موضع‌گیری مهدی قایدی در قبال حامیان رژیم صهیونیستی+ عکس نتیجه و ویدیو خلاصه بازی والیبال ایران و اوکراین (۲۵ خرداد ۱۴۰۴) | اولین برد پیاتزا در لیگ ملت‌ها ساپینتو، یک قدم تا امضای قرارداد با استقلال روانخواه: از اعتماد فدراسیون فوتبال تشکر می‌کنم غم‌بار‌ترین عکس از جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی برای استقلالی‌ها مقصد‌های احتمالی گریلیش پس از ترک منچسترسیتی سرمربی خارجی، شاید وقتی دیگر | نگاه استقلالی‌ها به سمت جباری چرخید جباری در آستانه معرفی رسمی به عنوان سرمربی استقلال احتمال تداوم حضور حسین‌نژاد در تیم دینامو مخاچ‌قلعه شهادت سوارکار ایرانی و خانواده‌اش درپی حمله جنایتکارانه رژیم صهیونیستی بیانیه باشگاه استقلال درپی شهادت فرماندهان سپاه در حملات رژیم صهیونیستی نوجوان تکواندوکار کشورمان به شهادت رسید (شنبه، ۲۴ خرداد ۱۴۰۴) پایان کار پیولی و النصر نتیجه و ویدیو خلاصه بازی والیبال ایران و اسلوونی (۲۴ خرداد ۱۴۰۴) | باخت میلی متری بلندقامتان در ریو ویدئو | احترام نظامی بازیکنان تیم ملی والیبال ایران در لیگ ملت‌ها خسارت واردشدن به کمپ تیم ملی، در حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی شهادت ورزشکار پدل ایران در پی حملات اسرائیل به ایران محکومیت تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک ایران توسط ورزشکاران + عکس پخش زنده بازی والیبال ایران و آمریکا (۲۳ خرداد ۱۴۰۴) + تماشای آنلاین
سرخط خبرها

دوره داوری تمام شود کسی سراغ آدم را نمی‌گیرد!

  • کد خبر: ۱۰۵۰۶
  • ۱۱ آذر ۱۳۹۸ - ۰۷:۴۱
دوره داوری تمام شود کسی سراغ آدم را نمی‌گیرد!
پای حرف‌های حسین طهرانی، پیش‌کسوت داوری فوتبال مشهد
خیلی‌ها او را عصاره داوری فوتبال مشهد می‌دانند، مردی که از اولین‌های داوری فوتبال مشهد بود و زمانی که فوتبال در این خطه داور و مربی آن‌چنانی نداشت، تصمیم گرفت مربیگری را کنار بگذارد و برای برقراری عدالت درون مستطیل سبز، ردای قضاوت به تن کند. حسین طهرانی میهمان این هفته «دوشنبه‌ها با موسپیدان قضاوت» است.

به وقت تولد
اردیبهشت ۱۳۲۶ در خیابان امام‌خمینی مشهد به دنیا آمدم. من از همان کودکی با بچه‌های محل فوتبال بازی می‌کردم و در سیزده‌سالگی به تاج مشهد رفتم و فوتبال را حرفه‌ای دنبال کردم. بعد هم به آریای مشهد رفتم و تا بیست‌وهفت‌سالگی برای این تیم بازی کردم. سپس از دنیای فوتبال خداحافظی کردم. آن موقع تازه ازدواج کرده بودم و نمی‌توانستم فوتبال را ادامه دهم.

شغل در کنار داوری
دبیر ورزش آموزش و پرورش بودم و در همین شغل هم بازنشسته شدم.

دوران قضاوت
بعد از پایان دوران فوتبالم به عنوان مربی مشغول به کار شدم و توانستیم ۳ سال با تیم آموزشگاه‌های استان به مقام قهرمانی کشور برسیم. همان موقع بود که دیدم مربیگری چه کار سخت و پرمشغله‌ای است. از طرفی، به کار قضاوت و عدالت هم علاقه‌مند بودم. این شد که در سال ۵۳ به سمت داوری فوتبال رفتم و از همان سال که در کلاس داوری شرکت کردم تا سال ۷۳ داور فوتبال بودم. در طول این مدت، مهم‌ترین مسابقات فوتبال باشگاهی در کشور را قضاوت کردم و همیشه تیم داوری ما از مشهد که متشکل از من و پهلوان‌زاده و اکبرنژاد و ... بود، بازی‌های مهم سرخابی‌های پایتخت با رقبای خود را سوت می‌زد.

مهم‌ترین داوری
قضاوت‌های مهم زیادی داشته‌ام، اما خودم بازی تیم ملی ایران و کره شمالی را که در دهه ۶۰ به میزبانی مشهد برگزار شد مهم‌ترین قضاوت دوران داوری‌ام در فوتبال می‌دانم.

اشتباه مهم در داوری
اشتباه داوری جزئی جدایی‌ناپذیر از داوری است. اما همیشه سعی کرده‌ام طوری با تیم داوری‌ام عمل کنم که اشتباه تأثیرگذاری گریبان تیمی را نگیرد. یادم می‌آید بازی ابومسلم و پیام در لیگ استان بود. ابومسلم یک بر صفر از پیام جلو بود و روی خط جریمه پیام روی بازیکن ابومسلم خطا شد، خطایی که اندکی درون محوطه بود و باید پنالتی می‌گرفتم، اما چون دلم برای تیم پیام که آن‌ها هم تیم شهرمان بودند سوخت، خطا را بیرون محوطه جریمه اعلام کردم.

بهترین داور استان
نسل طلایی داوران جوان بعد از ما، ترکی، قهرمانی، کامرانی‌فر و سخندان، همه‌شان خوب بودند. اما خب، شاید بتوانم از ترکی و سخندان به عنوان بهترین‌ها یاد کنم.

تفاوت داوری امروز و دیروز
امروز داوری آسان شده، چون تجهیزات و امکانات به کمک داوران آمده است. می‌توانم بگویم مقررات جدید هم به نفع داوری و هم به نفع بازیکنان و تیم‌هاست. حتی به نفع تماشاگران هم هست که فوتبال را جذاب‌تر کرده است.

حال و روز داوری استان
داوری ما امروز خیلی کم‌رنگ شده است. می‌توانم بگویم حال خوبی ندارد، زیرا برای فردای قهرمانی‌ها و ترکی‌ها فکری نشد و جایگزینی برایشان نبود.

بهره‌مندی از تجربیات داوری
الان هیچ‌کس سراغ ما نمی‌آید که حالی از ما بپرسد چه برسد به اینکه بخواهند از تجربیات ما بهره بگیرند.

عایدی از داوری فوتبال
اوقات فراغتم را با دوستانم به بوستان ملت می‌روم و آن‌ها فکر می‌کنند من از فدراسیون فوتبال حقوقی می‌گیرم در صورتی که نه‌تن‌ها چیزی به ما ندادند که یک تشکر خشک و خالی هم نکردند.

درد دل
اینجا به ورزش بهایی نمی‌دهند. تا زمانی که ورزشکار شکوفا باشد، ارج و قربی دارد. بعد از آنکه کنار گذاشته شود، انگار مرده است. انگار پیش‌کسوتان دیگر مرده‌اند.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->