غدیر را عاشورایی برگزار کنیم

هر سال با نزدیک‌شدن به عید غدیر، نبض شهر مشهد تندتر می‌زند؛ شور‌و‌شوقی نهفته در کوچه‌ها و محله‌ها، از دل سال‌ها ایمان و تاریخ برمی‌خیزد. این روز، بی‌اغراق، ماه درخشان اعیاد است؛ ستاره‌ای که همه جشن‌های دیگر را زیر سایه نور خود می‌برد. اما چرا غدیر تا‌این‌اندازه مهم است؟ شاید جواب را باید در عمق واقعه جست‌و‌جو کنیم؛ جایی که همه زحمت‌های پیامبر اسلام(ص) در ۲۳ سال رسالت، در نقطه‌ای به نام غدیر‌خم به ثمر می‌نشیند. گویا راه رسالت، در آن بیابان خشک و در کنار کاروان حج، به مقصد رسیده و اصل دین، معنای خود را پیدا کرده است. قرآن، صراحتی کم‌نظیر درباره این روز دارد؛ همان آیه «یا أَیهَا‌الرَّسولُ بَلِّغْ...». اگر پیامبر(ص)، پیام غدیر را نمی‌رساند، گویی تمام تلاش و جهدش در این سال‌ها بی‌فایده بود. این تأمل، به ما نشان می‌دهد که اصل و هویت تشیع و دین، در دل همین پیمان ولایتی نهفته است که در غدیر محقق شد. گذشته از جایگاه کلام وحی، تاریخ هم گواهی می‌دهد که غفلت از غدیر چه پیامدهایی داشته است؛ فاطمه‌زهرا(س) خود را فدای غدیر کرد و از بیدادها و دردهای بعد از غدیر، به‌خاطر خاموشی این پیام، نالید. او ریشه بسیاری از اختلاف‌ها و تلخی‌های بعدی را در این دانست که جامعه، غدیر را رها کرد و ولایت را تنها گذاشت. حالا ما، وارث همان انتخابیم؛ وارث غدیر و مسئول احیای آن در روزگار خود. روایات، سهم غدیر را بی‌بدیل ذکر می‌کنند؛ امام هشتم(ع) غدیر را عیدی بالاتر از همه اعیاد معرفی کرده‌اند، روزی که گناهان شصت‌‌ساله آمرزیده می‌شود و میلیون‌ها نفر، به برکت ولایت از آتش نجات می‌یابند. درک این عظمت شاید ساده نباشد، اما حتی اندکی توجه به جایگاه غدیر، قلب‌ها را روشن می‌کند. در‌این‌میان، مشهد، شهری که از دیرباز محل تجمع دل‌های عاشق ولایت بوده، هر سال در آستانه غدیر حال‌و‌هوایی دیگر دارد. موکب‌ها، آذین‌بندی معابر، نذری‌ها و جشن‌های مردمی، نشانه‌ای از تعلق معنوی و آمادگی شهر برای پاسداشت غدیر است. انگار همه برای به‌پا‌کردن جشنی باشکوه‌تر عزم خود را جزم کرده‌اند؛ از کودکان گرفته تا هیئت‌ها و گروه‌های مردمی، همه دست‌به‌دست هم می‌دهند تا امسال، جشن غدیر، باشکوه‌تر و پرنورتر برگزار شود. احیای غدیر، امروز صرفاً یک عمل مذهبی نیست، بلکه تلاشی است برای تثبیت هویت، همبستگی و بازآفرینی امید اجتماعی. پاسداشت این عید، فرصتی است تا به یاد بیاوریم که پرسش روز قیامت از ما، تنها درحقیقت همان یکی است: «رهبر و پیشوای تو کیست؟» و این پرسش، ریشه در همان لحظه جاودانه غدیر دارد؛ روزی که دین کامل شد و نعمت، تمام. در پایان، شاید هنوز ابعاد عظمت غدیر برای ما ناشناخته باشد، اما هر قدمی که در راه احیای این عید برداشته می‌شود، چراغی است برای دل‌های امروز‌و‌فردای ما تا همچنان ماه غدیر، در دل ستارگان اعیاد، در تمام تاریخ.