حسین نخعی شریف | شهرآرانیوز؛ در سال ۶۳ با آمدن میرزائیان و انتخاب کادری کاربلد، چرخهای زنگزده این هیئت کمی راه افتاد و چراغ مسابقات باشگاهی در همه سطوح و سنین روشن شد. بااینهمه استعفای رئیس هیئت در ۲۶ شهریور همه چیز را تیرهوتار کرد!
میرزائیان در متن استعفایش مشغله کاری در بانک استان (شغل اصلیاش) و لزوم حضور یک نیروی تمام وقت در هیئت را علت استعفایش ذکر کرده بود، اما چه کسی بود که نمیدانست علت اصلی را باید در دخالتهای اداره کل جستوجو کرد؟ اولین اختلاف از تعداد تیمهای دستهاول شروع شد، جایی که میرزائیان قاطعانه بر نظر کارشناسی اعضایش ایستاد و اجازه نداد لابی برخی تیمهای صعودنکرده با اداره کل مبنیبر افزایش تیمها اثربخش باشد.
دومین اختلاف به کوچکبودن آدمهای اداره کل برمیگشت. آنها که بهراحتی در بیشتر هیئتها دخلوتصرف میکردند، نمیتوانستند آدمی در حد میرزائیان را که چندین درجه از آنها بالاتر بود، تحمل کنند؛ ازاینرو بنای کارشکنی در کارش را گذاشتند. چمن مسابقه را همزمان با بازیهای مهم آب دادند تا دیدارها لغو شود! نورافکنها را به بهانه صرفهجویی در مصرف انرژی روشن نمیکردند و با توجه به اینکه کلید مجموعه تختی دست آنها بود، حتی در یکیدو بازی مهم، درهای مجموعه را با تأخیر باز کردند!
اما بدترین اقدامشان، لغو سفر تیم فوتبال دینامولایپزیش آلمان شرقی بود. این تیم که برای انجام بازی دوستانه جهت آمادگی تیم ملی به تهران آمده بود، با رایزنی هیئت فوتبال و شخص میرزائیان قرار بود یک دیدار هم در مشهد داشته باشد، اما با تنگنظری برخی آقایان، این تیم بهجای مشهد در تبریز به میدان رفت تا فوتبال خراسان متضرر شود. اداره کل بلافاصله پس از استعفای میرزائیان، موسویان را اول مهر مجدد بر سکان هیئت فوتبال نشاند. هنوز یکماه از انتصاب موسویان نگذشته بود که منوچهر بهمن، مدیرکل تربیتبدنی استان، جایش را به محمدعلی قره داد تا اوضاع هیئت بیش ازپیش بحرانی شود!
در این سال با اعلام فدراسیون فوتبال، ۲۴ تیم منتخب استانی از ۳۰ فروردین در ۴ گروه ششتیمی در شهرهای مشهد، تبریز، یزد و خرمآباد با یادبود شهید حیدرنیا بهمصاف هم رفتند تا ۱۲ تیم برتر (هرگروه ۳ تیم) شناسایی شوند و با اضافهشدن ۴ تیم برتر تهرانی، اولین دوره مسابقات سراسری کشور بعد از ۶ سال وقفه برگزار شود. اما این اقدام ابتر ماند و فقط به همان برگزاری دور اول محدود شد.
در گروهیک، خراسان (مشهد) میزبان تیمهای تهران، مازندران، گیلان، استان مرکزی و سمنان شد. شاگردان قیاسی در اولین گام، جمعه ۳۱فروردین در حضور ۷ هزار تماشاگر با قضاوت مصطفی ممیز بهمصاف مازندران رفتند که حاصل کار، تساوی بدون گل بود. خراسانیها در دومین دیدار بهمصاف مرکزی رفتند. آنها که حریف خود را دستکم گرفته بودند، در انتها با تساوی بدون گل باعث خشم ۵ هزار تماشاگر حاضر شدند. سعید صیامی در این روز یک گلنزن واقعی بود و ۴ موقعیت حتمی را به گل تبدیل نکرد!
خراسان در سومین گام بهمصاف گیلان رفت. در این بازی آنچه بیشتر از همه به چشم آمد، جنگ میانه میدان ۲ تیم بود؛ جاییکه سیروس قایقران برای گیلانیها و محمد اعظم برای مشهدیها با حرکات نابشان دلربایی میکردند. نیمه اول از همه نظر برتری با گیلانیها بود؛ اما نیمه دوم ورق برگشت و مشهدیها توانستند برتری خود را به گل ختم کنند. دقیقه۷۸ روی ضربه کاشته محمد اعظم، اکبر میثاقیان تنهاگل این مسابقه را با ضربه سر به ثمر رساند تا ۴ هزار تماشاگر، شادمان استادیوم را ترک کنند.
