ماجرای خوانندگی سفیر کره جنوبی در ایران مهران مدیری به دیدار اکبر زنجان‌پور رفت (۱۵ آبان ۱۴۰۳) ساخت بزرگ‌ترین استودیوی تولید مجازی آسیا در ایران سید محمدرضا طاهری، شاگرد استاد شهریار، درگذشت (۱۵ آبان ۱۴۰۳) + علت بازگشت «سیدبشیر حسینی» به تلویزیون با «داستان شد» جایزه ادبی گنکور به «کمال داوود» نویسنده فرانسوی ـ الجزایری رسید تصاویر نعیمه نظام‌دوست در سریال «لالایی» در باب اهمیت شناسنامه هویتی خراسان رضوی صحبت‌های مدیر شبکه نسیم درباره بازدید میلیونی «بگو بخند» پخش فصل جدید «پانتولیگ» با اجرای محمدرضا گلزار اعلام زمان خاک‌سپاری «محمدحسین عطارچیان»، خوش‌نویس پیشکسوت بازیگران «گلادیاتور ۲» در ژاپن پژمان بازغی با «ترانه‌ای عاشقانه برایم بخوان» در موزه سینما دلیل خداحافظی جشنواره برلین از رسانه اجتماعی ایکس چیست؟ سرپرست معاونت فرهنگی، اجتماعی و زیارت استانداری خراسان رضوی: نفوذ فرهنگ بیگانه با ارتقای آگاهی‌های عمومی و ترویج اخلاق ایرانی‌اسلامی تدبیر می‌شود نبرد یک «سیاه‌ماهی» در دل میراثی کهن | درباره فیلم کوتاه مشهدی که به سومین جشنواره میراث فرهنگی شیراز راه یافته است
سرخط خبرها

مخاطبان پردیس سینمایی هویزه از «سینما متروپل» می گویند

  • کد خبر: ۱۵۰۲۱۳
  • ۲۴ بهمن ۱۴۰۱ - ۲۳:۴۴
مخاطبان پردیس سینمایی هویزه از «سینما متروپل» می گویند
آخرین اکران بیستمین جشنواره فجر مشهد به فیلم «سینما متروپل» اختصاص یافت.

به گزارش شهرآرانیوز، بر اساس جدول اکران فیلم‌های بیستمین جشنواره فیلم فجر مشهد، آخرین اکران در پردیس سینمایی هویزه به فیلم «سینما متروپل» ساخته «محمدعلی باشه آهنگر» اختصاص یافت. فیلمی که در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر توانست جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را به خود اختصاص دهد. همین موضوع هم باعث شد از ساعتی قبل از اکران فیلم، ورودی سالن اکران فیلم، مملو از جمعیت باشد. اما در پایان فیلم، مخاطبان نظرات متفاوتی درباره آن داشتند و فیلم نتواسته بود آنگونه که پیش بینی می‌شد، جمعی از مخاطبان را راضی کند.

 



فیلم کشدار و طولانی بود

یکی از مخاطبان اعتقاد دارد که بخشی از فیلم اضافی بود و کارگردان بدون هیچ توجیه و دلیلی، این فیلم را کشدار کرده بود. او می‌گوید: مدت زمان ۲ ساعت و ۲۰ دقیقه برای این فیلم بسیار زیاد بود. فیلم را حداکثر می‌شد در نیمی از این زمان جمع کرد و بسیاری از صحنه‌ها و نما‌ها اضافی بود.

مخاطب دیگری اعتقاد دارد که پایان بندی فیلم تقریبا از اواسط آن قابل پیش ببنی بوده و می‌گوید: می‌توانستم حدس بزنم که پایان فیلم با شهادت دو سوژه اولیه فیلم به پایان می‌رسد. فقط در نوع این پایان بندی، کارگردان سعی کرده بود کمی خلاقیت بروز دهد که به نظر اصلا موفق نبود.

اما مخاطب دیگری اعتقاد دارد که اینگونه فیلم‌ها که با نگاهی متفاوت به موضوع دفاع مقدس می‌پردازد، می‌تواند از بسیاری از کار‌های شعاری و سطحی برای مخاطبان نوجوان و جوان تاثیر بیشتری داشته باشد. او می‌گوید: رشادت‌های مدافعان وطن باید برای نسل‌های آینده روایت شود و اتفاقا زبان متفاوت این فیلم می‌تواند در این زمینه تاثیر مثبت داشته باشد.

مخاطب دیگری اعتقاد دارد که این فیلم نسبت به برخی از فیلم‌های حاضر در همین جشنواره، چندان فیلم شاخصی نبوده و اتفاقا یک فیلم معمولی بوده است. او می‌گوید: واقعا متوجه نمی‌شوم چرا جایزه بهترین فیلم جشنواره به این فیلم اختصاص یافت. در حالی که فیلم‌های «غریب» و حتی «شماره ۱۰» به مراتب شایستگی بیشتری برای کسب این جایزه داشتند.

یک سوژه خوب با یک متن و پایان بندی متوسط

مخاطب دیگری می‌گوید: کارگردان سوژه خوبی را انتخاب کرده بود. اما به دلیل مشکلات متن فیلم، نتوانست به خوبی آن را به تصویر بکشد. در نهایت هم با یک پایان بندی متوسط کار را به پایان رساند. ضمن این که ریتم فیلم به نسبت آنچه از سوژه انتظار می‌رفت، کند بود و فیلم هم بسیار خسته کننده بود.

 

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->