به گزارش شهرآرانیوز، پاتوقهای سینمایی انجمن صنفی کارآفرینی تهیهکنندگان فیلم بلند مشهد، کمکم توانسته است جایگاه خوبی در میان علاقهمندان به سینمای مشهد پیدا کند و به این ترتیب بر میزان مخاطبان این پاتوق افزوده شده است. شاهد بر این موضوع هم این بوده که در عصر امروز، ۲۲ مرداد، در پنجمین پاتوق فیلم این انجمن با اکران فیلم «نیش» در سینما هویزه، سالن سینما مملو از جمعیت بود و جای خالی در سالن سینما به چشم نمیخورد و علاوه بر آن تعدادی از مخاطبان نیز بهدلیل کمبود فضا روی صندلیهای اضافهشده توسط دستاندرکاران برنامه یا روی پلههای سالن به تماشای فیلم نشستند.
اما فیلم «نیش» به کارگردانی «سید مهدی رضازاده» و تهیهکنندگی «مهدی مسگران» فیلمی است در ژانر پلیسی که سال ۱۳۸۸ و به سفارش سیمافیلم ساخته شده و بارها از شبکه یک سیما پخش شده است. ضمن اینکه این فیلم از جمله فیلمهای تحسینشده در جشنواره فیلم پلیس مسکو نیز شده و در فضای مجازی نیز بارها بازدید شده است.
البته همکاری این زوج هنری مشهدی فقط به این فیلم معطوف نبوده است و رضازاده و مسگران در پروژههای مختلف سینمایی با هم همکاری کردهاند. به گفته مسگران اولین همکاری حرفهای این زوج هنری مربوط به فیلم «استخوانهای بابام» در ژانر کمدی و محصول سال ۱۳۸۵ است که بازیگرانی مانند «اکبر عبدی» و «گوهر خیراندیش» و «داریوش ارجمند» و «رضا توکلی» در آن نقشآفرینی کردهاند. این دو پس از آن در فیلمهای «نیش»، «جایزهای برای او» و... نیز همکاری داشتهاند و اکنون نیز ساخت ۲ سریال و یک فیلم سینمایی را در دستورکار دارند.
مهدی مسگران متولد سال ۱۳۴۸ است و از دوران نوجوانی و در سال ۱۳۵۷ فعالیتهای هنری خود را بهصورت حرفهای با کار تئاتر و در کنار اساتیدی از جمله رضا کیانیان و داود کیانیان آغاز کرده است. وی در اوایل دهه ۶۰ هنرجوی حوزه فیلمسازی در انجمن سینمای جوانان میشود و پس از آن هم فعالیتهای خود را در همین زمینه ادامه داده است. مسگران تاکنون در بیش از ۳۰ فیلم و سریال در حوزه سینمای حرفهای همکاری داشته است.
سید مهدی رضازاده نیز متولد سال ۱۳۴۲ است که مدرک کارشناسی خود را در رشته کارگردانی سینما و کارشناسیارشد را نیز در رشته ادبیات دراماتیک و از دانشگاه هنر گرفته است. وی نیز فعالیتهای سینماییهای متعددی را در زمینه دستیاری، نویسندگی و... در فیلمهایی مثل «روز واقعه»، «افعی»، «سرزمین خورشید»، «متولد ماه مهر»، «دوئل»، «استرداد» و... تجربه کرده و خود او نیز پروژههای مستقلی مانند «استخونای بابام»، «نیش» و... را کارگردانی کرده است.
اما در حاشیه اکران این فیلم، مسگران و رضازاده گفتوگویی مشترک با شهرآرانیوز داشتند و به بیان نظرها و دیدگاههای خود راجع به فیلم و وضعیت سینمای استان پرداختند.
مسگران درباره فیلم «نیش» میگوید: این فیلم زاییده همگرایی و همکاری و تعامل بوده است. من و آقای رضازاده فراتر از همکاریهای سینمایی سالهاست که در کنار هم زندگی میکنیم. فیلم «نیش» یک انرژی پتانسیل بسیار قوی بود که آزاد و به این فیلم تبدیل شد. البته ابتدا نام این فیلم «پدرخوانده» بود که در نهایت به «نیش» تغییر نام یافت. با وجود شرایط و امکانات محدودی که ما برای ساخت این فیلم داشتیم، «نیش» با فیلمی مانند «هویت بورن» مقایسه شد.
رضازاده نیز درباره این فیلم میگوید: آقای ضرغامی رئیس وقت سازمان صدا و سیما، بهخاطر این فیلم به مشهد آمد و در جلسهای که با حضور ایشان و آقای نهاوندی مدیرکل وقت صدا و سیمای استان برگزار شد، بسیار از ما حمایت کردند. این فیلم پس از فیلم «مهمان مامان» داریوش مهرجویی» یک فیلم موفق با استفاده از تکنیک دوربین روی دست بود که مدیون «ابراهیم رجبیان» فیلمبردار آن است. این فیلم ۴۲۵۰ پلان است و روزانه ۴۵۰ بار دوربین آن روشن و خاموش شد. گاهی دوربین در سرمای هوا قفل میشد. گروه نور فقط با ۳ مهتابی و ۲ نور ۸۰۰ نور را تأمین میکردند.
