نقدی تند علیه ایتالیا و مانچینی: نمی‌خواهیم از پرتاب گل به پرتاب گوجه برسیم
یادداشت نشریه گاتزتا دلو اسپورت درباره شرایط ویژه ایتالیا بعد از هبوط به پلی‌آف را در این مطلب می‌خوانید.
به گزارش شهرآرانیوز؛ ایتالیا دوشنبه‌شب در دیداری حساس در چهارچوب مسابقات مقدماتی جام‌جهانی با ایرلند شمالی مساوی کرد تا مجبور به حضور در پلی‌آف شود. شرایطی که آتزوری در جام‌جهانی قبلی هم تجربه کرد و در همین مرحله ناباورانه توسط سوئد حذف شد و به جام‌جهانی روسیه نرسید. ایتالیا حالا در شرایطی دوباره گرفتار این کابوس شده است که فقط چند ماه از قهرمانی این تیم در یورو می‌گذرد. به‌راستی چه بر سر آن ایتالیا آمده است؟ آنچه در ادامه می‌خوانید، یادداشتی است که دیروز به قلم آندره‌آ دی‌کارو در روزنامه گاتزتا دلو‌اسپورت چاپ و در سایت ورزش۳ منتشر شده است.
«فقط ۴ ماه از ۱۱جولای گذشته است، روزی که ایتالیا در فینال و‌مبلی برابر انگلیس به پیروزی رسید؛ اما انگار این اتفاق سال‌ها قبل رخ داده است. این تیم ملی ایتالیا که در دیدار‌های انتخابی جام‌جهانی به میدان رفت، فاصله زیادی با ایتالیایی دارد که موفق شد قهرمانی جام ملت‌های اروپا را به دست بیاورد. البته آن‌ها در ۲ دیدار رفت‌و‌برگشت برابر سوئیس ۲ پنالتی را از دست دادند که می‌توانست نقش مهمی در صعود آن‌ها به جمع ۳۲ تیم حاضر در جام‌جهانی۲۰۲۲ قطر ایفا کند؛ اما انداختن همه تقصیر‌ها به گردن این ۲ پنالتی ازدسترفته کار اشتباهی است.
ترکیبی از روحیه، اتحاد، عزم راسخ، عصبانیت، بی‌رحمی، انسجام، اشتیاق، تمایل، بازی هماهنگ، توانایی جنگیدن و دفاع و حمله با حضور تمام بازیکنان بود که مسیر قهرمانی این تیم در اروپا را مهیا کرد. ما حالا مجبور‌یم در دیدار‌های پلی‌آف ماه مارس با تمام قوا به میدان برویم تا برای دومین‌بار متوالی از حضور در جام‌جهانی محروم نشویم: این فاجعه‌ای ورزشی و اتفاقی منفی است که پیش‌از‌این هرگز در تاریخ درخشان فوتبال ما رخ نداده است.
ما نمی‌خواهیم به این موضوع فکر کنیم، اما مجبور‌یم؛ چون در این رقابت‌ها هر بار خودمان را فریب دادیم که در بازی بعدی درخشان ظاهر می‌شویم و صعود می‌کنیم. در‌نهایت پس از سوئیس، دوم شدیم و حتی نمی‌توانیم اعتراض زیادی به نمایش‌هایی داشته باشیم که دیدیم.
سوئیس با شایستگی تمام، بالاتر از ما قرار گرفت؛ به‌ویژه وقتی به تفاوت بازیکنان ۲ تیم فکر می‌کنید و همین موضوع باعث ناراحتی و ناامیدی بسیار ما‌ست. سوئیس نمایش خوبی ارائه داد، بر بلغارستان تسلط پیدا کرد و ۴ گل به آن‌ها زد. بعضی از محدودیت‌های تیم ملی ما در طول مسیر درخشان آن‌ها تا فینال یورو نیز مشخص بود: اول از همه غیبت یک مهاجم نوک که بتواند تکلیف بازی را مشخص کند و سپس چند بازیکن طراز‌اول که بتوانند حتی با تکیه بر حرکات شخصی، سرنوشت بازی را تغییر دهند.
این نواقص به‌واسطه بازی خوب تیمی و همکاری و هماهنگی این گروه منسجم از بازیکنان در بیرون و درون زمین پوشانده شد. ما با ۱۱نفر بازی می‌کردیم؛ اما انگار ۱۳نفر در زمین حضور داشتند. ما در طول این مدت همیشه گفتیم که توانایی فردی این بازیکنان خوب و در بعضی موارد بسیار درخشان است؛ اما ما شاید فقط سه‌چهار قهرمان واقعی در تیم داشته باشیم: دوناروما، زوج بونوچی و کیه‌لینی و شاید جورجینیو، اگر پنالتی‌های ازدسترفته او را در نظر نگیریم.
شاید هر بار که نام بازیکنان درخشان و درجه‌یک سایر تیم‌ها را مرور می‌کنیم، بیش از‌پیش از شاهکاری که توسط مانچینی در یورو رقم خورد، شگفت‌زده می‌شویم؛ بنابراین حالا بر اساس خاطره قدیمی باید بگوییم «همه این کار‌ها اشتباه است و باید همه آن‌ها را از اول انجام داد» قرار است از پرتاب‌کردن گل برای بازیکنان به پرتاب‌کردن گوجه برسیم؟ آیا به همین سرعت باید از این واگن پیاده شویم؟ نه، این‌طور نیست.
مسابقات پلی‌آف در ماه مارس برگزار می‌شود و زمان مناسبی در اختیار این تیم قرار دارد. ما بازیکنان مهمی از وراتی تا ایموبیله و کیه‌لینی تا شاید اسپیناتزولا را پس از رفع مصدومیت دوباره در اختیار خواهیم داشت. این باید برای صعود به جام‌جهانی کافی باشد.»
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
۱۰:۵۹ - ۱۴۰۰/۰۸/۳۰
پاسخ
به نگارنده این نشریه میگویم اگر دو تا پنالتی انگلیس را دو بازیکن مبتدی در فینال یورو از دست نمی دادند الان تو هم اینقدر از ایتالیا انتظار نداشتی و برای حضور در پلی اف خدا را شکر می کردی
البته اگر ایتالیا در فینال یورو با تیم ملی به مراتب آماده تر و حتی بهتر از یورو انگلیس بازی میکرد حتی خواب قهرمانی هم نمیدید
البته اگر ایتالیا در فینال یورو با تیم ملی به مراتب آماده تر و حتی بهتر از یورو انگلیس بازی میکرد حتی خواب قهرمانی هم نمیدید
