انتخاب محلی برای نگهداری افراد روانی در مشهد، به اوایل دوره پهلوی می‌رسد. برای اولین‌بار یکی از تجار مشهد به نام کوزه‌کنانی، مکانی را در میدان ده‌دی برای نگهداری بیماران روانی دراختیار شهرداری گذاشت.

«موسی حجازی» این روز‌ها تنها یک نام است روی سنگ قبری در کنج حیاط بیمارستان مسلولین (دکتر شریعتی فعلی)؛ یعنی همان جایی که خودش همت کرده و ساخته است، اما اگر روزنامه‌های عهد ناصری تا پهلوی را به نیت پیدا کردن نشانی از دکترموسی حجازی (۱۲۵۶ تا ۱۳۳۲ خورشیدی) ملقب به «طبیب اعظم» ورق بزنید، می‌بینید هرجا که قرار است اتفاق خوبی در حوزه پزشکی در مشهد رقم بخورد، یک سرش به او برمی گردد.