سمیرا شاهیان | شهرآرانیوز؛ پرخاشگری و خشونت رفتاری در هر زمان و مکانی احتمال بروز دارد. گاهی صدای پرخاشگری از ساختمانهای چند طبقه و گاهی از مجتمعهای مسکونی بلندمرتبه و بزرگ که شاید ۱۲۰ خانواده را در خود جای دادهاند، بلند میشود. پرخاشگری در آپارتمان نشینی، رابطه نزدیکی با فرهنگ آپارتماننشینی دارد، یعنی اگر ساکنان یک ساختمان با باید و نباید های آپارتمان نشینی و فرهنگ همسایه داری و همسایه مداری آشنا باشند و این موضوع را رعایت کنند، خواه ناخواه جلوی بسیاری از پرخاشگری ها گرفته میشود.
کافی است بعضی اوقات به خودمان یادآوری کنیم که این روزها دیگر خبری از خانههای بزرگ نیست که اگر صدای تلویزیون را بلند کردیم یا هر ساعت از شبانهروز به دیوار میخ کوبیدیم، مشکل چندانی به وجود نیاید و صدای اعتراض همسایهای بلند نشود. شاید این روزها آپارتماننشینی یک هنر است؛ هنر اجتماعی زیستن برای پیشگیری از بروز خشم.
ماده ۲
هر قسمت از آپارتمان که در سند، مالکی برای آن قید نشده و استفاده از آن بین همه ساکنان مجاز است، براساس ماده ۲ قانون تملک آپارتمانها جزو مشاعات ساختمان است.
ساعت ۲۲
رعایت سکوت کامل در ساختمان چه از نظر صدای مهمانان و چه صدای موسیقی در مهمانیهای شبانۀ غیر تعطیل بعد از ساعت ۲۲ و در شبهای تعطیل بعد از ساعت ۲۴، اجباری و ضروری است.
۷۰۰۰
ماهانه بیش از ۷ هزار پرونده در دادگاههای کشور تشکیل میشود که بی اطلاعی مردم از قوانین اصلیترین علت تشکیل این پروندههاست.
در باب اخلاق نیکو با همسایگان و جلوگیری از پرخاشگری
هر فرد در مقابل همسایه خود چگونه باید رفتار کند؟ پاسخ افراد به این پرسش، متعدد است. برای نمونه: مهربان باشد، وقتی همسایهاش بیمار است به عیادتش برود، با سروصدا موجب آزار و اذیت او نشود، نظم ساختمان را برهم نزند، با معرفت باشد و .... واقعیتش این است که همسایه هم مانند دوست و همسر؛ خوب و بد دارد.
برخی از نعمت همسایه خوب برخوردارند و برخی هم حسرت داشتن آن را میخورند. دسته دوم آنقدر خاطره ناخوشایند از همسایه دارند که به صفاتی همچون مهربانی، بامعرفتی و ... فکر نمیکنند، این دسته فقط انتظار دارند از سوی همسایههایشان آسیب، آزار و اذیت و بینظمی نبینند و حقوقشان پایمال نشود.
در اینباره در نهجالفصاحه روایتهای زیادی آمده است، از جمله اینکه از قول رسول خدا (ص) اشاره شده است: «از کمترین حقوق همسایه نسبت به همسایه این است که اگر از شما کمک خواست، کمک نمایی و اگر قرض خواست، قرض بدهی و اگر مریض شد، عیادتش کنی و اگر مصیبتی بر او وارد شد، خدمت رسیده، ایشان را تسلّی دهی.» همچنین روایت است که رسول خدا (ص) فرمودند: «همسایه همچون نفس انسان است و نباید خُسرانی متوجه او شود و روا نیست (بیدلیل) مجرم تلقی شود. حرمت همسایه با احترام به مادر در یک ردیف است».
در آپارتماننشینی، هر کار ناپسند همسایگانمان که ممکن است سبب بروز خشم و پرخاشگری در ما شود، خلاف آن کار میشود جزو بایدها. همه ما خوب میدانیم که در یک مجتمع آپارتمانی ساکنان باید هر شب زبالههای خود را رأس ساعت تعیین شده در سطل زباله عمومی قرار دهند، ساکنان باید نظافت قسمتهای عمومی و استفاده صحیح از آسانسور را رعایت کنند، به قوانین آپارتمان که توسط مدیر و با همفکری دیگر ساکنان تصویب میشود احترام بگذارند، درباره نگهداری از حیوانات خانگی به قانون کلی ساختمان پایبند باشند، هزینه شارژ ماهانه یا سالانه ساختمان را بپردازند و .... آنچه اشاره شد فقط نمونههایی از بایدها بود. فرهنگ آپارتماننشینی که دامنه گستردهای دارد یعنی رعایت نکاتی که ویژه خانههای آپارتمانی است و باعث بهتر شدن زندگی و روابط اجتماعی همسایگان میشود.
