عضلات، بخش مهمی از ساختار بدن هستند که با انقباض آنها و انتقال این انقباضات به مفاصل، حرکت ممکن میشود. یکی از آسیبهایی که ممکن است عضلات را تحتتأثیر قرار دهد، پارگی آنهاست. پارگیها ممکن است خفیف یا شدید باشند. پارگی عضلات در ورزشکاران بسیار شایعتر است و در افراد غیرورزشکار پارگی عضلات کمتر اتفاق میافتد.
انواع پارگی ماهیچه
پارگی ماهیچهها 2 نوع است، پارگی کامل که در فیبرهای عضلانی منجر به پارگی کامل عضله میشود که نمونه بارز آن، پارگی در سر درازعضله، دو سر بازویی یارکتوس فموریس یا عضلات همسترینگ است که در دوندهها بیشتر اتفاق میافتد و درمان آن، جراحی است. دیگری پارگی ناقص که ممکن است محیطی باشد یا مرکزی. در پارگی محیطی این نوع پارگی رشتههای محیطی عضله را درگیر میکند و بر اثر پارگی در محل عضله موجب شکلگیری هماتوم میشود که درواقع جمعشدن خون در بخشی از بدن ولی بیرون از رگهای خونی است که منجر به کبودی میشود. بهدلیل وجود نیروی جاذبه در منطقه هماتوم، محل کبودی از محل پارگی اصلی پایینتر خواهد بود. اما در پارگی مرکزی: پارگی مرکزی مرکز عضله آسیب میبیند که نسبت به پارگی محیطی برای بهبودی به 3 برابر زمان نیاز دارند. در این نوع پارگیها، کبودی مشهود نیست و معمولا دردناکتر هستند.
دلایل ایجاد پارگی عضلات
واردشدن فشار بیشازحد به بدن، دلیل اصلی ایجاد این نوع مشکلات است. فشارها ممکن است بهصورت ناگهانی یا بهصورت مزمن و بر اثر انجام حرکات تکراری و نادرست ایجاد شوند. بر اثر واردشدن این فشار، عضلات و رباطها در سمتی تحتفشار یا انقباض قرار میگیرند که برای آن جهت خاص یا آن میزان خاص از نیرو، توانایی کافی را ندارند و این فشارها بهدلیل آنکه خارج از توان عضلات هستند، منجر به کشیدگی یا پارگی آنها خواهد شد. محیط تمرین بیشازحد سرد یا گرم باشد، گرمنکردن بدن قبل از تمرینات ورزشی، انجام تمرینات سنگین بدون کنترل و فشار تمرینی زیاد از دیگرعلل پارگی عضله هستند.
علائم پارگی عضلات
مهمترین و اولین نشانه این آسیب، حسکردن درد است که میتواند نشانگر بروز آسیب باشد. تورم در ناحیه آسیبدیده تقریبا همیشه وجود دارد که ظاهرشدن آن میتواند ناگهانی باشد یا بهتدریج در طی چند ساعت رخ دهد. بهعلت درد و تورم معمولا عضلات اطراف ناحیه آسیبدیده، منقبض خواهند شد. خونریزی در ناحیه زیر پوست، ناتوانی در حرکت و نیز تغییرشکل محل آسیبدیده.