به گزارش شهرآرانیوز، علی کاویانی، خبرنگار مجله دنیای ورزش در مشهد، دی ماه۱۳۵۵، در روزهایی که برفی سنگین تمام شهر را پوشانده بود، با دغدغه ورزش صبحگاهی به یکی از مدارس بنام مشهد سری زده و گزارشی تهیه کرده است؛ گزارشی که نکات جالب توجه و خواندنی زیادی دارد، نکتههایی مثل برفپاروکردن پهلوان کریم محمدیان در حیاط مدرسه نصیرزاده برای آنکه دانشآموزان بتوانند ورزش صبحگاهی کنند.
اتفاقی که نشان میدهد تاچهاندازه مسئولان مدارس در آن دوران به ورزش اهمیت میدادند. در این گزارش عشق و علاقه خود دانشآموزان هم مثالزدنی است که تلاش میکنند دست به دست هم دهند تا موقعیت را برای ورزش صبحگاهی مدرسه خود فراهم کنند. آنچه در ادامه میخوانید، گزارش کوتاه علی کاویانی است که در دنیای ورزش ۲۵دیماه۱۳۵۵ یعنی ۴۵سال قبل چاپ شده است.
اینروزها همهجا صحبت از سردی هوای مشهد است، ولی سرمای شدید چیزی از کیفیت ورزش صبحگاهی در این شهر کم نکرد. مسئولان بهخاطر اینکه رادیو تهران آهنگ ورزشی را قبلا ساعت ۸:۱۵ دقیقه از تهران پخش میکرد، به مدارس اعلام کردند که بایستی ضبط و نوار را خودشان تهیه نمایند. چون که آهنگ ورزشی با کار آنها متفاوت بود؛ یعنی مشهدیها و خراسانیها بایستی ساعت پنجدقیقه به ۸ ورزش صبحگاهی را انجام میدادند و ساعت ۸ روانه کلاس میشدند. این برای همه مشکل بود و بودجه کافی هم نداشتند که ضبط تهیه کنند. خوشبختانه آهنگ ورزش از ساعت ۷:۴۵ دقیقه پخش شد که همه مدارس مشهد هم رادیو دارند و این باعث شد که ورزش صبحگاهی در تمام مدارس مشهد درحالیکه تمام شهر مشهد را برف پوشانیده، بازاری گرم پیدا کند.
روز قبل به دبیرستان نصیرزاده مشهد سری زدم. برفی در زمین این دبیرستان وجود نداشت. بهخاطر اینکه ورزش صبحگاهی انجام گیرد، تمام برفها به کمک دانشآموزان به خارج برده شده که تمام دانشآموزان خودشان وسیله آورده بودند و در یکآن، تمام برفها را به خارج مدرسه برده بودند. وقتی که از مسئول ورزش صبحگاهی مدارس مشهد، آقای کریم محمدیان، سؤال کردم که آیا تمام مدارس اینطور هست، جواب داد که دانشآموزان و حتی خانوادههای آنها بهقدری عاشق و علاقهمند این ورزش شدهاند که اگر روزی ورزش نکنند، ناراحت هستند و بایستی ورزش صبحگاهی را انجام دهند. گفتم اگر روزی برف زیادی بیاید و هوا بهشدت سرد شود، چه کار خواهید کرد؟ گفت فکر میکنید که از امروز سردتر خواهد شد؟
دانشآموزان بهخاطر علاقهمندبودن به تندرستی این کار را تکرار خواهند کرد و امیدواریم که در آینده سالنهایی وجود داشته باشد که دانشآموزان در زمستان بتوانند از این سالنها برای تمرین ورزش استفاده کنند. من عقیدهام این است که حتی اگر بودجه نیست، از سایر بودجهها برای ورزش استفاده شود. مثلا از بودجه بهداشت برای ورزش استفاده کنند، چون دانشآموزان وقتی تندرست و شاداب باشند، به بهداشت و بهداری احتیاجی ندارند.