اوقات شرعی مشهد، امروز سه‌شنبه ۸ فروردین ۱۴۰۲ + ساعت افطار و سحر عاملان نزاع دسته‌جمعی در داورزن روانه زندان شدند پیش‌بینی هوای بارانی برای تمام نقاط کشور در روز سه‌شنبه (۸ فروردین ماه ۱۴۰۲) پیش‌بینی بارش برف و باران در محور‌های ۲۶ استان کشور (۷ فروردین ماه ۱۴۰۲) زمان آغاز ثبت نام نوبت دوم کنکور سراسری ۱۴۰۲ مشخص شد حق بیمه مشاغل آزاد، زنان خانه دار و حق بیمه اختیاری در سال ۱۴۰۲ چقدر است؟ مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی: امسال به ۱۳۰۰ خانه مسافر مجوز دادیم آخرین آمار کرونا | شناسایی ۱۰۳۶ بیمار جدید و ۲۹ فوتی (۷ فروردین ۱۴۰۲) استفاده ۷۷ درصدی زائران نوروز ۱۴۰۲ از واحد‌های اسکان رسمی مشهد+ فیلم اقامت نوروزی در خراسان رضوی از ۵ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر گذر کرد حدود ۹۲ هزار زائر در مدارس نوروزی خراسان رضوی اقامت کردند رشد ۴ درصدی ورود مسافران نوروزی به خراسان رضوی بازگشت «هما»، دومین هواپیمای ایرباس A۳۱۹ به چرخه پروازی بارش باران در خراسان رضوی طی روز‌های دوشنبه و سه‌شنبه (٧ فروردین ماه ١۴٠٢) ویدئو| سرقت خاک سرخ و نقره‌ای جزیره هرمز در روز روشن اوقات شرعی مشهد، امروز دوشنبه ۷ فروردین ۱۴۰۲ + ساعت افطار و سحر اطلاعیه هلال احمر درباره سامانه بارشی جدید و لغزندگی جاده‌ها (۶ فروردین ۱۴۰۲) عاملان حمله به خانم محجبه در یک بوستان‌ قم، بازداشت شدند + عکس معوقات رتبه بندی معلمان پرداخت نخواهد شد؟ (۶ فروردین ۱۴۰۲) تشرف ۵۹۴ هزار زائر به بقاع متبرکه خراسان رضوی
خبر فوری

تن آدمی شریف است به جان آدمیت

  • کد خبر: ۱۴۷۶۳۲
  • ۰۸ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۳:۴۷
تن آدمی شریف است به جان آدمیت
قدیم تر‌ها هم عناوین حرمت ویژه داشت. به حراج گذاشته نمی‌شد و چنین راحت پیش اسم این و آن نمی‌نشست.

‌نمی‌دانم اسم این را چه باید گذاشت؟ اینکه برخی‌ها گرفتار عناوین شده اند. تا دکتر و مهندس و عناوین حوزوی پیشوند اسمشان نباشد، جواب نمی‌دهند. حتی سراغ داریم ما خبرنگار‌ها که برخی افراد از عناوینشان در رسانه ناخوشنودند و پله بالاتر را طلب می‌کنند. دل خور می‌شوند اگر به آن عنوان و شأنی که برای خود قائل اند، خوانده نشوند. فقط در رسانه نیست؛ در جلسات هم برخی حساس اند. به یاد دارم در نشستی که برخی آقایان بودند و جلو هرکدام تابلویی از اسم و عنوانشان نوشته شده بود، یکی به تابلو جلوش نگاه کرد و کارگزار جلسه را صدا زد.

دیدم که تابلو را برداشتند. با خود گفتم این جناب درگیر نام و عنوان نیست احتمالا، اما هنوز در ذهنم پرونده ماجرا را با تحسین نبسته بودم که دیدم تابلو به جای خود برگشت با یک تغییر! مهندس شده بود دکتر و جناب هم با لبخندی رضایتش را از این ماجرا اعلام فرمود. این ماجرا و ماجرا‌های پیش گفته مرا یاد خاطره‌ای متضاد انداخت از مردی که متفاوت زندگی می‌کرد.

با آنکه فقیه بود و بار‌ها شاگردان در درس خارج او نظرات دقیقش را در اصول و فقه دیده بودند، یک بار که یکی از دوستان و شاگردان که کتاب صحافی می‌کرد و روی مجموعه آثار ایشان عنوان آیت ا... علی صفایی را چاپ کرده بود، متغیر شد و به او گفت: «چرا چنین کردی؟!» و مثال شگفتی زد. گفت: «گاهی دیده‌ای که لیوان چنان آماده لبریز شدن است که کافی است یک قطره در آن چکانده شود؟ تو چه می‌دانی وضع روحی یک انسان چگونه است و همین حرکت و اشاره تو با او چه می‌کند؟ شاید این نوشتن تو حکم همان قطره را برای لبریزی او داشته باشد. پس از این القاب به جا استفاده کنید!»

قدیم تر‌ها هم عناوین حرمت ویژه داشت. به حراج گذاشته نمی‌شد و چنین راحت پیش اسم این و آن نمی‌نشست. افراد هم خودشان بودند، با شخصیت حقیقی خویش. حاضر نمی‌شدند ذیل عنوان حقوقی شان تعریف شوند. به واقع شخصیت حقیقی شان چنان کمال یافته و قامت رشید بود که جایگاه‌ها و عناوین کوچکشان می‌کرد. فکر می‌کنم افرادی که به دنبال عنوان‌ها می‌دوند، به علت این است که در خویش احساس بزرگی نمی‌کنند و الا اگر بزرگ باشیم، چه فرقی می‌کند پیش از اسم ما چه بگذارند؟ کاش در رسانه‌ها فقط اسم افراد را می‌نوشتیم. شاید این باعث می‌شد افراد کمتر دچار کیش شخصیت شوند. این هم برای خودشان بهتر بود و هم برای جامعه.

ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
تست آنلاین کرونا
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} {*End Google Analytics Code*}