فصل چهارم «زخم کاری» چگونه به پایان می‌رسد؟ + فیلم جعفر یاحقی: استاد باقرزاده نماد پیوند فرهنگ و ادب خراسان بود رئیس سازمان تبلیغات اسلامی کشور: حمایت از مظلومان غزه و لبنان گامی در مسیر تحقق عدالت الهی است پژوهشگر و نویسنده مطرح کشور: اسناد تاریخی مایملک شخصی هیچ مسئولی نیستند حضور «دنیل کریگ» در فیلم ابرقهرمانی «گروهبان راک» پخش «من محمد حسن را دوست دارم» از شبکه مستند سیما (یکم آذر ۱۴۰۳) + فیلم گفتگو با دکتر رسول جعفریان درباره غفلت از قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات در ایران گزارشی از نمایشگاه خوش نویسی «انعکاس» در نگارخانه رضوان مشهد گفتگو با «علی عامل‌هاشمی»، نویسنده، کارگردان و بازیگر مشهدی، به بهانه اجرای تئاتر «دوجان» مروری بر تازه‌ترین اخبار و اتفاقات چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر، فیلم‌ها و چهره‌های برتر یک تن از پنج تن قائمه ادبیات خراسان | از چاپ تازه دیوان غلامرضا قدسی‌ رونمایی شد حضور «رابرت پتینسون» در فیلم جدید کریستوفر نولان فصل جدید «عصر خانواده» با اجرای «محیا اسناوندی» در شبکه دو + زمان پخش صفحه نخست روزنامه‌های کشور - پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ فیلم‌های سینمایی آخر هفته تلویزیون (یکم و دوم آذر ۱۴۰۳) + زمان پخش حسام خلیل‌نژاد: دلیل حضورم در «بی‌پایان» اسم «شهید طهرانی‌مقدم» بود نوید محمدزاده «هیوشیما» را روی صحنه می‌برد
سرخط خبرها

در باب عشق

  • کد خبر: ۱۲۵۴۱۲
  • ۲۲ شهريور ۱۴۰۱ - ۱۳:۴۰
در باب عشق
هادی حاجتمند - کارگردان سینما

دوره دانشجویی دوستی داشتم که عاشق شده بود... عاشق هااا... همه عشقش صبح و شب این بود که چند دقیقه بتواند با عشقش هم کلام بشود. جالب بود حتی زیر برف و توی سرما و گرسنگی و...
زیارت می‌کرد، نماز می‌خواند و هر کاری می‌کرد دعایش فقط وصال بود.

این دوست ما یک چایی خور حرفه‌ای بود آ ن قدر که از دانشکده می‌آمد خوابگاه که چایی بخورد و به کلاس بعدی اش برسد.
یک شب آمد خوابگاه کلی نبات و زعفران خریده بود. من هم مثل هرشب بساط چایی را راه انداختم که دیدم دوستم فقط آبجوش گرفت و چند تار زعفران و یک نبات!

فکر کردم اذیتم می‌کند که گفت: فلانی (معشوق) گفته من چایی نمی‌خورم! فقط نبات و زعفران.
او فقط همین را گفته بود، حتی نگفته بود تو هم این کار را بکن و دیگر چای نخور.
اما این دوست عاشق اصیل من کٌلهم به خاطر حب به محبوبش چایی را گذاشت کنار، بی منت و با عشق، فقط به خاطر تشبه به معشوقش.

حالا وای بر ما و همه آن‌هایی که وظیفه شان دعوت مردم به خدا بوده است. شاید آن قدر خدای سخت و باورناپذیری برای مردم درست کرده ایم که اجازه عاشق شدن بندگان خدا را به حضرت عشق نداده ایم.
به «عشق» قسم که خدا بزرگ‌ترین «عاشق» ماست، ولی ما آن قدر برای خدای واحد ناز و ادا داریم که انگار هزار تا خدا داریم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->