یادی از شهید سپهبد، «ولی الله قرنی» نخستین رئیس ستاد مشترک ارتش پس از انقلاب اسلامی

شهرآرانیوز؛ آن سال‌هایی که، ولی الله قرنی به واسطه قابلیت‌های نظامی و صلاحیت هایش در ارتش به جایگاه سرتیپی رسیده بود، امثال سرلشکر زاهدی آشکارا مشغول چپاول بیت المال بودند و پول‌هایی که آمریکا برای حفاظت از افراد امنیتی به خزانه حکومت واریز می‌کرد را به حساب‌های خارج از کشور خود انتقال می‌دادند. محمدرضاشاه اقدامات ضداسلامی اش را تشدید کرده بود و هرج و مرج، بی هیچ محدودیتی در حال گسترش بود.

قرنی، دل سوزانه و آگاهانه در ارتش شاهنشاهی شاهدی ناآرام و بی قرار بود که کاسه صبرش در اواخر سال ۱۳۳۵ سرریز شد و در سال ۱۳۳۶ در حالی که رئیس رکن دو ارتش حکومت بود، به اتهام مشارکت در براندازی دستگاه شاهنشاهی دستگیر شد، به زندان افتاد و محکوم به سه سال حبس شد. اسارتی که او را بیش از پیش نسبت به مبارزه علیه فساد بی پروای حکومت مصمم کرد تا جایی که عوامل زندان شهادت دادند که قرنی یک زندانی محدودناشدنی است و در هر شرایطی مشغول گفتگو با سایر زندانی‌ها و دعوت به مبارزه و قیام است.

سرلشکر قرنی سه سال بعد هم در حالی از زندان آزاد شد که دیگر جایگاهی در ارتش نداشت از آنجا اخراج شده بود. اما از سال ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۱ با انگیزه بیشتری فعالیت علیه حکومت ظلم و استبداد را آغاز کرد و این بار با همکاری علمای ضدطاغوتی همچون آیت ا... العظمی سید محمدهادی میلانی و آیت ا... سیدمحمود طالقانی به سمت ریشه کنی رژیم حرکت کرد و با استفتا از علما، به فعالیت خود سمت و سو داد. اما در سال ۱۳۴۲ بار دیگر به جرم اقدام علیه رژیم دستگیر و پس از ۹ ماه تحمل انفرادی، به سه سال حبس محکوم شد.

او پس از آزادی از زندان تا سال ۵۷ دوشادوش علما و مردم فعالیت انقلابی کرد و به شدت تحت نظر ساواک بود.
او هم زمان با پیروزی انقلاب ا سلامی ایران با حکم حضرت امام (ره) اولین رئیس ستاد مشترک ارتش شد و هم زمان به عضویت شورای انقلاب اسلامی درآمد. در این جایگاه، به سرعت مشغول بازسازی ارتش شد و در شرایطی که کردستان دستخوش اقدامات تروریستی و ضدانقلابی بود، با قدرت غائله غرب را مدیریت کرد و مانع ضدانقلاب شد. اما دفع ناامنی‌ها مستلزم استفاده از تمام ظرفیت‌ها و امکانات بود.

سپهبد قرنی، مانع بزرگی برای جولان‌های ددمنشانه گروهک‌های ضدانقلاب بود و با استفاده از ظرفیت‌های ارتش، سپر دفاعی مستحکمی برای حفظ آرمان‌های انقلاب ایجاد کرده بود. جایگاهش در رژیم قبلی از او یک بانک اطلاعاتی موثق نسبت به فساد‌های رایج ساخته بود که از پشت پرده دستگاه‌های حکومتی آگاه بود و با هر افشاگری، دیوار تازه‌ای بر اعتماد مردم و رژیم بنا می‌کرد. در نتیجه در ابتدای فهرست چهره‌های انقلابی قرار گرفت که هدف ترور گروهک‌های تروریستی آن دوران از جمله گروهک فرقان بود. در نهایت، دوم اردیبهشت سال ۵۸ در خانه خود هدف گلوله حمید نیکنام قرار گرفت و به شهادت رسید و با دستور مستقیم امام (ره) در حرم حضرت معصومه (س) دفن شد تا نامش در زمره نخستین شهدای انقلاب اسلامی پس از بهمن ۱۳۵۷ 

جاودانه شود. در مشهد نیز یکی از خیابان‌های اصلی شهر به نام سپهبد قرنی نام گذاری شده که از جمله مسیر‌های منتهی به حرم مطهر رضوی است. انتخابی برازنده شخصیت او که تا آخرین روز حیات در مسیر محافظت از اسلام، به مانند حر در سپاه انقلاب جنگید و با رسیدن به مقام شهادت خوش نام و عاقبت به خیر شد.