آشنایی با روایتی از امام صادق (ع) درباره بردن آبروی افراد | لغزش‌های مؤمنان را دنبال نکنید

به گزارش شهرآرانیوز،‌ زمانی که صحبت از رعایت حق وحقوق افراد می‌شود، بیشتر ما تصور می‌کنیم همین که مال کسی را نخورده یا به اصطلاح از دیوار مردم بالا نرفته ایم، حقی بر گردنمان نیست. درحالی که براساس روایات معصومان، حق الناس دامنه‌ای گسترده دارد و از حفظ آبروی افراد تا رعایت حقوق اجتماعی و حریم شخصی شان را دربرمی گیرد.

همه می‌دانیم که بردن آبروی مردم، غیبت، تهمت، شایعه، زخم زبان و سرزنش، در تعالیم دینی بسیار نکوهش شده است و عواقب ناگواری برایمان دارد. عادات ناپسندی هستند که گاه در محیط‌های کاری یا گروه‌های اجتماعی دیگری که ما عضوش هستیم، معمول شده اند. یکی از این عادات، جست وجوکردن در احوال مردم، یافتن نقطه ضعف آن‌ها و اطلاع رسانی این نقاط ضعف به دیگران است.

این اتفاق گاه با یک پرسش ساده از زندگی یک دوست یا هم محله‌ای رخ می‌دهد و دامنه وسیعی به اندازه سخن چینی پیدا می‌کند. از سوی دیگر، همگی می‌دانیم که این روز‌ها سرک کشیدن در زندگی شخصی افراد به عنوان اطلاع رسانی و اخبار در فضای مجازی معمول شده و بازار داغ اخبار و شایعات باعث شده است که ما به عواقب سرک کشیدن در زندگی دیگران و همچنین نشر اطلاعات افراد بی توجه باشیم.

باید توجه کرد که جدا از مضراتی که این عادت در روابط اجتماعی ما دارد، از منظر تکلیف دینی نیز حقی است که بر گردن ماست و عواقبش نه تنها در قیامت، بلکه در این دنیا در زندگی مان هویدا خواهد شد. امام صادق (ع) در روایتی از قول پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «لغزش‌های مؤمنان را دنبال نکنید. هر که به دنبال لغزش مؤمنی باشد، خداوند تمام لغزش‌های او را دنبال خواهد کرد و او را حتی در میان خانه اش رسوا می‌سازد.» (الکافی، ج۲‏، ص۳۵۵)

به خاطر داشته باشیم که استفاده از لغزش‌های مردم موجب سقوط خود ما خواهد شد و به تعبیری ما همان چاه کنی خواهیم بود که ته چاه گیر خواهیم افتاد. در حق الناس، علاوه بر توبه، باید حقوق مردم جبران شود یا صاحب حق آن را ببخشد. این موضوعی است که کار انسان را سخت‌تر می‌کند. (کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۹۴) برپایه روایتی از پیامبر اکرم (ص)، در قیامت از حسنات کسی که حق مردم بر گردن او باشد، به صاحب حق می‌دهند و اگر حسناتش تمام شد، گناهان صاحب حق را به پای او‌ می‌نویسند، سپس او را وارد آتش می‌کنند. (علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۶۹، ص۶)
در معاشرت هایمان دقت کنیم که چه می‌گوییم و چه می‌شنویم؛ یک سخن یا یک اشاره می‌تواند اثرات زیادی به دنبال داشته باشد.