سندروم اتکا نکردن به توانمندی های دردسترس

مهدی یاراحمدی خراسانی

در بند اول چرخش های تحول آفرین چشم انداز جهان شهر برکت و کرامت، موضوع «تقویت باور «ما می توانیم» به جای عدم اتکا به توانمندی های دردسترس»، بیان شده است.
متاسفانه به دلیل نداشتن خودباوری، اطمینان یا حتی بی توجهی به توانمندی های داخلی و دردسترس، عده ای همواره در فرایندهای مدیریتی «مرغ همسایه را غاز می دیدند» و درحالی که آب در کوزه داشتند، تشنه لب دور جهان می چرخیدند.
این امر، هم به صورت ویژه از نظر توجه به توان و استعداد سرمایه انسانی تامل برانگیز است و هم به صورت عام در مورد تمامی قابلیت ها، امکانات و فرصت هایی که دردسترس مدیریت بوده است و از آن غافل بوده اند، مصداق دارد.
هرچند متاسفانه در کل نظام اداری کشور این رفتار به وفور مشاهده شدنی است، در حوزه مدیریت شهری و نظام اداری شوراها در سال های قبل، این فرهنگ بیشتر رواج یافته است که مدیران کمتر به مطالعه و تدوین وضع موجود و شناسایی و احصای قابلیت های دردسترس بپردازند.
این اتفاق آسیب های فراوانی به همراه دارد؛ به عنوان مثال از یک سو سبب سرخوردگی سرمایه های انسانی سازمان می شود که انگیزه پیشرفت را از دست می دهند و ازسوی دیگر به هرز استعدادها، فرصت ها و قابلیت های داخلی سیستم می انجامد؛ زیرا بسیاری از زمینه های پیشرفت ناشناخته هدر می رود و مدیریت حتی برای کشف آن ها اقدامی نمی کند و فکر و برنامه ای هم ندارد.
اینکه در ششمین دوره شورای اسلامی شهر در اولین بند از چرخش های تحول آفرین چشم انداز به این موضوع اشاره می شود، پیام خوبی است که نشان از ایده ای ارزشمند دارد و می خواهد باور «ما می توانیم» را تقویت کند و به توانمندی های دردسترس اصالت ببخشد. اگر این مهم در دوره چهارساله شورای ششم عملی شود، می تواند زیرساختی مناسب در رویکرد مدیریت شهری باشد و سال ها منشأ افزایش بهره وری و ارتقای سطح عملکرد سازمانی شود.
پرداختن به توانمندی های دردسترس، نافی بهره مندی از منابع و منافع محیطی یا خارج از سازمان نیست، بلکه درواقع بیانگر نوعی درون زایی است که هم به دنبال بالفعل ساختن حداکثری قابلیت های درونی سیستم است و هم در حالتی رشدیافته و بالغ در عرصه مدیریت و سازمان از ظرفیت های خارجی بهره می گیرد.
باید بدانیم عرصه مدیریت درواقع امانتی است که براساس آن صاحبان تصمیم وظیفه دارند توانمندی های درونی سیستم را به شکوفایی برسانند و در ارتباط با عناصر و عوامل محیطی، حداکثر منافع را برای سازمان و ذی نفعان آن فراهم کنند.

پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->