بی‌بهانه و با بهانه هر سال میهمان ضامن آهو هستند

هفته گذشته که میهمانان امام رضا (ع) حوالی ایام شهادت حضرت به مشهد آمدند شهرداری منطقه ۲ نیز به پیشواز رفت. مدیران و کارکنان این منطقه شهری تا سال گذشته در ۳ ایستگاه به زائران امام رضا (ع) خدمت می‌کردند، ولی امسال موکب اصلی در میدان شهدا به منطقه ۸ شهری واگذار شد تا آنان در ۲ موکب؛ یکی در خیابان شهید قرنی ورودی بولوار شهید موسوی قوچانی و دیگری در بولوار جانباز جنب بازار روز میوه و تره‌بار به زائران خدمت کنند. کاغذ و خودکار را برداشتم و راهی شدم. مسیر را معکوس رفتم؛ از قرنی به سمت جانباز. امسال وجود موکب‌های مردمی در فاصله ۲ موکب شهرداری نشان از الگوبرداری شهروندان از این حرکت زیبا دارد و زائران در فاصله‌های نزدیکی امکان استراحت داشتند. پیاده‌رو مملو از آدم‌هایی بود که خلوص نیتشان در خستگی پاهایشان و صورت گرد راه گرفته‌شان پیدا بود. ایستگاه زائر موسوی‌قوچانی خدمات نقاشی، ماساژور، چای، پزشک، لباس گرم، واکس و فضایی برای استراحت داشت. آدم‌هایی در آن بودند  که بی‌ریا خدمت می‌کردند و ساده و بی‌آلایش بودند. اسکان را هم برای ۴ شب نزدیک به روز شهادت حضرت رضا (ع) برای ۵۵۰ زائر در چند مکان دیگر مهیا کرده بودند. با چند نفری از  زائران پیاده امام رضا (ع) هم کلام شدم تا شرح این میهمانی خالصانه را بگویند.

باز هم می‌آیم
خیراانساء آق‌بایی ۴۲ ساله بود و دخترش معلولیت جسمی و ذهنی داشت. نیت کرده بود شفایش را با پیاده آمدن به حرم حضرت رضا (ع) در این روز‌ها بگیرد و بر این اساس امسال پنجمین سالی بود که پیاده از چناران تا حرم می‌آمد. البته امسال اولین سالی بود که دخترش را با وسیله نقلیه آورده بودند تا در حرم آقا همراهش شود. می‌گوید: «دخترم ۷ سال دارد. وقتی یک سال و سه ماهش بود تب کرد و بعد آن اتفاق دچار معلولیت ذهنی و حرکتی شد. نذر کرده‌ام که هر سال پیاده تا حرم بیایم تا زمانی که حاجت‌روا شوم و او خوب شود. البته قرار است بعد از شفای او باز برای پابوسی حضرت بیایم، چون در همین چند سال هم میهمان آقا شدن کلی خیر و برکت به زندگی‌ام آورده است.»

خواستم فرزندانم صالح باشند  
عنیفه گلدوست یکی دیگر از زائران پیاده بود که وقتی با او همکلام شدم، گفت: ۲۵ سال می‌شود که در همین روز‌ها پیاده به مشهد می‌آید. او معتقد بود این سفر چند روزه خیر و برکت‌های بسیار برای زندگی‌اش داشته که مهم‌ترینشان صالح بودن فرزندانش است. گلدوست گفت: «جوان‌های این دوره را خیلی سخت می‌شود تربیت کرد و مراقبشان بود، اما من با کمک امام رضا (ع) توانسته‌ام فرزندانم را از بی‌عفتی و انجام کار‌های ناشایست حفظ کنم. برای خودم چیزی نمی‌خواهم و هر بار که می‌آیم سلامتی همه جوان‌ها را طلب می‌کنم.»

حب و دوستی فامیلی‌مان بیشتر شده است
فاطمه رضایی هم با اشاره به اینکه چندسالی است با  حدود ۱۰ نفر از فامیل پیاده به زیارت حضرت رضا (ع) می‌آید، افزود: «هر سال  سفر به مشهد برای پابوسی امام رضا (ع) در روز شهادتش بهانه خوبی است که فامیل ما را به هم نزدیک‌تر کرده و حب و دوستی‌مان بیشتر شده است. خوش‌حالم از اینکه امام رضا (ع) امسال هم ما را طلبیده است تا بتوانیم به پابوس او بیاییم و زیارتش کنیم.»

به برکت پابوسی حضرت اعتیادم را ترک کردم
برکت زائر پیاده بودن، اما برای برخی دیگر جور دیگری تعبیر شده است. محمود نادری ۲۰ سالی است که روز شهادت هر جا باشد خودش را به مشهد و زیارت امام رضا (ع) می‌رساند. او گفت: «۲۰ سال پیش اعتیاد داشتم و توانستم با صاف کردن دلم با امام رضا (ع) شفایم را از حضرت بگیرم. خیر زیادی از این آمدن‌ها نصیبم شده و ۵ سالی است که دو برادرزاده نوجوانم را هم همراهم کرده‌ام و پیاده به پابوس آقا می‌آییم. محمد صالح و محمد‌رضا با اشتیاق دعوتم را لبیک گفتند و در طول راه با همه سختی‌ها خم به آبرو نیاوردند.»

۴ سال است با یک سبد آرزو میهمان امام‌رضا هستند
یک گروه هم از هودانلوی قوچان آمده بودند. گروهی تقریبا ۲۰ نفره و هم سن و سال که ۵ سالی است در این روز‌های خاص زیارتی پیاده تا مشهد می‌آیند. محمد روحبخش، ابراهیم سفری، علیرضا محمد‌پور، میثم و غلام‌علی نیک پی، علی ابراهیمی، احسان آدینه و بچه‌های دیگر دبیرستانشان عهد زیبایی با امام رضا (ع) بسته‌اند. هر کدامشان در دل نیتی دارندکه برای آن تا مشهد پیاده آمده‌اند. یکی سلامتی پدر و مادرش را می‌خواهد؛ یکی خوشبختی خواهرش را و دیگری می‌خواهد همه مریض‌ها شفا پیدا کنند. درست است که شیطنت نوجوانی اجازه نداد خیلی برای مصاحبه همکاری کنند، اما در پس لبخند‌ها و شوخی‌هایشان با هم خلوص دلی بود که هر جایی پیدایش نمی‌توان کرد.