بهشتی| گروه‌گروه با کارت‌هایی که روی سینه نصب کرده‌اند، وارد باغ آرامگاه می‌شوند. شال‌هایی را دور گردنشان انداخته‌اند که در یک طرف آن، علامت دانشگاه فردوسی دیده می‌شود و سوی دیگر آن، مزین است به مصراعی از شاعر بزرگ توس؛ «خرد باید و دانش و راستی». مهمانان امروز حکیم ابوالقاسم فردوسی، دانشجویان نوورود دانشگاه فردوسی هستند که با همت مدیران دانشگاه و مسئولان آرامگاه فردوسی در همین آغاز سال تحصیلی به دیدار فردوسی آمده‌اند تا دوران شیرین دانشجویی را از اینجا کلید بزنند.
در‌بین دانشجویان ترم یکی، افرادی هستند که شعرهای فردوسی را حفظ هستند و همراه مجری برنامه، آن را بر زبان می‌آورند، مثل میلاد کشمیری، دانشجوی رشته حقوق دانشگاه فردوسی. این دانشجو می‌گوید: من اهل سیرجان هستم و برای اولین‌بار به آرامگاه آمده‌ام. از زمان مدرسه، شعرهای فردوسی را حفظ می‌کنم. امروز هم اینجا شعر خواندم. فکر نمی‌کردم بنای آرامگاه و باغ این‌قدر باشکوه باشد.
دانشجویان تازه‌وارد بزرگ‌ترین دانشگاه مشهد، روز متفاوتی را در آرامگاه حکیم توس تجربه کردند. میترا سخاوتی که در رشته شیمی تحصیل می‌کند، می‌گوید: من از کاشمر آمده‌ام. دوست داشتم زودتر از این‌ها به اینجا بیایم اما درگیر کارهای ثبت‌نام دانشگاه و خوابگاه بودیم. مهم‌ترین موضوعی که توجهم را در اینجا جلب کرد، اشیا و تابلوهای موزه توس بود. به نظرم بعضی از آن‌ها خیلی خاص هستند و اینکه این اشیا در توس کشف شده است، برایم جالب بود.
یکی از زیباترین صحنه‌های این برنامه، همخوانی دانشجویان با آهنگ «ای ایران» است. در این لحظات، پرچم‌های زیبای سه‌رنگ کشورمان که در‌میان دانشجویان توزیع شده است، به اهتزار درمی‌آید و بیش از دوهزار نفر که از نقاط مختلف ایران در این برنامه حاضر شده‌اند، یک‌صدا نام ایران عزیز را فریاد می‌زنند.
نقالی، اجرای موسیقی مقامی، ضرب‌نوازی و شعرخوانی، برنامه مدیران آرامگاه فردوسی برای دانشجویان است. سینا اربابی یکی از دانشجویان مهمان آرامگاه است. او می‌گوید: من مشهدی هستم و زیاد به اینجا آمده‌ام. امروز اما حال و هوایش متفاوت بود. به نظرم بهترین کار ما برای پاسداشت فردوسی می‌تواند این باشد که در حوزه‌های علمی به بالاترین مدارج برسیم.