اول/ رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا درحالی با چهارمین شکست نماینده خراسانی ایران در این مسابقات همراه شد که شهرخودرو ۲ بازی سخت دیگر در پیش دارد و در‌حال نزدیک‌شدن به خلق یک رکورد منفی تاریخی است! البته پیش از شروع مسابقات هم هیچ‌کس شانس چندانی برای این تیم متصور نبود و پیش‌بینی‌ها در بهترین حالت برای این تیم ۴ امتیاز و در منطقی‌ترین حالت ۲ امتیاز بود (با احتساب میزبانی که بعد از شیوع کرونا این آیتم مهم هم حذف شد)؛ اما کسی هم فکر نمی‌کرد که داستان اولین حضور مشهدی‌ها در رقابت‌های آسیایی این‌گونه پیش برود. در‌واقع شهرخودرو در این مسابقات حکم دانش‌آموزی را داشت که در کلاس حاضری خورد، اما روز امتحان، رفوزه‌ای بیش نبود!
دوم/ آنچه از شهرخودرو تاکنون در لیگ قهرمانان آسیا دیده‌ایم، این پرسش را مطرح می‌کند که دستاورد حضور این تیم در آسیا برای فوتبال مشهد چه بود یا چیست؟ فوتبالی که برایش کسب عنوان قهرمانی در لیگ برتر لقمه بزرگی است، حضور در آسیا می‌تواند چسبیدن به سقف آرزو‌ها باشد؛ اما به‌راستی شهرخودرو چه توشه‌ای از رؤیایی که به آن رسیده بود، کسب کرد؟ سپردن تیم به دست یک مربی بی‌تجربه که نه توانست روی نیمکت بنشیند و نه راضی شد درون دروازه بایستد، بی‌تدبیری مدیریتی که منجر به محروم‌شدن تیم در استفاده از بازیکنان جدید شد، فروختن چند مهره اصلی تیم مثل محمد‌حسین مرادمند که با بسته‌بودن پنجره نقل‌و‌انتقالات استقلال در آسیا به کار این تیم نمی‌آید، اما مشکلی برای بازی در تیم بی‌یال‌و‌دم‌و‌اشکم شهرخودرو نداشت! سر‌فصل مهم‌ترین برنامه‌های حضور شهرخودرو در آسیا بود که هرکدام برای زمین‌زدن یک تیم روپا به‌تن‌هایی کافی است! آن‌ها حتی موقعیت تبلیغی حضور در این مسابقات مهم را نیز مغتنم ندانستند و با بی‌اعتنایی عجیب به تکلیفی که بر گردن آن‌ها نهاده شده بود، حاضر شدند مارک یک برند خارجی ضعیف را روی پیراهنشان بزنند، اما هیچ نام‌و‌نشانی از مشهد، شهر امام‌رضا (ع)، نداشته باشند!
سوم/ اگر قرار بر امتیاز‌گرفتن بود، شهرخودرو باید از همین الشباب الاهلی امتیاز می‌گرفت و با‌این‌وضعیت باید دندان طمع خودمان را بکشیم؛ البته الهلال با فوجی از بازیکنان کرونایی، تیمی مثله‌شده به‌شمار می‌آید و شاید حتی پیش از بازی با شهرخودرو از مسابقات کنار بکشد؛ اما اگر بماند، این شهر‌خودرویی که ما دیدیم، حریف همین الهلال مریض و ایضا پاختاکور ازبکستان نخواهد شد. کاش دست‌کم شهرخودرو فرصت حضور در این مسابقات و رویارویی با چنین‌تیم‌های با‌کیفیتی را قدر می‌دانست و به این مسابقات به‌عنوان یک تورنمنت مفید پیش از مسابقات لیگ برتر خودمان نگاه می‌کرد. مسلما برای باشگاهی خصوصی که با کوهی از مشکلات مالی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند، حضور دو‌هفته‌ای در قطر و انجام ۴ بازی با تیم‌های برتر کشور‌های امارات، عربستان و ازبکستان، اتفاقی نیست که به‌سادگی ممکن باشد.
چهارم/ هنوز ۲ بازی دیگر برای شهرخودرو در لیگ قهرمانان مانده است و شاید اتفاقات عجیب‌و‌غریبی بیفتد، اما تا اینجا باید گفت نماینده خراسان غیر از حضور در این مسابقات هیچ حرکت مثبتی نکرد. اینکه گفته شود صرف حضور مشهد در این مسابقات تحسین‌برانگیز است، غیر از پایین‌آوردن انتظارات به نازل‌ترین کف ممکن، فکتی مربوط به گذشته است که اکنون محلی از اعراب ندارد. پر‌واضح است که در مسیر تکامل از هر مرحله‌ای به مرحله دیگر باید به همان اندازه مهیا بود و این استدلال نمی‌تواند چیزی از میزان نارضایتی مشهدی‌ها از تیم شهر‌شان کم کند؛ تیمی که نه درون زمین و نه بیرون زمین رنگ‌و‌بوی مشهدی ندارد تا دست‌کم دل‌خوش باشیم تیمی که بر پیشانی آن نام شهر مقدسمان خورده است، در اولین آوردگاه بین‌المللی‌اش اگرچه مطابق انتظار نبود، اما از جنس خودمان بود.