کنایه مقام روسی به رئیس جمهور آمریکا | بایدن مشکل دارد رئیس جمهور «قانون نسخ قانون تغییر ساعت رسمی کشور» را ابلاغ کرد دستور ویژه به دادستان تهران درپی ترور شهید صیاد خدایی بیانیه روابط عمومی کل سپاه درباره ترور پاسدار مدافع حرم، سرهنگ شهید صیاد خدایی طالبان: به چهره‌های سیاسی پس از بازگشت به افغانستان کارت مصونیت می‌دهیم دادگاه حادثه تروریستی در حرم رضوی| نماینده دادستان: متهم دارای تفکرات تکفیری بود| متهم: افراد بی‌گناه را مورد حمله قرار دادم طالبان مانع ورود زنان ورزشکار به باشگاه‌ها شدند واکنش عبدالملکی درباره اعزام ۴۳ نفر از وزارت کار به سوئیس جزئیات تازه از اقدامات ۲ جاسوس فرانسوی| آموزش عده‌ای جیره‌خوار برای آشوب‌های خیابانی| جاسوسان از بدو ورود به ایران رصد می‌شدند واکنش کاخ سفید به گزارش سیگار درباره افغانستان معافیت سازمان انرژی اتمی از اجرای قانون شفافیت انتقال قریب‌الوقوع قدرت در عربستان‌سعودی ماموریت قالیباف به کمیسیون کشاورزی درباره خرید و واردات گوشت با موافقت نمایندگان مجلس؛ اجرانکردن قانون شفافیت "مجازات" دارد «شورای راهبری دانش‌بنیان» به ریاست رئیس‌جمهوری تشکیل می‌شود دستیار رئیس‌جمهور در امر مردمی‌سازی دولت منصوب شد وزیر کار: واریز یارانه برای ۷۳ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر| ۴.۵ میلیون نفر درخواست بازنگری اطلاعات ثبت کردند مجلس ۲ هفته تعطیل می‌شود سرپیچی مجریان زن در تلویزیون‌های افغانستان از فرمان طالبان
نتایج جدیدترین افکارسنجی از گروه‌های جوانان آمریکایی، بدون سوگیری سیاسی نشان می‌دهد که آن‌ها تا ۵ برابر نسبت به آمریکایی‌های بیش از ۴۰ سال درباره آینده ایالات متحده بدبین هستند.
عادل نجفی | شهرآرانیوز؛ جوانان چندان حال‌وروز خوشی ندارند و برای شرکت در انتخابات آماده می‌شوند. این مسئله باید همه پایتخت‌نشین‌ها را نگران کند. جمعیت آمریکایی‌های نسل هزاره و نسل Z که اکنون در اوایل دهه چهارم زندگی و سنین میانه به سر می‌برند، از نسل‌های پیشینشان بیشتر شده‌اند.
تاکنون و در سه دهه گذشته، نسل قبل‌تر تشکیل‌دهنده بزرگ‌ترین زنجیره جمعیتی حاضر در روز‌های رأی‌گیری بوده است، اما اگر مشارکت خیره‌کننده رأی‌اولی‌ها در انتخابات ۲۰۲۰ را به‌عنوان شاخص در نظر بگیریم، به‌زودی باید شاهد برهم‌خوردن الگو‌های رأی‌ریزی گذشته باشیم.
بسیاری از پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که هزاره‌ها و Zها از حیث جمعیتی و رویکرد‌های سیاسی، نسل‌های قبلی‌شان را به عقب خواهند راند و شاید این اتفاق به همین زودی در انتخابات پایان سال ۲۰۲۲ رقم بخورد. این تغییر بنیادین را می‌توان در طراحی پویش‌های آمریکایی‌ها مشاهده کرد؛ برای نمونه شیوه‌های تبلیغاتی معروف به «حلقه شانس» حذف و تبلیغات فوری جایگزین آن‌ها شده‌اند.
همچنین به‌نظر می‌رسد این رأی‌اولی‌ها که احتمالا تصمیم‌گیران اصلی در انتخابات میان‌دوره‌ای نوامبر ۲۰۲۲ باشند، در حال جوشش هستند.
نتایج جدیدترین افکارسنجی از گروه‌های جوانان بدون سوگیری سیاسی نشان می‌دهد که آن‌ها تا ۵ برابر نسبت به آمریکایی‌های بیش از ۴۰ سال درباره آینده ایالات متحده بدبین هستند. یافته‌های نظرسنجی مؤسسه Civiqs نشان می‌دهد که دوسوم جوانان در چنین رویکردی مشترک هستند و این امر باتوجه‌به گرایش سیاسی آن‌ها نسبت به احزاب سیاسی چندان تفاوتی ندارد.
گرایش به دمکرات‌ها و مستقل‌ها نسبت به جمهوری‌خواهان ۲ به‌یک گزارش شده است، اما این تفاوت چندان حاشیه امنی برای احزاب ایجاد نمی‌کند. شاخص نارضایتی درباره افراد جوان‌تر که با سنین کمتر از ۲۵ سال در انتهای طیف سنی قرار می‌گیرند، قوی‌تر دیده می‌شود.
درو لینزر، مدیر مؤسسه Civiqs، درباره یافته‌های پیمایش به نشریه تایم می‌گوید: «تغییراتی که در نتایج پیمایش مشاهده می‌کنیم، چندان درباره خواست‌ها و اولویت‌های جوانان نیست، بلکه مسئله احساس ناامیدی فزاینده‌ای است که آن‌ها از نتایج اقدامات و فعالیت‌ها می‌گیرند.»
