مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ صدای بهار گوش کوچههای محله قدیمی را پُر کرده است. رقص اقاقیا تمام فاصله کوچه را گرفته و نسیم، نغمه «بی تو مهتاب شبی...» را سر میدهد. درست مثل همان روزها یاقوتهای زردرنگ روی شاخ و برگهای درختان توت، محله را گرفته و چشم هر رهگذری به آن حیران است.
گروه بچههای قلعه دو دستهاند؛ گروهی پا به توپ گرد شدهاند و در کشاکش گرما و سرمای گاه و بیگاهِ بهار، حتی در میان رعد و برقهای رگبار، رهگذر فصل زیباییها، سرگرم بازی هستند و گروهی دیگر با چوب زندگی به جان تنه درختان تنومند محله افتادهاند تا یاقوتهای شیرین و آبدار را از روی شاخ و برگهایشان بتکانند.
در این رهگذر هستند زنانی که چادر زیر درخت گرفتهاند و مردانشان به اشتیاق غنیمت گرفتن از بهار، روی درخت میروند و توتها را میتکانند. همهچیز برای حظ بردن از بهار مهیاست. گل است و نغمه زیبایی و خاطرات کودکیهایی که دائم در ذهنمان مرور میشود.
کافی است بچه محله «قلعهآبکوه» مشهد باشی؛ جایی که همچون نامش در سبقه «اُبهتی» بزرگ دارد و در رنگ و بوی خاطرات، همان است که بود. کوچهپسکوچههایش به جور زمانه و جبر تقدیر، تکدرمیان خانهخراب شدند و در برخیشان هنوز نشان کاشیهای حمام «عزت»بانو و «محترم»خاتون محله وجود دارد، اما حقیقت آن است که قلعه مردان و زنان منطقه آبکوه درمیان خیابانهای بالانشین شهر، هنوز همان است که بود؛ سخت و مستحکم.
با آداب و رسوم خاص مردمانش. دراینبین درختان تنومند توت که هرکدامشان شاید طول عمری فراتر از خانههای آنجا دارند، هنوز پابرجا هستند و هنوز کسی چه میداند راز قدیمی محله «قلعه آبکوه» را که پُر از درخت توت بود و گویی روزگاری باغهای توت اهالی احمدآباد امروزی در آنجا رونق داشته است.
اینجا آپادانای۲۴، کوچهای از پسکوچههای قلعه است. در انتهای کوچه نشان تخریب چند خانه به چشم میآید و کمی آنطرفتر درخت تنومند کهنسالی که تندباد روزگار، کمر او را خم کرده با جاه و حشمت نشسته است. درختی که هنوز پُرثمر است و بار توتش یک محله را سیراب از این نعمت شیرین و آبدار الهی میکند. بساط مردم «قلعهآبکوه» در بهار پای درختان توت بیشمارش به راه است؛ بساط لذت و لبخند و هیاهوی بهار.
نکته: برخی از اطلاعات این گزارش از اطلاعات بهاشتراکگذاشته مردم با صفحه اینستاگرام «مشهد چهره» به دست آمده است. برابر این روایتها بیشترین درختان توت کهنسال را میتوان این روزها بهترتیب در محلههای آبکوه، مجد، سمزقند و طلاب پیدا کرد.