اینک در آستانه چهلویکمین سالگرد جنگ تحمیلی وآغاز هفته دفاعمقدس هستیم؛ جنگ نیابتی و نابرابر که دنیای الحاد و استکبار با واسطه یک دیکتاتور سرکش، صدام بعثی، بر ملت مسلمان ایران تحمیل کرد؛ ملتی که تازه خود را از بند یک حاکم مستبد و مزدور امپریالیسم و عامل صهیونیسم جهانی رهانیده بودند و با دلسپردن به راهبری مدبرانه و پیامبرگونه یک مرد خدایی، امام راحل عظیمالشان (ره)، میخواستند ایران مستقل و آزاد و آباد را در چارچوب ساختار «جمهوری» و با قید شرع و «اسلامیت» بسازند.
در چنین روزهایی بود که دشمن بداندیش غدار، با خیال خام و سادهاندیشانه تصرف سهروزه تهران و دلگرم به چراغ سبز و پشتیبانی ارتجاع عرب منطقه که کینه دیرینه به آب و خاک و فرزندان این دیار داشتند، به سرزمین مقدس ایران اسلامی تجاوز کرد، غافل از اینکه فرزندان امام روح ا... (ره) با سرانگشت تدبیر آن پیرفرزانه و بهرهمند از امدادها و سنت الهی، چنان همه معادلات مادی جنگ را واژگونه میکنند که جهانیان را به حیرت و شگفتی وامیدارند و در نهایت و پس از هشت سال مقاومت جانانه، صدام و حامیانش در منطقه و جهان سلطه وادار به عقبنشینی میشوند؛
بدون آنکه یک وجب از خاک میهن عزیز ما در دست دشمن بداندیش بماند. در ادامه نیز مردم نجیب و صبور ایران سرنوشت متجاوز را در مهلکهای دیگر شاهد بودند و این بار نیز یک سنت الهی دیگر را که وعده پروردگار را به امتهای مقاوم و سازشناپذیر تصدیق میکند، نظاره کردند.
باری؛ در آن نبرد هشت ساله، مردم دیار ما و ساکنان شهر اماممهربانیها (ع) نقشآفرینی کمنظیر و جایگاه ارزندهای داشتند و نام سترگ بسیجیان و ارتشیها و پاسداران و سرداران و امیران خود را در کنار نام گرانقدر یکیک ایرانیان ثبت کردند.
اگر امام عزیز ما جنگ را یک نعمت خواندند، در این سخن طلایی، معنایی بس حکیمانه نهفته است که بهسان یک معدن گنج تا سالهای سال، اندیشهورزان باید ابعاد و سویههای این سخن حکیمانه را بکاوند و گزارههای راهبردی و کاربردی را در راستای برپاساختن یک تمدن نوین اسلامی، از دل آن استخراج کنند.
در این میان، از اهل انصاف کیست که نداند و گواهی ندهد که هیچ ملتی به قلههای بلند پیشرفت و بلندآوازگی و نامآوری در جهان نمیرسد مگر اینکه دست از عافیتجویی و بیتفاوتی شسته باشد و جامه انفعال از تن به در کرده باشد و در سربزنگاههای حساس میهن و پیچهای تاریخی کشورش، با درک درست از تحولات نظام بینالملل و تحلیل واقعبینانه از شرایط منطقه و کشور، تمامقد و عالمانه و غیور، به میدان رویاروییهای بزرگ پا گذاشته باشد.
چه نیکو فرمود امامراحل (ع) که «جنگ ما جنگ حق و باطل بود و تمامشدنی نیست؛ جنگ ما جنگ فقر و غنا بود... و این جنگ از آدم تا ختم زندگی وجود دارد.»
اینجانب بهعنوان خادم و شهردار مشهدالرضا (ع)، بار دیگر، از سر تواضع و فروتنی، بر دست مادران و پدران شهیدان والامقام بوسه میزنم و با ابراز ارادت و خاکساری به جایگاه بلند شهیدان، ایثارگران و جانبازان گرانقدر دفاعمقدس و نیز رزمندگان سلحشور مدافع حرم که امتداد تاریخی رزمندگان نبرد هشتساله با دشمن متجاوز هستند، به بازماندگان و پایمردان و باورمندان خط مقاومت در خطه شهیدپرور خراسانرضوی، اطمینانخاطر میدهم که در راستای آبادانی و پیشرفت متوازن و همهجانبه و «عدالتمحور» شهر اماممهربانیها (ع)، با مدیریت عالمانه و جهادی و چنان که درخور و سزامند جایگاه نورانی آن امام همام است، دستدردست یکدیگر تلاش کنیم و طرحهای نو در اندازیم و در ساماندهی و تثبیت تمدن نوین اسلامی، در خطه شرق کشور، بیشازپیش کوشا باشیم و بر این عهد بزرگ، استوار و پابرجا بمانیم؛ انشاءا...