عصای پیر غذای ترحیم، رسمی که مصیبت شده است زلزله‌ای نسبتاً شدید اَردکان در استان فارس را لرزاند (یکم اردیبهشت ۱۴۰۴) آموزش ۷ هزارو ۵۰۰ زوج مشهدی در طرح «باهم» عوارض خطرناک پیرسینگ و سوراخ کردن گوش در آرایشگاه‌ها ثبت مالکیت املاک و اراضی الزامی می‌شود | سامانه «ساغر»، روزنه امید برای حل یک چالش ۱۰۰ ساله «سامانه اشارک» برای خدمات بیمه‌ای ناشنوایان راه‌اندازی شد تمدید یک‌هفته‌ای استفاده از اعتبار طرح یسنا تأمین واکسن «پنتاوالان» در شرایط پایدار است یک قرن افتخارآفرینی علمی در مؤسسه سرم‌سازی رازی از کمبود مدرسه در منطقه تبادکان مشهد تا هنرستانی برای سمپادی ها شرط سنی مقرر در قوانین جاری بازنشستگی تغییر نکرده است  | منتفی شدن افزایش سن بازنشستگی در تأمین اجتماعی به ۶۲ سال پایان شگرد مرموز پیرمرد شامی در  مشهد | باند خانوادگی سرقت، متلاشی شد ماهیت اشیای نورانی ناشناس در آسمان شب خراسان رضوی چه بود؟ آغاز فرایند انتخاب رشته آزمون دکتری ۱۴۰۴ از امروز، یکم اردیبهشت‌ماه پاداش پایان خدمت بازنشستگان ۱۴۰۳ در حال واریز است (یکم اردیبهشت ۱۴۰۴) بازسازی حادثه زورگیری از زن جوان در بزرگراه بعثت با حضور دستگاه قضایی پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (دوشنبه، یکم اردیبهشت ۱۴۰۴) | گرمای تابستان در دل بهار یک دیالوگ جنجالی، یک زبان جدید | ریمیکس محمدرضا گلزار و تاثیرات فرهنگی آن محاسبه شهریه مدارس کودک بر اساس دوره آموزشی از مهر تا خرداد تمدید اعتبار کارت‌های هوشمند ملی تا پایان سال ۱۴۰۵ تولد سالانه ۳ تا ۵ هزار نوزاد کم‌شنوا در کشور جزئیات جدید از بیمه تکمیلی بازنشستگان اعلام شد (یکم اردیبهشت ۱۴۰۴) از هر ۱۰۰۰ تولد ۴ نوزاد با شکاف لب متولد می‌شوند یک کشته و ۸۴ مسموم بر اثر مصرف قارچ‌های سمی پیش‌بینی بارش باران و وقوع رعدوبرق در ۱۳ استان طی امروز و فردا (یکم اردیبهشت ۱۴۰۴) چگونه می‌توان موهایی سالم داشت؟ «پنتاوالان» همچنان کمیاب | چشم امید نوزادان ایرانی به دست داروسازان هندی بیش از یک‌سوم جمعیت ایران تا سال ۱۴۳۰ سالمند می‌شوند
سرخط خبرها

در مقدم نوروز شادمان باشیم

  • کد خبر: ۱۵۴۹۱۱
  • ۲۳ اسفند ۱۴۰۱ - ۱۴:۱۸
در مقدم نوروز شادمان باشیم
در و دیوار شهر هم پیغام را شنیده اند و نو پوشیده اند و به نوشدن می‌خوانند. اصلا همه نو شده اند برای انسان. آیا حیف نخواهد بود ما برای نوترشدن همت نکنیم؟

نوشوندگی فقط خاص طبیعت نیست. این را  باید پیغامی دانست از خالق لیل و نهار که ما را به نوشوندگی مدام می‌خواند به سوی احسن الحال. ما در قبال خود مسئولیم و باید برای بهترشدن حالمان به عنوان یک تکلیف تلاش کنیم. نوروز که نماد نوشدن است، در این هندسه ارزش دوچندان می‌یابد. در این نظم است که زمان و زمین منظم می‌شود. درست در این نگاه است که‌ می‌توان گفت روز نو و نوروز و بهار، آیت خداست که،  چون بر زمین می‌نشیند، از هر گوشه اش ده‌ها نشانه برمی خیزد که به شادمانی نگاه‌ها را تا برِ حضرت دوست می‌برد.

