پروژه توسعه فضا‌های خدمات زائر و ساماندهی نمای میدان قبله حرم مطهر رضوی افتتاح شد اولویت ماموریت‌های آستان قدس رضوی، حرم مطهر رضوی و خدمت به زائر است تهیه ۱۰۶ هزار دست لباس گرم در پویش ملی «هبه» برای کمک به مردم مظلوم لبنان گشاده دست باش | توصیه‌های ائمه اطهار (ع) درباره پرداخت بدهی فراخوان ثبت‌نام حج تمتع تا دو روز آتی| هزینه هنوز مشخص نیست تولیت آستان قدس رضوی: جوانان نخبه، بزرگ‌ترین فرصت و ثروت کشور هستند اهدای ۱۲ النگوی طلا به جبهه مقاومت از سوی مادر یک شهید آماده‌سازی ۱۰ هزار بسته معیشتی و فرهنگی ویژه مردم غیور و مقاوم لبنان اعلام فراخوان انتخاب قاری و مؤذن در حرم امام‌رضا(ع) از دختران نوجوان قرآنی در حرم امام‌رضا(ع) تقدیر شد تولیت آستان قدس رضوی: بیانیه مجمع موسوم به محققین و مدرسین در رسمیت شناختن اسرائیل مایه تأسف است مولوی عبدالحمید: ما باید در کنار هم شهید شویم + فیلم علیرضا بیات رئیس سازمان حج و زیارت شد اعلام ویژه‌برنامه‌های حرم امام‌رضا (ع) به مناسبت روز دانش‌آموز (۱۳ آبان ۱۴۰۳) حمایت دختران نوجوان هنرمند مشهدی از فلسطین در حرم امام‌رضا(ع) شرط اول و آخر خداشناسی بررسی آثار معادباوری بر سبک زندگی | ایمان قلبی به زندگی پس از مرگ تولد یک بچه شیر کاش قدر مشهدی بودن را بدانیم! درباره پرده «توپ بندی» حرم امام رضا (ع) و هنرمند نقاش آن
سرخط خبرها

گنبد نشانی مشهد است

  • کد خبر: ۱۴۲۰۹۳
  • ۰۷ دی ۱۴۰۱ - ۱۴:۲۷
گنبد نشانی مشهد است
هیچ وقت در مشهد گم نمی‌شوی. چون حرم برای همه شهروندان این شهر پناهگاه امنی است که با یک اتوبوس می‌توانی به آن برسی.

اینکه هر کجای مشهد بایستی و در هر جهت جغرافیایی به سمت مرکز نگاه کنی ردی از حرم آقا امام رضا (ع) دیده می‌شود، باعث شده که مشهد با همه شهر‌های جهان متفاوت باشد. هیچ وقت در این شهر گم نمی‌شوی. چون حرم برای همه شهروندان این شهر پناهگاه امنی است که با یک اتوبوس می‌توانی به آن برسی. چند سال قبل وقتی «حاجی دایی» تازه در خیابان مفتح یک خانه دو طبقه خریده بود، هر کسی که می‌رفت خانه نویی، یک بار بالای پشت بام هم می‌رفت تا گنبد و گلدسته‌های حرم را از آن بالا ببیند.

آن روز‌ها من بچه بودم و دیدن حرم از آن بالا ذوق زده ام می‌کرد. پارسال که رفته بودم خانه حاجی دایی به پشت بام رفتم و همین که رو به حرم سرم را بالا آوردم که سلام بدهم و یاد خاطرات بچگی بیفتم، دیدم یک دیوار بی ریخت بتنی جلو چشمانم را گرفته است.

از بچگی وقتی اتوبوس خط ۴۸ از زیر پل چهارراه مقدم طبرسی رد می‌شد، به لحظه‌ای فکر می‌کردم که برای اولین بار سوار قطار شد م و گنبد و گلدسته‌های حرم را از روی پل و درون قطار می‌دیدم. بعد که سال ۷۸ خانوادگی رفتیم تهران ما بچه‌ها چسبیده بودیم به پنجره کوپه تا گنبد را ببینیم و دیدیم. هنوز هم وقتی سوار قطار می‌شوم همان قدر از دیدن گنبد از روی پل مقدم طبرسی ذوق می‌کنم.

اولین باری که سوار هواپیما شدم، خودم را چپاندم کنار پنجره هواپیما. از بچگی دوست داشتم حرم را از آن بالا ببینم. راستش را بخواهید گنبد و گلدسته‌های حرم از هر جهتی آدم را هوایی زیارت می‌کنند، دلتنگ امن‌ترین جایی که تاکنون تجربه کرده ام.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->