دهلی نو محفل شاعرانه در پاسداشت حضرت زهرا(س) شد تأکید معاون وزیر فرهنگ در حمایت از تولید محتوای قرآنی در مناطق روستایی و عشایری آیت الله مکارم شیرازی: حوزه علمیه در استفاده از هوش مصنوعی پیشگام باشد مشکل معیشت طلاب حل شود | انتقاد از برخورد گزینشی رسانه‌ها نسبت به روحانیت مشهد، میزبان برگزاری دهمین کنگره ملی اعتکاف تجهیز کتابخانه آستان قدس رضوی به تولیدات پژوهشی بنیاد بین المللی امام رضا(ع) جشنواره «میقات» فرصتی برای شناسایی هنر زائران در ایام حج غسال ۸۰۰ شهید دفاع مقدس به فرزند شهیدش پیوست هزار و ۴۲۲ اثر به اجلاسیه سراسری نماز ارسال شد حماسه‌ساز حماس | درباره «شیخ احمد یاسین» نماد مقاومت فلسطین شرح جزئیات اولویت‌ها و هزینه اولیه ثبت‌نام حج ۱۴۰۵ داشته‌ها و نداشته‌ها ملاک محبت خداوند است؟! در پناه بی‌کرانگی | مروری بر نتایج رفتاری درباره توحیدباوری نمایشی که فاصله نسل‌ها را شکست تولیت آستان قدس رضوی: قهرمانی تیم‎‌های ملی کشتی، گسترش وحدت و همدلی را در جامعه رقم زد قطار مهربانی چه مکان‌هایی برای اقامه نماز مکروه است؟ سخن رهبر انقلاب درباره مجتهدان زن، صرف توصیه نیست بلکه الزام‌آور است «نقاره‌چی»؛ داستان زندگی زنده‌یاد احمد قوام شکوهی و پیوند تاریخ، حرم امام رضا(ع) و ادبیات نوجوان تولیت آستان قدس رضوی: رسالت علمای دینی، افشای توطئه‌های دشمنان و حفظ کیان اسلام است
سرخط خبرها

خادمان پیاده

  • کد خبر: ۱۲۹۲۵۸
  • ۲۰ مهر ۱۴۰۱ - ۲۱:۰۴
خادمان پیاده
امیر باوفا - استاد دانشگاه و خادم امام رضا (ع)

حدود ۱۶ سال است که افتخار غلامی در بارگاه امام رضا (ع) را دارم و در بخش صندلی‌های چرخدار به زائران آقا خدمت می‌کنم. معمولا برای هر کشیک یک مسیر مشخص به ما اعلام می‌شود؛ مثلا حرکت از باب الجواد به سمت صحن جمهوری اسلامی. آنچه خیلی برای من و بسیاری از خدام رخ می‌دهد، این است که ما داریم زائر را جابه جا می‌کنیم و او را به مقصد می‌رسانیم، اما به یک باره به طرفی حرکت می‌کنیم و متوجه می‌شویم که کسی نیاز دارد سوار ویلچر شود و خیلی اوقات آن فرد نیازمند می‌پرسد تو از کجا آمده ای؟

به یاد دارم مردی میان سال را که در یک روز برفی، گوشه‌ای از صحن جمهوی نشسته بود. تا من را دید، گفت: من همین الان از امام رضا (ع) در این سرمای هوا خواستم تا کسی را به کمکم بفرستد که بتوانم قدم از قدم بردارم. مشابه این اتفاق عجیب برای خیلی از همکاران من هم افتاده است.

چند ماه پیش در صحن پیامبراعظم (ص) زائری را جابه جا می‌کردم که شروع به صحبت کرد و گفت: «سال پیش خیلی بیمار بودم و نمی‌توانستم راه بروم. یکی از بستگانم در حرم امام رضا (ع) به من تلفن زد و گوشی را رو به سمت ضریح گرفت و گفت با امام صحبت کن و من همان جا گفتم یا امام رضا (ع)! خودت حال وروز مرا می‌دانی. چه بگویم؟ این موضوع به درازا نکشید که امام رضا (ع) من را شفا داد و منی که حتی نمی‌توانستم پاهایم را تکان دهم، توانستم روی پا بایستم و کار‌های روزانه ام را انجام دهم. حالا آمده ام برای عرض ارادت و قدردانی. می‌دانم که این بار می‌توانم با قدم‌های خودم به سوی ضریح حرکت کنم.»

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->