مجتبی مینوی با وجود دایره گسترده فعالیت‌ها و وظایف و دغدغه ها، پاسداری از زبان فارسی را گویا رسالت اصلی خودش تعریف کرده بود و شاهنامه فردوسی برای او ارجی دیگر داشت.

مجتبی مینوی ۱۹ بهمن ۱۲۸۲ در خانواده‌ای پشت‌درپشت روحانی و از پدر و مادر جوانی که دخترعمو و پسرعمو بودند در تهران متولد شد. مینوی زبان فارسی را از ارکان اصلی هویت ایرانیان می‌دانست و برای اعتلای آن نیز بسیار کوشید، چنان‌که نثر او نیز با وجود پرداختن به موضوعات دشوار، بسیار روان و همه‌فهم است