دلایل زیادی برای نارضایتی‌ها می‌توان برشمرد. افرادی که در انتهای طیف سنی بزرگ‌تر قرار می‌گیرند، به‌خاطر دارند که مشاغلشان را به‌دلیل بحران مالی سال ۲۰۰۸ و هزینه‌های احیای آن از دست دادند. آمریکایی‌های جوان‌تر انتظار داشتند که در اقتصادی قوی‌تر قدم بگذارند، درحالی‌که اکنون به‌دلیل همه‌گیری کووید ۱۹ از لحاظ اقتصادی ضعیف‌تر شده‌اند. مدیر اجرایی سازمان اتحاد برای جوانان نیز دراین‌باره می‌گوید: «ما با نسلی از جوانان، عمدتا نسل Z، روبه‌رو هستیم که لحظات تراژیک زیادی مانند نمونه‌های متعدد تیراندازی در مدرسه‌ها را در زندگی‌اش تجربه کرده و امروز با آن خاطرات وارد جامعه شده است.»
چرا واشنگتن باید نگران باشد؟
ارزیابی داده‌ها و نتایج پیمایش اخیر در مقایسه با نتایج رأی‌گیری‌های سراسری سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰ میلادی نشان می‌دهند که سرانجام رأی‌دهندگان متوجه قدرت خودشان می‌شوند و بخش زیادی از نارضایتی آن‌ها در پایتخت ریشه دارد. ۹۱ درصد جوانان حاضر در این نظرسنجی با گرایش سیاسی دمکرات، خشم و آشفتگی‌شان را درباره آنچه در جریان است، ابراز داشته‌اند. در میان جمهوری‌خواهان نیز این مقدار به ۹۳ درصد می‌رسد. در مجموع شاخص‌ها، نرخ عصبانیت جوانان جمهوری‌خواه ۲ برابر دمکرات‌هاست. در کل نمونه آماری، واریانس گروه‌های نژادی نزدیک به صفر گزارش شده است که نشان می‌دهد نفرت از واشنگتن به‌عنوان پلی میان رویکرد‌های سیاسی و نژاد‌های انسانی متفاوت عمل می‌کند.
به‌طور شفاف می‌توان گفت این آمریکایی‌های کمتر از ۴۰ سال چندان طرف‌دار رئیس‌جمهور در قدرت نیستند. حتی در میان دمکرات‌های حاضر در نظرسنجی نیز یک نفر از هر ۵ شرکت‌کننده بر این باور است که سیاست‌های دولت بایدن در خدمت رفاه و تغییر مطلوب شرایط نیست. همچنین یک‌سوم شرکت‌کنندگان دیدگاهشان را از حزب دمکرات از زمان پیروزی آن‌ها در انتخابات کنگره در سال ۲۰۲۰ بدبینانه‌تر ارزیابی می‌کنند. در میان همه پاسخ‌گویان، ۴۸ درصد فعالیت‌های بایدن را نامطلوب و ۳۵ درصد مطلوب ارزیابی کردند. همچنین ۵۵ درصد شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی نظر منفی‌شان از شخص جو بایدن را ابراز کردند که در مقابل نظر مثبت ۳۶ درصدی، وزنه سنگین‌تری به‌شمار می‌آید.
داکوتا هال تأکید می‌کند: «یافته‌های این نظرسنجی نشان می‌دهد چه کنگره در اختیار جمهوری‌خواهان باشد و چه دمکرات‌ها و جو بایدن، ما بدون تردید به ایجاد اصلاحات عمده در عملکرد‌ها نیاز داریم.
ما باید اولویت‌های سیاسی را بازتعریف کنیم تا به جوانان اطمینان دهیم که آن‌ها را فارغ از سوگیری‌های سیاسی می‌شنویم.»
شاید دمکرات‌ها به‌راحتی بخواهند از یافته‌های این نظرسنجی با جامعه آماری ۲۰۰۰ آمریکایی عبور کنند، اما این مسئله خطای بزرگی است. نتایج پژوهش دیگری که مرکز تحقیقات PEW به‌تازگی انجام داده است نیز نشان می‌دهد که ۶۳ درصد دمکرات‌های کمتر از ۳۰ سال نیز درباره عملکرد بایدن دیدگاه منفی دارند. اگر بخواهیم منصفانه به گزارش‌ها نگاه کنیم، عملکرد بایدن در نگاه گروه‌های نژادی، جنسی و تقریبا همه سنین و مقاطع تحصیلی به‌جز افرادی با تحصیلات تکمیلی، بحرانی است.
ممکن است جمهوری‌خواهان با این اعدادوارقام جشن بگیرند، اما آن‌ها نیز گرفتار خطای محاسباتی هستند. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، تغییرات زیادی در دیدگاه‌های جوانان به حزب جمهوری‌خواه ایجاد کرده است. یافته‌های مؤسسه Civiq نشان می‌دهد که ۶۴ درصد آمریکایی‌ها به ترامپ و ۶۹ درصد نیز به جمهوری‌خواهان حاضر در کنگره رویکردی منفی دارند. شاید ترامپ بتواند خودش را از حزب جمهوری‌خواه جدا کند، اما او در هیچ‌یک از گروه‌های سنی جوانان نیز پذیرفته‌شده نیست.
خشم ابزار قدرتمندی در دنیای سیاست است. جمهوری‌خواهان توانستند با استفاده از این ابزار در سال ۲۰۱۰ حزب متفرقه TeaParty را تقویت کنند. در نمونه‌ای دیگر، یک‌سال بعد دمکرات‌ها با استفاده از خشم اکتیویست‌ها به هدایت جنبش اشغال وال‌استریت دست زدند. ترامپ با استفاده از این موج، قدرت را در سال ۲۰۱۶ به دست گرفت، درحالی‌که نارضایتی از واشنگتن به دمکرات‌ها کمک کرد اکثریت کنگره و سنا را در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰ کسب کنند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
