چرا اقتصاددان کاربلد نمیآورند تا اوضاع را به سمت سامانمندی پیش ببرد؟ این پرسشی است آمیخته با نقد که از زبان مردم کوچه و بازار فراوان شنیدهایم. اینبار اما شنیدن آن از زبان یک مجلسیآدم که سابقه دولتمردی هم دارد، شنیدنیتر است، مسعود پزشکیان، نماینده مجلس شورای اسلامی میگوید: برخی از بزرگان ما وقتی مریض میشوند سریع به اروپا میروند. او البته نمیخواهد فقط خبر بدهد از یک رویداد بلکه این پیشدرآمد یک پرسش حیاتی است، چرا برای اقتصاد بیمار، صنعت، بانکداری و کشاورزی به سراغ اروپا نمیروید؟ پرسش او که سؤال خیلیهای دیگر نیز هست، مرا یاد بیان راهنمای رسول اعظم الهی(ص) میاندازد که برای همیشه روزگاران تعلیممان فرمودند به اطلبوا العلم ولو بالصین. در سخن مولا علی(ع) هم میخوانیم الْحِکْمَةُ ضَالَّةُ الْمُؤْمِنِ، فَخُذِ الْحِکْمَةَ وَ لَوْ مِنْ أَهْلِ النِّفَاقِ؛ حکمت گمشده مؤمن است. پس حکمت را فراگیر، هر چند، از زبان منافقان باشد. پس چرا بیتوجه به آن به همان مدار سابق میگردیم؟ پزشکیان به عنوان یک مطلع با سابقه چند دهه وزارت و وکالت و نایب رئیسی مجلس میگوید: روزبهروز وضع کشور دارد بدتر میشود ولی حاضر نیستند دست از این مدیریت و راه غلط بردارند. راستی چرا حاضر نیستند و نیستیم؟ از راه غلط که کسی به نتیجه صواب نمیرسد. کاری که به صواب نباشد، برای عاملانش ثواب به دنبال نخواهد داشت. آنها که نگاه آخرتی به کار دارند به این نکته ظریف توجه کنند. اگر هم گفته شود، حرف این مجلسی آدم درست نیست و مسئولان نگاهی چنین ندارند باید نتیجه را در معیشت و سفره مردم ببینیم. این را که همهمان درک میکنیم که روزبهروز سفرهها کوچکتر میشوند.
روزبهروز از آمار قشر متوسط کاسته و لشکر فقرا پر تعدادتر میشود. پس میماند تأکید بر پرسش پزشکیان که چرا فقط برای درمانِ تن و جسم خود آقایان به اروپا میروند؟ چرا برای درمان اقتصاد بیمار به تجربه و علم کشورهای موفق نگاه ندارند؟ چطور تن و سلامت خود را به دست آنها میسپارند و اعتماد میکنند بر جانِ خویش اما برای نجات کشور از اقتصاد بیمار اعتماد نمیکنند؟ نمیخواهم مثل افراد بدبین بگویم کاسهای زیر نیمکاسه است اما به تأکید میگویم باید با اصلاح نگاه و بهرهگیری از تجربه دیگران برای بیماریزدایی از اقتصاد، با همه توان تلاش کنیم. علم به آزمون درآمده دیگران را هم به کار بندیم تا نیاز به تکرار خطاپذیری نباشد و راهبندان اقتصادی بر طرف شود. این را هم مومنانهترین و ملیترین و انقلابیترین اقدام میدانم. چون بهتر شدن روزگار مردم به تحکیم پایههای انقلاب و ارتقای عظمت ایران و ایرانی میانجامد. این هم خواست و هم وظیفه همه ماست.