مردم عادی‌اند؛ صاف، ساده و زلال. هر‌کدام برای خود گرفتاری‌هایی دارند، اما نسبت به آنچه در اطرافشان می‌گذرد، در لاک بی‌تفاوتی فرونرفته‌اند. از اوضاع فرهنگی جامعه و پوشش‌های نامتعارف گله دارند؛ بااین‌حال توپ را کاملا در زمین مسئولان نمی‌اندازند؛ برای خود نقش قائل‌اند و بنا ندارند به نفع فروریختن مرز‌های عفت عمومی، کنار بکشند.