به گزارش شهرآرانیوز؛ فرج الله سلحشور که خدمت زیادی به جهانی شدن سینمای ایران کرد و با یوسف پیامبر، آمار شگرفی در جذب مخاطب جهانی بجا گذاشت. کسی که ثابت کرد، داستانهای قرآن تا چه اندازه کشش دارند و تا چه حد میتوانند در ترویج معارف دینی کارآمد باشند.
دامنه علاقه به سریال یوسف تا اندازهای بود که حتی در کشورهای آفریقایی، بعضی از مخاطبین این سریال به زبان فارسی علاقهمند شدند و به سراغ آموزش این زبان رفتند.
طبق آخرین آماری که از مخاطبین این سریال در سال ۹۷ اعلام شد، مردم ۹۰ کشور جهان سریال حضرت یوسف را تماشا کردهاند و مخاطبین این سریال از قلب اروپا یعنی کشور بوسنی و هرزگوین تا کشورهای غرب آفریقا یعنی نیجریه امتداد پیدا کرده و مردم عمده کشورهای مسلمان دنیا، از علاقهمندان این سریال قرآنی بودهاند. همچنین مردم هند و اندونزی، کشورهای دوم و چهارم دنیا از نظر جمعیت، از این اثر استقبال کردند.
فرج الله سلحشور فعالیت خود را از تئاتر شروع کرد و اولین کسی بود که تئاتر را به مسجد برد و اولین تئاتر مسجدی را برپا کرد.
بدون شک وجه برتری فرج الله سلحشور در به کارگیری فرم نیست، حتی این ادعا که میزانسن آثار وی تئاتری است هم ادعای بی راهی نیست، اما وجه قوت سینمای سلحشور، مضامین دینی و قرآنی آن است. مضامینی که امکان گفتگو با جهان را برای وی به وجود آورده و برکتی به آثار او داده که تا این اندازه مورد توجه قرار بگیرد.
جواد شمقدری کارگردان سینما با بیان خاطرهای از مرحوم سلحشور عنوان کرد: «حدود ۳۰ سال پیش ایشان پیگیر اجرای تئاتر حضرت ایوب بود، اما هیچ کسی حمایتش نمیکرد و سلحشور مدتها درگیر بود که این تئاتر را کار کند؛ روزی او به بنده گفت «اگر لازم باشد آهنگری میکنم تا پول اجرای تئاتر ایوب را به دست بیاورم» و این کار را کرد.»
شاید همین پشتکار بود که فرج الله سلحشور را تبدیل به شخصیتی کرد که به عنوان یک فیلمساز با تجربه و دغدغهمند از دل نظام، انقلاب و مذهب شیعی متفکر برآمد، از هنر رسانهای به عنوان سلاح فرهنگی و یک پدافند فرهنگی در طول ۳ دهه بهره برد و توانست به جنس تصویری و روایتی ناب دست یابد که هم مورد قبول عموم جامعه به مثابه کاربردان رسانه ملی واقع شود و هم مطالبات نظام را از لحاظ دغدغههای فرهنگی، سیاسی، فرهنگی و تاریخی از دیدی تحلیل گرانانه و کارشناسانه تأمین کند.
سلحشور را باید به مثابه یک پیشرو فرهنگی در جریان انقلاب و دفاع مقدس دانست که با همکاری نزدیک با دیگر افراد متعهد انقلابی در جبهه فرهنگی و رسانهی در شکل گیری مراکز مهم انقلابی و فرهنگی همچون حوزه هنری نقش به سزایی داشته است و از این حیث در تولید آثار ارزشی که پس از آن در این مجموعهها شکل گرفته به نوعی سهیم و اثرگذار است.
مجموعههای تلویزیونی فرج اله سلحشور به نامهای «ایوب پیامبر» تولید ۱۳۷۲، «مردان آنجلس» تولید۱۳۷۶ و «یوسف پیامبر» ۱۳۸۶ حاوی پیام ها، آرمانها و مسیرهای جاری فرهنگی، سیاسی، تاریخی، قرآنی و انقلابی است که در ارتباط با مخاطب بیشترین بازدهی را داشته و نشان از تسلط فیلمساز بر موضوعیت مجموعههای قرآنی دارد. تصویری ناب از روایتهایی قرآنی که در آمیختگی با تحلیلهایی به روز و برآمده از دغدغههای مردم و انقلاب توانستتد راه خود را به خوبی در دل جامعه طی کرده و با گذشت زمان همواره خاطره ساز، جریان ساز و روشنگر باشند.
فرج الله سلحشور به مثابه یک سفیر فرهنگی با ارسال پیامهای انقلاب از جنس هنر با روایت قرآنی، نشان از عملکرد درست یک فیلمساز متعهد انقلابی است که نه تنها توانسته به عنوان یک عضو از جریان رسانهای فرهنگی جامعه اش به نحو احسن عمل کند و مخاطب را با خود همراه و همدل سازد، بلکه توانسته به جریانهای رسانهای خارج از مرزها نیز نفوذ کرده و از طریق مجموعه سریال هایش، تصویری درست، روشن و ناب از انقلاب اسلامی و تفکر و اندیشه قرآنی اش به جوامع اسلامی دیگر منتقل کند. امری مهم که بی شک میتواند الگو ساز جریان فرهنگی متعهد انقلاب باشد و برای نسل جوان که روزی مخاطبین این جریان رسانهای بوده اند سرمشق و الگو قرار گیرد.
سلحشور روح انقلابی بودن و انقلابی ماندن را در سینه سینمای ایران دمید و تا آخرین لحظات زندگی بر پای این عقیده استوار بود و او خود را همیشه نریمان گردان کمیل سینمای انقلاب میدانست، آنجا که حتی در روزهای سخت بیماری گفت: «من طرفدار سینمای اسلامیام و نه این سینمایی که وجود دارد. اگر انرژیمان را برای تجلی و ظهور سینمای اسلامی بگذاریم یقینا بخش اعظمی از انقلاب را احیا کردهایم. اگر کسی دنبال دنیا و نشان دادن خودش است این سینمای اسلامی، انقلابی و جنگی ما نیست. فرقی نمیکند چه سینما، چه تئاتر و چه تلویزیون.»
فرجالله سلحشور، سرانجام پس از ماهها تحمل درد و رنج بیماری در هشتم اسفند ماه سال ۱۳۹۴ به دیدار محبوبش شتافت. در بخشی از پیام تسلیت مقام معظم رهبری در پی درگذشت مرحوم سلحشور آمده است: «آثار پر آوازه و ماندگار این هنرمند با ایمان که مرزهای کشور را درنوردیده و مایه آبرو و اعتبار هنر سینمای ایران در چشم ملتهای دیگر کشورها گشت، بیگمان در شمار حسنات بازمانده از وی و موجب اجر الهی و نام نیک مردمی ایشان خواهد بود انشاءالله.»
منبع: سینماپرس