***
مصداقهای بیتوجهی به حقوق همسایگان که سبب ایجاد پرخاشگری بین آنها میشود، پرشمار است؛ بهویژه در خانههای آپارتمانی که قسمتهای مشاع و مشترک دارند و بیشتر اختلاف ساکنان بر سر همین مشاعات است. برخی از افراد ناخواسته و از روی بیاطلاعی، مقررات مشاعات را نادیده میگیرند و کارهایی در ساختمان انجام میدهند که به دعوا و درگیری منجر میشود. در ادامه اشارهای به چند قسمت مشاع در آپارتمانها داریم که گاهی آپارتماننشینان، مشترک بودن آنها را فراموش میکنند و دردسرها و مزاحمتهای زیادی بهوجود میآورند.
پارکینگ، حیاط شخصی ساکنان ساختمان نیست که هر طور بخواهند در آنجا رفتار کنند. اگر یکی از ساکنان، خودروی مستهلک دارد که آلودگیهای محیطی و صوتی در پارکینگ ایجاد میکند و باعث آزار و اذیت همسایگان میشود، باید در مقابل همه همسایگان پاسخگو باشد.
معمولا در آپارتمانها، جای پارکینگ واحدها تعیین شده است و هر واحد باید خودرویش را در محل مشخص پارک کند. جای پارک دلبخواهی نیست که هر روز بخواهند آن را تغییر دهند. همسایهها، معطل اعصاب و خلقوخوی روزانه ما نیستند که یک روز دو جای پارک را اشغال کنیم و روز دیگر مازاد وسایل بازسازی منزلمان را در پارکینگ بگذاریم.
برخی حد و مرزی در رفتارشان ندارند و صمیمیت را با پا گذاشتن به حریم زندگی خصوصی افراد اشتباه میگیرند که نباید اینطور باشد. پرسشهایی مانند؛ «هنوز بچه نداری؟»، «این بنده خدا که اومد خونهتون کی بود؟» و «شبها چرا شوهرت دیر میآد خونه؟» تجاوز به حریم شخصی افراد محسوب میشود.
در آپارتمان وقتی یک عده هوس کباب و جوجه میکنند، قرار نیست بقیه دود آن را نوش جان کنند! گاهی کارهای ما آثار زیانبار زیادی دارد. برای نمونه اگر به خودمان این مجوز را میدهیم که در حیاط ویلایی یا حیاط کوچک یا تراس آپارتمانمان، زغال آتش بزنیم و کباب روی آن بپزیم، بدون شک مزاحمتهایی به عنوان نمونه سر و صدا، بوی کباب و ... برای دیگر همسایگان که از خوردن این غذا معذورند، فراهم میکنیم. این کار، اخلاقی نیست.
در بسیاری از آپارتمانها، روی پشتبام امکاناتی مانند باربیکیو، میز و صندلی و فضایی برای شبنشینی ساکنان فراهم است. در چنین ساختمانهایی افزون بر همنشینی گروهی ساکنان، هر واحد نیز مجاز است برای میهمانانش از این فضا بهره ببرد، اما ساختمان، منزل شخصی آنها نیست که پس از پایان مهمانی و تا پاسی از شب، بههمریختگیها را رها کنند و بروند.
آپارتماننشینان به جز اینکه زبالهها را باید در ساعت مشخص بیرون بگذارند، حواسشان به شیرابههایی که از داخل آسانسور تا پشت در آپارتمان میریزد هم باشند.
اگر در زمان اسبابکشی مدیر ساختمان تأکید دارد که از کارگرهای حمل بار حرفهای برای جابهجایی وسایل استفاده کنید به دلیل آسیب نرساندن به قسمتهای مشاع است که معمولا در اسبابکشیها بیشترین آسیب را میبینند.
بیشتر پرخاشگریها در خانههای آپارتمانی، وقتی رخ میدهد که یک واحد، حکم نگهبان مجموعه را پیدا میکند، یعنی به علت نداشتن نام و نشان روی برچسب زنگها، بیشتر مراجعهکنندگان به آن ساختمان، زنگ یک واحد خاص مانند طبقه اول را انتخاب میکنند.
آسانسور یک بالابر ارزان قیمت و شخصی نیست که هر طور ترجیح میدهند داخلش را پر و خالی کنند. در ساختمانهای مرتفع، این امکان، یک ضرورت محسوب میشود و قرار نیست با خودخواهی ما شش روز از هفت روز هفته را خراب باشد.
در خانههای چند طبقه گاهی بعضی از انشعابات آب و برق و گاز مشترک هستند. در چنین شرایطی باید به میزان مصرف توجه داشته باشند که حقی از دیگری ضایع نشود. همچنین در صورتی که انشعاب آب اختصاصی در پارکینگ برای واحدها در نظر گرفته شده است، حواسشان باشد فقط از همان انشعاب استفاده کنند.
نمای ساختمان نیز از مشاعاتی است که سبب اختلاف زیاد بین همسایگان میشود. برای نمونه زمانی که ساکنان یک ساختمان بدون مجوز، روی تراسها، پنجره نصب میکنند از نظر قانونی اجازه داریم مانع اقدام آنها شویم.