به گزارش شهرآرانیوز، سید عماد حسینی در نخستین تجربه سینمایی خود، استاد، به سراغ یک موضوع ملتهب اجتماعی رفته است. موضوعی که به گفته خودش در یک سال اخیر، اعتراض زنان ایران و دنیا را به همراه داشته است و به عقیده افرادی که این فیلم را دیدند، بیارتباط به حوادث و ناآرامیهای اخیر نیست. حسینی که عضو هیئت علمی دانشگاه است کارگردانی سینما تدریس میکند و تاکنون در جشنوارههای سینمایی متعددی حضور داشته است. یکی از شاخصترین آثار او «تهران، خانی آباد، ۱۳۶۶» نام دارد که در جشنوارههای سینمای پنهان نیویورک، اکشن آن فیلم کالیفرنیا، جشنواره فیلم ایرانیان لندن، جشنواره آنکارا، جشن سینمای ایران، جشنواره فیلم کوتاه تهران، جشنواره فیلمهای بیکلام و … به نمایش درآمده و جوایزی کسب کرده است. سید عماد حسینی فیلمنامه «استاد» را به همراه پیام لاریان در مدت یک سال به نگارش در آورده و بیست مرتبه نیز بازنویسی انجام داده است. او در نخستین تجربه کارگردانیاش فیلمجمع و جوری را با بازی حسن معجونی، سجاد بابایی و هدیه حسینینژاد ساخته است که در نخستین روز چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر اکران شد.
سوژه فیلم درباره یک مسئله جهانی است، مسئلهای که تمام زنان دنیا با آن روبروهستند؛ وقتی زنان با قدرت روبرو میشوند. این قدرت به شکلهای مختلفی ظهور و بروز دارد. ممکن است بار سیاسی داشته باشد، ممکن است قدرت یک استاد در کلاسش باشد، قدرت یک تهیه کننده در فیلمش، یک صاحب گالری و یا قدرت یک رئیس نسبت به کارمندش. زمانی که یک زن در مواجهه با قدرتی قرار میگیرد که سعی دارد از زن سو استفاده شود، اتفاق تلخی رقم میخورد. در چند سال اخیر، این موضوع در دنیا به شکلهای مختلفی مورد اعتراض قرار گرفته و در کشور ما هم زنان زیادی درباره این موضوع اظهار نظر کردند.
نگارش فیلم نامه حدود یک سال طول کشید و حدود بیست مرتبه فیلمنامه را بازنویسی کردیم. او چندین دوره متوالی جایزه بهترین نمایشنامهنویس جشنواره تئاتر فجر را دریافت کرده و از چهرههای شناخته شده تئاتر است. من و پیام ابتدا فیلمنامه دیگری را نوشته بودیم و قرار بود به عنوان نخستین فیلمم آن را بسازم ولی شرایط فراهم نشد. در ادامه به ذهنمان رسید برای فیلم اول، فیلمنامهای جمع و جور تر، کم کاراکتر و با موقعیتهای محدود طراحی کنیم و از نظر اقتصادی، فیلمی بیبودجه بسازیم. «استاد» فیلمی است که تولید آن با همت یک گروه از هنرمندان جوان میسر شد و شاید بتوان گفت تنها فیلم مستقل واقعی جشنواره فیلم فجر است.
ما از لحاظ کارگردانی بر خلاف آن چه که در سینمای ایران رایج است تمام دکوپاژ و جزییات کارگردانی و میزانسنهای مان را از قبل طراحی کردیم. شیوه کارگردانی که در حین کار به آن توجه کردهام مبتنی است بر میزانسن های طولانی است که قدری از سینمای تجاری و متداول ایران و جهان فاصله دارد. دست کم در ایران کمتر تجربه شده است. بنابراین از لحاظ کارگردانی شیوه جدیدی را مبنای کارم قرار دادم. امیدوارم در کارهای بعدیام همین شیوه را بتوانم پختهتر به مخاطب عرضه کنم.
از زمان نگارش فیلمنامه برای نقش اصلی فیلم به حسن معجونی فکر میکردیم. او جزو بهترین بازیگران تئاتر و سینماست و ویژگیهای کاراکتر اصلی قصه ما هم به واسطه بازی معجونی میتوانست به بهترین نحو ممکن اجرا شود، از لحاظ سنی و ویژگی های چهرهشان که سمپات است انتخاب درستی برای کاراکتر اصلی ما بود. نقش مقابلش را همسرش خانم حسینینژاد بازی کرد که بنا به دلایل مختلف با کاراکتر قصه همخوانی داشت و هم در عین حال با وجود اینکه تجربه بازی سینمایی ندارد در همان تمرینهای اولیه و دورخوانیها متوجه شدیم که بازیگر مناسب نقش است و استعداد خوبی دارد. در عین حال لحظاتی در فیلم داشتیم که زن و شوهر بودن شان حس محسوب میشد. همچنین بازی سجاد بابایی دیگر بازیگر فیلمم را در یک سریال شبکه خانگی دیده بودم و روی او برای بازی در این نقش فکر میکردم. از طریق دوستی با او ارتباط گرفتیم و از نقش و فیلمنامه خوشش آمد و بازی در فیلم را پذیرفت.
تجربه درخشانی بود. بهروز افخمی یکی از بهترین کارگردان های کشورمان است. او دو تا از مهمترین فیلمهای تاریخ سینما را ساخته است که جزو پروفروشترینها شده، تسلط زیادی به سینما دارد من در حین کار به شکلهای مختلف از او آموختم.
همچنین در مقام تهیه کننده نظرش را میداد و من را راهنمایی می کرد اما اجازه میداد به عنوان کارگردان خودم تصمیم بگیرم.
بیشتر بخوانید:
ویدئو| واکنش بهروز افخمی به عدم حضور برخی هنرمندان در جشنواره فجر