راهکارهایی برای زندگی با بیماران کرونایی

جانقربان | شهرآرانیوز؛ کرونا بیماری فراگیری است که از سال ۲۰۱۹ با نام علمی کووید۱۹ به زندگی ما پا گذاشت و نه‌تنها زندگی فردی، بلکه زندگی اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و حتی سیاسی ما را تحت‌تأثیر قرار داد. بیماری‌ای که اگر شما هم آن را تجربه کرده باشید، از پزشک خود بارها این جمله را شنیده‌اید که در کنار تمام دردهایی که کرونا دارد، فشارهای روحی بسیاری را به بیمار تحمیل می‌کند.

ترس ناگهانی به‌جای احتیاط

کافی است بگویید که کرونا دارید، حتی اگر علائم هم نداشته باشید، همه از شما دوری می‌کنند و افرادی که تا چند لحظه پیش در صف نانوایی شانه‌به‌شانه شما ایستاده بودند، چند متری عقب می‌روند! دوستان شما از ترس ابتلا به کرونا حتی تماس تلفنی هم با شما نمی‌گیرند و اعضای خانواده در بهترین حالت در اتاقی مجزا برایتان بدون سلام و علیکی غذای جسم می‌آورند و از ترس اینکه نکند مبتلا شوند، از شما دوری می‌کنند. حال اینکه از قدیم گفته‌اند از بیمار دلجویی و احوالپرسی کنید تا روند بهبودی بهتر و سریع‌تر طی شود.
قطعا دلجویی و احوالپرسی از یک بیمار کرونایی هم ضروری است، اما باتوجه‌به دامنه سرایت این ویروس چه راهکارهایی برای انجام این مهم وجود دارد؟

ویروس از کابل عبور نمی‌کند!

یک پزشک عمومی در گفت‌وگو با خبرنگار شهرآرانیوز درباره مراقبت و همراهی با یک بیمار کرونایی می‌گوید: کرونا بیشتر از هر بیماری دیگری این روزها با روح و روان افراد جامعه بازی می‌کند و خیلی‌ها حتی با وجود اینکه به این بیماری مبتلا نیستند، به‌دلیل ترس از عواقب آن به‌ویژه ترس از مرگ، استرس دارند و روال زندگی‌شان دچار مشکل شده است. ترسی که هم خوب و هم بد است و با چاشنی احتیاط می‌توان با آن کنار آمد.
دکتر حسین اکبری می‌افزاید: هنوز تعاملات اجتماعی و دیگردوستی در جامعه ما وجود دارد، ولی متأسفانه خیلی‌ها تا متوجه می‌شوند فردی کرونا دارد، بلافاصله از او فاصله می‌گیرند و شروع می‌کنند به ضد‌عفونی‌کردن خودشان که این رفتار مناسب نیست و در شرایطی که بیمار خودش اصول اولیه مانند ماسک‌‌زدن و فاصله ۲متری را رعایت کرده است، این رفتار ضرورتی ندارد. ضمن اینکه باتوجه‌به مواردی که مراجعه داشته‌اند، زمان هم‌جواری با بیمار باید بیشتر چند ساعت باشد تا کرونا منتقال شود. این نکته را باتوجه‌به اینکه بسیاری از مبتلایان خانوادگی درگیر شده‌اند عرض می‌کنم و اثبات علمی نشده است.

وی خاطرنشان می‌کند: از بیماران کرونایی فرار نکنید، بلکه راه تعامل با آن‌ها را بیاموزید. هفته پیش پدربزرگی گله می‌کرد که نوه‌هایش از ترس اینکه مبتلا شوند، حتی تلفنی هم احوالش را نمی‌پرسند! ترس از ابتلا از طریق کابل‌ها واقعا بی‌مورد است و یکی از پیشنهادها این است که در تماس‌های بسیار کوتاه به‌دلیل ضعف شدید بیماران، احوال آن‌ها را جویا شوید. در منزل نیز اگر از بیمار کرونایی مراقبت می‌کنید، تمام وسایل او را جدا کنید و حتی سرویس بهداشتی و حمام را بعد از استفاده فرد مبتلا ضدعفونی کنید. اما این کار را جلو چشم او انجام ندهید، زیرا در روحیه بیمار تأثیر منفی می‌گذارد.

با رعایت تمام شیوه‌نامه‌ها

این پزشک می‌افزاید: احوال بیمارتان را جویا شوید و با رعایت تمام شیوه‌نامه‌ها گاهی در کنارش بنشینید. زمان بسیار کوتاهی این کار را انجام دهید و به او یادآور شوید که برای پرستاری از اوست که مراقب خودتان هستید. گاهی شنیده می‌شود که خانواده‌ها از ترسشان دیگران را به خانه فامیل نزدیک می‌فرستند که این کار به ۲دلیل اشتباه است؛ اول اینکه ممکن است ناقل خاموش باشند و دوم اینکه این تنهایی از نظر روحی حال بیمار و هم حال پرستار را بدتر خواهد کرد.

وی می‌گوید: پیشنهاد ما به تمام بیماران و همراه آن‌ها این است که از بیماری نترسید و از اخبار منفی دوری کنید. حفظ روحیه بسیار مهم است و درحقیقت دوسه هفته تحمل دردهای شدید کرونا و خانه‌نشینی سخت است. در این مدت هرچند که بیمار زمان زیادی به‌دلیل مصرف دارو خواب است و حوصله چندانی ندارد، باتوجه‌به شناختی که از او دارید، برایش یک تفریح کوچک مثل فیلم‌دیدن یا ورق‌زدن آلبوم و... فراهم کنید. هیچ‌گاه رفتاری نکنید که از بیماری بترسد. حتی اگر قصد گریه‌کردن دارید، جلو بیمار خود را شاد و سرزنده نشان دهید که این هم از شروط یک پرستاری خوب در کنار مصرف خوراکی‌های مناسب است.