رضازاده با اشاره به مشکلاتی که پیش روی استانها وجود دارد، میگوید: درباره کارکردن در شهر مشهد، همواره نگرانیهایی وجود دارد. شاید مهمترین آسیبهای این کار هم «کمبود اعتبار» و «جدینگرفتن آثار هنری توسط مسئولان باشد. خیلی از مسئولان استان اصلا دغدغهای با عنوان سینما ندارند و اصلا شاید نمیدانند که سینمای استان وجود خارجی هم دارد.
مسگران نیز در این باره میگوید: سرمایه باید در اختیار تهیهکننده قرار بگیرد و دستکم وامهای مناسب در اختیار تهیهکنندگان قرار بگیرد. ما تاکنون هیچ وامی دریافت نکردهایم و با قناعت توانستیم کار خود را جمع کنیم. این مشکل فردی ما نیست، مشکل سینمای ایران است.
وی میافزاید: ما با رنج فراوان سعی کردیم چراغ سینمای حرفهای را در استان روشن نگه داریم. بارها به مدیران گفتهام فارغ از اینکه چه پست و سمتی دارید، وظیفه دارید از هنر و سینمای ایران، با نگاهی پدرانه حمایت و از این سینما صیانت کنید. آن هم برای فرزندان خودتان که قرار است شخصیت آنها در همین کشور شکل بگیرد.
مسگران خاطرنشان میکند: متأسفانه بخش عمدهای از سرمایهها هم در بخشهای غیرکارشناسی هزینه میشود که اگر این موضوع ساماندهی شود، شاید کمبود اعتباری هم در این زمینه وجود نداشته باشد.
رضازاده درباره لزوم توجه مسئولان به ظرفیتهای سینمایی در مشهد نیز میگوید: سینمای ایران حدود ۳ سال پس از پیروزی انقلاب، کمکم جدی گرفته شد و شاید معدود افرادی هم که پشتسر این سینما ایستادند و از آن دفاع کردند، مرحوم امام(ره) و مقام معظم رهبری و تعداد معدودی از افراد بودند که مانع از فروپاشی این سینما شدند و موجب شدند این سینما تداوم داشته باشد. اما امروز سینمایی که به این جایگاه رسیده است، باید بیشتر گسترش پیدا کند. همچنان که اکنون در کنار تهران، مشهد بهعنوان مهمترین نقطه برای گسترش سینمای ایران است. مشهد از یک سو بهدلیل حضور فردوسی و آرامگاه فردوسی بهعنوان مرکز نشر و گسترش زبان فارسی و تعامل با کشورهای فارسیزبان همسایه تلقی میشود و از سوی دیگر بهدلیل وجود بارگاه منور امام رضا(ع) بهعنوان مرکزیت جهان تشیع و صاحب قویترین آستانه مقدسه است. همچنین ظرفیتهای سینمایی مهمی از جمله بازیگر و کارگردان و تئاتر و... نیز در مشهد وجود داشته است. علاوه بر همه این موارد، اقلیمهای طبیعی و انسانی و خردهفرهنگهای بسیار متنوع و منحصربهفردی در خراسان وجود دارد. اگر یک مدیریت منسجم و با اراده بتواند این ظرفیتهای بالقوه را به فعلیت برساند، وضعیت استان در زمینه تولید آثار هنری دگرگون خواهد شد. ما سرمایههای خود را بهدرستی به کار نگرفتهایم.
مسگران نیز در این زمینه میگوید: سرمایه مورد نیاز سینما فقط پول نیست. مجموعه عواملی این سرمایه را تشکیل میدهد که البته پول در این میان نقش اساسی دارد. باید بدانیم که سینما یک صنعت است که اگر زیرساختهای اقتصادی آن مهیا نباشد پا نمیگیرد و رشد نمیکند و در نهایت نابود میشود.
مسگران با گلایه از ورود برخی افراد غیرکارشناس به سینما و آفت این موضوع نیز میگوید: برخی یک تعبیر غلط و غیرحرفهای از تهیهکننده دارند و معنای آن را با سرمایهگذار یکی میدانند. در صورتی که اینگونه نیست. تهیهکننده فردی است که یک ایده را به اثری تبدیل میکند که در دسترس مخاطب قرار میگیرد. در حقیقت تهیهکننده مجموعهای از سرمایهها را به یک اثر تبدیل میکند و کارگردان کمک میکند که از لحاظ فنی این ایده به ثمر برسد.
وی میافزاید: مشکلی که این تلقی غلط از عنوان تهیهکننده ایجاد میکند، این است که به هر صاحب سرمایهای مجوز تهیهکنندگی داده میشود و در نتیجه، افرادی به حوزه سینما وارد میشوند که درک درستی از سینما ندارند و فقط سرمایهگذار بودهاند. همین امر هم موجب سرخوردگی افرادی میشود که فیلمسازی را بهصورت علمی و عملی آموختهاند.