از یک سو چشمه می‌جوشد و آب قطره قطره زندگی را بر لب زمین و درخت می‌نشاند. این یک سو نگاه را پر می‌کند و از دیگرسو گل برمی خیزد و در وزش نسیم، گیسو پریشان می‌کند. دورتر‌ها هم آهوان می‌خرامند و زیبایی چشمان خویش را با آدم‌ها قسمت می‌کنند. از گوشه دیگر هم حرف پرواز است و باران و کبوترانی که در باران بهاری بال می‌شویند. بهار است دیگر و طبیعت به شرح آیات خدا شادی‌ها را با آدم‌ها به اشتراک می‌گذارد و این خط فرحناکی از دل طبیعت بکر تا دل شهر امتداد می‌یابد.

نگاه کنید به کوچه‌ها و خیابان‌های شهر. میدان‌ها و بولوار‌ها را ببینید که دارند می‌شکفند با دست‌های نجیبی که گلدان‌ها را کنار هم می‌چینند و گل‌ها را چنان می‌کارند که از هم نشینی آن‌ها باز طرحی تازه بر زمین می‌نشیند و در نگاه مردم به شادمانی برمی خیزد. این طراوت و ترانه چنان در شهر جاری است که در و دیوار و حتی بلوکه‌های سیمانی هم به شوق، چهره نو می‌کنند در رقص هنرمندانه نگاه‌های مهربان. آری، طبیعت دارد نو می‌شود و به نوشدن می‌خواند. گوش را به هوش باید جوان کرد برای شنیدن.

در و دیوار شهر هم پیغام را شنیده اند و نو پوشیده اند و به نوشدن می‌خوانند. اصلا همه نو شده اند برای انسان. آیا حیف نخواهد بود ما برای نوترشدن همت نکنیم؟ این حال خوش طبیعت و این تلاش و تکاپوی شهر را که‌ می‌بینم، یاد آن بیت معروف می‌افتم که شیخ اجل، سعدی، می‌فرماید: «همه از بهر تو سرگشته و فرمان بردار/ شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری» فرمان باید برد حکم نوشدن را.

شرط انصاف نیست که در این نوکده، باز کهنه پندار و کهنه گفتار و کهنه رفتار باشیم و قهر‌ها و کینه‌های کهنه را با خود داشته باشیم. وقتی جامه کهنه ناخوش و نازیباست در فصل نو، چگونه کهنه جانی را‌ می‌توان تاب آورد در مبارک هنگامه‌ای که طبیعت خط نو می‌نویسد بر همه جا؟ کهنگی، کفران نعمت نوشوندگی است و کفران نعمت نوروز، حال آنکه وظیفه انسان درک رحمت و شکرگزاری نعمت است. شکر نعمت هم فقط به سجده و نماز نیست، که شکر نعمت باید از جنس خود نعمت باشد.

وقتی خداوند به نعمت نوشدگی می‌نوازدمان و بر سفره کرامت می‌نشاند، باید که ما هم به نوشوندگی همت کنیم. نتیجه این همت هم آن که همه چیز را زیبا خواهد کرد، آن گونه که شایسته اهل ایمان و صاحبان خرد و اخلاق باشد. نو شویم و زیبایی را از نو زندگی کنیم تا دنیا بداند ایران خود بهشت است؛ بهشت با بهشتی خصالانی که هرروز نوتر و بهتر می‌شوند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->