گفت‌وگو با محمود کریمی؛ طراح نور تئاتر
شکیبا افخمی‌راد| از این هفته قصد داریم روز‌های چهارشنبه را به یکی از هنرمندان جوان و جویای نام مشهدی اختصاص دهیم و او را به مردم معرفی کنیم، از این‌رو در اولین قدم به‌سراغ محمود کریمی، طراح نور تئاتر، رفتیم. کریمی از دوران کودکی ازطریق پدرش، محسن کریمی، پیش‌کسوت حوزه بازیگری تئاتر، با هنر‌های نمایش آشنا شد. او از سال ۷۹ و در پانزده‌سالگی با پدرش که به‌عنوان مسئول فنی سالن هاشمی‌نژاد فعالیت می‌کرد، همراه شد و همان زمان حرفه طراحی نور را در حوزه تئاتر برای خودش انتخاب کرد. او سال ۸۶ بعد از افتتاح مجموعه تئاتر شهر محمد کریمی به استخدام اداره‌کل فرهنگ و ارشاد درآمد و به‌عنوان مدیر فنی مجموعه تئاتر شهر انتخاب شد. کریمی تا امروز طراحی نور بسیاری از تئاتر‌ها را برعهده داشته است که از میان آن‌ها می‌توان به دو نمایش «دریاچه قو» و «ما همه اهل یک محله‌ایم» از آثار رضا صابری و همچنین نمایش «من ایرجم؛ پسر فریدون» به کارگردانی عبدا... برجسته اشاره کرد. وی سال گذشته برای طراحی نور نمایش «دریاچه قو» از سی وهفتمین دوره جشنواره تئاتر فجر لوح تقدیر دریافت کرد. کریمی خود درباره چرایی انتخاب این هنر توضیح می‌دهد: «اینکه فرد در چه حوزه‌ای فعالیت کند، به توانایی‌های او برمی‌گردد. من در دوران نوجوانی تمام حوزه‌های تئاتر مثل بازیگری، کارگردانی و نمایشنامه‌نویسی را امتحان کردم و متوجه شدم که درمیان این رشته‌ها آنچه بیشتر دوست دارم و بیشتر از انجامش لذت می‌برم، طراحی نور است، از این رو به‌سراغ این حرفه رفتم.»
او درباره لزوم طراحی نور از ابتدای آغاز شکل‌گیری نمایش می‌گوید: بهترین گزینه این است که طراح نور از ابتدای امر و زمانی که کارگردان، دیگر طراحان را گردهم می‌آورد، با گروه نمایش همراه باشد و در طول تمرینات از اتفاقات باخبر شود، اما متاسفانه الان به این نحو شده است که گروه نمایش تمام کارهایش حتی طراحی صحنه و میزانسن‌ها را انجام می‌دهد و تنها دو یا سه هفته مانده به اجرا سراغ طراح نور می‌رود.
به گفته کریمی، زمانی که مجموعه‌ای از برنامه‌ریزی‌ها انجام شده است و طراح نور تازه به کار ملحق می‌شود، او کارش را دیگر باید براساس آن برنامه‌ریزی‌ها پیش ببرد؛ اتفاقی که کار طراح را از یک نظر، سخت‌تر و از سوی دیگر از نظر خلاقیت، محدودتر می‌کند.
این طراح نور همچنین با اشاره به نبود امکانات لازم در سالن‌های نمایش مشهد برای طراحی نور می‌گوید: سالن‌های ما امکانات لازم را ندارد، ولی تجربه ثابت کرده است که با تهیه امکانات از بیرون، می‌توان تاثیر بسزایی بر دید بصری تماشاچی گذاشت و مخاطب را بیشتر با خود همراه کرد.
لازم به ذکر است کریمی، طراحی نور دو نمایش «باغ‌وحش شیشه‌ای» و «حادثه در نوسا» را که این روز‌ها در تماشاخانه بهار و سالن اصلی تئاتر شهر روی صحنه رفته‌اند، نیز برعهده دارد.
او درباره لزوم طراحی نور از ابتدای آغاز شکل‌گیری نمایش می‌گوید: بهترین گزینه این است که طراح نور از ابتدای امر و زمانی که کارگردان، دیگر طراحان را گردهم می‌آورد، با گروه نمایش همراه باشد و در طول تمرینات از اتفاقات باخبر شود، اما متاسفانه الان به این نحو شده است که گروه نمایش تمام کارهایش حتی طراحی صحنه و میزانسن‌ها را انجام می‌دهد و تنها دو یا سه هفته مانده به اجرا سراغ طراح نور می‌رود.
به گفته کریمی، زمانی که مجموعه‌ای از برنامه‌ریزی‌ها انجام شده است و طراح نور تازه به کار ملحق می‌شود، او کارش را دیگر باید براساس آن برنامه‌ریزی‌ها پیش ببرد؛ اتفاقی که کار طراح را از یک نظر، سخت‌تر و از سوی دیگر از نظر خلاقیت، محدودتر می‌کند.
این طراح نور همچنین با اشاره به نبود امکانات لازم در سالن‌های نمایش مشهد برای طراحی نور می‌گوید: سالن‌های ما امکانات لازم را ندارد، ولی تجربه ثابت کرده است که با تهیه امکانات از بیرون، می‌توان تاثیر بسزایی بر دید بصری تماشاچی گذاشت و مخاطب را بیشتر با خود همراه کرد.
لازم به ذکر است کریمی، طراحی نور دو نمایش «باغ‌وحش شیشه‌ای» و «حادثه در نوسا» را که این روز‌ها در تماشاخانه بهار و سالن اصلی تئاتر شهر روی صحنه رفته‌اند، نیز برعهده دارد.