‌های خشکیده محبوب خود را در نظر آورد و داغ تشنگی را از یاد برد.

شب دهم: شب عاشورا

شب حسین بن علی (ع) الگوی آزادگان جهان. شهامت، ایثار، بردباری، تسلیم، رضا، وفا، فروتنی، شجاعت و پایداری امواج اقیانوس بی منتهای حسین است. اگر این قیام چنین درون‌مایه ارزشمندی از فضایل انسانی را نداشت، این گونه بر پیشانی تاریخ نمی‌درخشید. عاشورا این گونه توانست حصار زمان و مکان را درهم شکند و تاریخ را درنوردد.

منابع: خبرآنلاین، برنا، صداوسیما