خراسان چهارشنبه ۵اردیبهشت در بازی چهارم خود در مقابل سمنان قرار گرفت و با یک پیروزی پرگل، میدان را ترک کرد. آنها در نیمه اول یک بازی ضعیف و سردرگم ارائه کردند؛ بهطوریکه بازی تا دقیقه ۵۹ مساوی بود (گل اول خراسان در دقیقه ۳۳ از روی نقطه پنالتی توسط اعظم به ثمر رسیده بود)؛ اما با انجام ۳ تعویض توسط قیاسی، خراسان از اینرو به آنرو شد و با گلهای سعید صیامی (۲ گل) حسین لعل، رضا جاهدی و اکبر میثاقیان، سمنان را ششتایی کردند. خراسان در آخرین مسابقه خود بهمصاف تهران رفت.
خراسانیها که با تساوی هم قهرمانی را در آغوش میکشیدند، با یک بازی دفاعی و بسته در مقابل حریف قرار گرفتند و تا دقیقه ۸۳ هم موفق بودند؛ اما تعویضهای رضا وطنخواه باعث شد مقاومت خراسانیها شکسته شود. پس از گل فتحآبادی، خراسان برای گل تساوی یکپارچه حمله شد و درحالیکه همه بازیکنان خراسان در هنگام پرتاب اوت میثاقیان در زمین تهران خیمه زده بودند، روی ضدحمله و البته اشتباه سعید جوشش که از دروازه بیرون آمده بود، مرتضی یکه در دقیقه۸۷ تیر خلاص را از میانههای زمین خراسان شلیک کرد.
با این شکست تهران با ۸امتیاز قهرمان شد و خراسان با ۶ امتیاز و تفاضل گل بهتر نسبت به گیلان در جای دوم ایستاد. در این دوره از مسابقات، پیروز جغتاپور، حسین مسگرساروی، نادر دستنشان و محمد تقوی برای مازندران، محمدقدیر بحری، مهرداد هوشنگی، سیروس قایقران برای گیلان و حجت شاهنباتی، مهدی دینورزاده، روحا... عبادزاده، محمود معمار، کاظم سیدعلیخانی، ضیا عربشاهی، امیر قلعهنویی، مرتضی یکه، غلام فتحآبادی، محمدحسین ضیائی، محمود حقیقیان و عباس کارگر برای تهران، از چهرههای شاخص بودند. ایرج نجاران، علی ارباب، مهدی پهلوانزاده و محمد جاهدی، داوران مشهدی این دوره بودند. پس از پایان مسابقات، جمعی از هواداران فوتبال مشهد نسبت به انتخاب بیشتر بازیکنان از تیم ابومسلم، گلایه و بهصورت مکتوب و ارسال به جراید نارضایتی خود را از این رویه اعلام کردند.
در غیاب مسابقات کشوری به رسمی که در آن سالها متداول شده بود، تیمهای مشهدی چند بازی دوستانه با تیمهای شهرهای دیگر انجام دادند که برخی از آنها در قالب یک دوره مسابقات (تورنمنت) بود. تیم دریانوردان یکی از این تیمها بود که برای انجام یک بازی دوستانه روانه مشهد شد و دربرابر منتخب مشهد تن به شکست ۲بر ۱ داد. آنها ابتدا با گلبهخودی حسین عبادزاده در دقیقه ۳۰ از حریف پیش افتادند، اما اکبر میثاقیان و محمد اعظم ورق را به نفع مشهد برگرداندند. تیم ژاندارمری، دیگرتیمی بود که ۲ دیدار دوستانه با ابومسلم و شاهین مشهد برگزار کرد که هر دو را با نتیجه مشابه ۲ بر ۱ به سود خود پایان داد. شاهین و شاهرخ بیانی، رحیم یوسفی و جواد محمودی، چهرههای شاخص این تیم بودند.
حدود ۵هزار نفر نیز در هر مسابقه حضور داشتند که عواید بلیتفروشی آن به رزمندگان اختصاص یافت. در این سال تیم هدف گلکار بهمناسبت گرامیداشت سرباز شهید محمد دباغزاده، اقدام به برگزاری یک دوره مسابقات کرد. در این مسابقات برق اصفهان، دریای بابل، تهرانجوان تهران، راهآهن اهواز و ۴ تیم مشهدی هدف گلکار، ابومسلم، توربو و بوتان حضور داشتند که درنهایت تیم دستهدومی بوتان با غلبه در ضربات پنالتی بر ابومسلم قهرمان شد. مربیگری این تیم برعهده رضا زارع بود.
همچنین در این سال شاهین تهران در سفری به مشهد با تیمهای شاهین مشهد و هدف گلکار بازی کرد که تیمهای مشهدی بهترتیب ۵بر ۰ و ۲بر ۱ مغلوب شدند. حضور بازیکنانی، چون دینورزاده، فنونیزاده، قلعهنویی و محرمی در تیم شاهین باعث حضور ۵ هزار تماشاگر در روزهای سرد ۱۳و۱۴ دی در استادیوم تختی در هر مسابقه شد. شایانذکر است در این سال تیم ملی ۲ نوبت در مشهد بهمصاف منتخب خراسان رفت. همچنین تیم کرهشمالی، قبل از مسابقه با تیم ملی کشورمان در مشهد، با منتخب خراسان دیدار کرد که با توجه به پرداختن به آن در گذشته، در این قسمت به آنها اشاره نکردیم.