شماره ۱۱ تاکسیرانی در خط آتش این تیم در دهه ۶۰ زهردار بود، مهاجمی که بیش از ۶ سال با یک دست برای این تیم بازی کرد و افتخارات زیادی برای تیمش رقم زد. مسعود احسانفر، پیشکسوت این هفته «سهشنبهها با پیشکسوتان فوتبال»، دلزده از بیمهریهای مسئولان به استعدادهای جوان، به گفتگو با ما مینشیند. او از درددلهایش میگوید، از آرزوهایی که برای استعدادهای جوان فوتبال این شهر میتوان داشت و از حسرتهایی که از نابودی ابومسلمها و پیامها بر دل مانده است.
به وقت تولد
۱۲ اسفند ۱۳۴۳ به دنیا آمدم و در محله طلاب مشهد زندگی کردم. در خانواده ۷ برادر بودیم که هیچکدام ورزش حرفهای انجام نمیدادند، اما من به خاطر شرایط محله به سمت فوتبال و ورزش رفتم.
تعداد فرزندان
۲ فرزند دارم که البته هیچکدام به صورت حرفهای اهل ورزش نیستند و ورزش همگانی را دنبال میکنند.
فعالیتها و افتخارات فوتبالی
تمام دوران فوتبالم در تیم تاکسیرانی بودم. همیشه به پیراهن این تیم وفادار ماندم و تا سال ۷۳ فوتبال بازی کردم. با تاکسیرانی افتخارات زیادی را تجربه کردم. از ۲ قهرمانی در مسابقات جام حذفی باشگاههای استان بگیرید تا شرکت در مسابقات جام حذفی کشور و بازیهای آبرومندانهای که انجام دادیم. سال ۶۶ به جبهه رفتم و دست چپم را در یک عملیات از دست دادم، اما بعد از بازگشت، از سال ۶۷ دوباره فوتبال را ادامه دادم و مشکلی برای بازی کردن نداشتم.
شغل در کنار فوتبال
کارمند تاکسیرانی هستم و ۲ سال از خدمتم باقی مانده است. آن موقع بازیکنان به استخدام نهادهایی که برای آنها و در تیم هایشان بازی میکردند درمیآمدند.
خودرو و منزل
یک دستگاه خودرو اچسیکراس دارم و در محله الهیه زندگی میکنم.
آخرین فعالیت ورزشی
بعد از کنار گذاشتن فوتبال، دیگر هیچوقت به سمت ورزش حرفهای نرفتم و بیشتر گرفتار کار و زندگی شدم.
دوران مربیگری
مربیگری را دوست نداشتم. بعد از فوتبال آنقدر گرفتار شدم که حتی فکر مربیگری هم به سرم نزد.
تلخترین و شیرینترین اتفاق فوتبالی
اتفاق تلخ که بدون تردید گرفتن سرمایههای فوتبال این شهر از مردم است. ابومسلم و پیام سرمایههای فوتبال خراسان بودند که از بین رفتند. البته حالا باز تیمی به نام شهرخودرو آمده و بعد از سالها فوتبال خراسان را صاحب افتخار کرده است. شهرخودرو الان به پلیآف آسیا رفته است و این افتخار بزرگی برای فوتبال مشهد است. شاید همین شیرینترین اتفاق باشد.
حال و روز امروز فوتبال مشهد
فکر نمیکنم اگر شهرخودرو را از فوتبال مشهد بگیریم حال چندان خوبی داشته باشد. الان دیگر خبری از آن تیمهای بزرگ باشگاههای گذشته مشهد نیست. هدف گلکار، شاهین، هواپیمایی، تاکسیرانی و ... هیچکدام الان نیستند. دلیلش هم این است که حمایتی صورت نگرفت و همه این تیمها از بین رفتند.
گله فوتبالی
گله که زیاد است، اما شخصی نیست. گله من از این است که چرا به جوانها بها نمیدهند و مسئولان هم به نسل جوان بیمهری میکنند. کاش این بیمهریها تمام شود.