نشست انتقال تجربه با حضور عادل تبریزی در سینما هویزه مشهد برگزار شد + فیلم نگاهی به فصل سوم سریال «بازی مرکب» | گام‌هایی ناپایدار نمایشگاه خوشنویسی «گلاب اشک» در مشهد گشایش یافت + فیلم مروری بر وضعیت اجرا‌های تئاتر مشهد در یک‌ماه‌ونیم گذشته (۷ تیر ۱۴۰۴) اضافه‌شدن جایزه ویژه «سحر امامی» به جشنواره رسانه‌ای «صبح» رئیس سازمان سینمایی: باید سبد کالای سینما را متنوع کنیم وزیر فرهنگ: تشییع ‌پیکر شهدای اقتدار ایران در تهران، شکوه دیگر از همبستگی ایرانیان بود درگذشت «لالو شیفرین» آهنگساز فیلم «ماموریت غیرممکن» آمار فروش سینما‌های خراسان‌رضوی در هفته گذشته (۷ تیر ۱۴۰۴) حضرتی: راه فرماندهان و دانشمندان شهید ادامه دارد کارگردان ایرانی نامزد جشنواره نالیوود کانادا و برنده جوایز سن‌دیگو شد هزار و ۲۰۰ ساعت برنامه رادیویی، ویژه محرم ۱۴۰۴ برنامه ریزی برای ساخت انیمیشن راتاتویی ۲ جدیدترین آمار فروش سینما‌های کشور (۷ تیر ۱۴۰۴) | فروش حدود هفت میلیارد تومان بلیت در ۳ روز
سرخط خبرها

من از بهر حسین در اضطرابم...

  • کد خبر: ۱۲۵۷۵۱
  • ۲۴ شهريور ۱۴۰۱ - ۱۴:۲۳
من از بهر حسین در اضطرابم...
مسعود نبی دوست - روزنامه نگار

در ادامه جمع وجور کردن ضرب المثل‌ها و متل‌ها و کنایه‌های خانه پدریِ ما که موضوع این ستون بوده، همین چند روز پیش یادم آمد که باری کلی مَثَل و کنایه عاشورایی سر و جمع کرده بودم. قصه اش هم از یکی از کنایه‌های مادربزرگ مادری مان شروع شد. درست یادم هست که ما از همان قدیم هر وقت پاسخ پرتی به حرف ایشان می‌دادیم، جلویمان درمی آمدند که «من از بهر حسین در اضطرابم...» و این جمله موزون توی خانه ما به صورت قراردادی به این معنا بود که «پاسخ جنابعالی به پرسش من ربطی ندارد!» یا خودمانی ترش این می‌شد که «درست جواب بده بچه جان!»

البته که آن اوایل ما ربط این را به آن نمی‌فهمیدیم، تا اینکه ادامه جمله برایمان مکشوف شد. تمامش این بود: «من از بهر حسین در اضطرابم، تو از عباس می‌گویی جوابم؟!» جوری هم که شنیده ام این مَثَل گویا به ماجرای پرسش حضرت ام البنین (س) اشاره دارد. بعد هم لفظش چرخیده و چرخیده تا اینکه حالا این جورش برسد به ادبیات عامه روستای پدری و خانواده ما.

سر این ضرب المثل، حواسم جمع شد به اینکه لابد لا و لوی کلمه‌های ما کلی از این جور حرف‌ها باید باشد و بعد که دقیق شدم، فهمیدم توی خانه مان به مکان شلوغ می‌گویند «شهر شام» یا آدم‌های مظلومِ یک گوشه کز کرده را با لفظ «طفلان مسلم» وصف می‌کنند، جمع آدم‌های بد و موذی و نخاله می‌شوند «لشکر عمر سعد» و در توصیف من که آن وقت‌ها بچه بدِ باری به هر جهت بوده ام لابد، «اینکه شام و مدینه براش یکیه!» توصیف خوبی است. تا اینجایش را فعلا داشته باشید.

بعدا می‌رسیم به این ها: «اینجا که صحرای کربلاست!»، «باز زد به کربلا»، «شام غریبانی داشتیم»، «صد رحمت به شمر»، «به ازرق شامی می‌ماند»، «یک بار می‌گفت حسن، یک بار حسین» و ....

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->