ایران به سلیقه ژنرال!

به گزارش شهرآرانیوز؛ بعد از کش‌وقوس‌های فراوان، مدیران فدراسیون فوتبال تصمیم نهایی‌شان را برای نیمکت تیم‌ملی گرفتند و هدایت یوز‌های ایرانی را در جام‌ملت‌های آسیا ۲۰۲۳ به امیر قلعه‌نویی سپردند. قلعه‌نویی درحالی بعد از شانزده سال روی نیمکت تیم‌ملی ایران خواهد نشست که بسیار بیشتر تجربه اندوخته است. او در سال ۲۰۰۷ فقط یک جام قهرمانی لیگ‌برتر با استقلال گرفت، اما در سالیان گذشته تعداد جام‌های قهرمانی لیگ‌برترش را به پنج رسانده است. تیم‌ملی با سرمربیگری قلعه‌نویی چگونه بازی خواهد کرد؟ این مهم‌ترین پرسشی است که خیلی‌ها دوست دارند پاسخ آن را بدانند.

فوتبال هجومی به‌جای فوتبال دفاعی

امیر قلعه‌نویی از روز‌های ابتدایی سرمربیگری‌اش در برق تهران و بعد استقلال اهواز، نشان داد مربی‌ای است که دوست دارد تیم‌هایش روبه‌جلو و هجومی بازی کنند. او بعد‌ها که به نیمکت استقلال رسید هم در مصاحبه‌ای گفت که حاضر است تیمش دو گل بخورد، اما چهار گل بزند. این تفکر هجومی ویژگی بارز فوتبالی بوده است که از اولین روز‌های مربیگری تا همین حالا تیم‌های قلعه‌نویی بازی کرده‌اند. بی‌شک او این سبک را به تیم‌ملی ایران هم خواهد برد و احتمالا فوتبالی متفاوت نسست به تیم کی‌روش را در آینده خواهیم دید.

از بازی با ۳ دفاع تا ۴ دفاع خطی

امیر قلعه‌نویی در سال‌های اول مربیگری با سیستم ۲-۵-۳ توانست موفقیت‌های خوبی را کسب کند. او با همین شیوه استقلال را به مقام قهرمانی لیگ‌برتر رساند و سپس، آن را به تیم‌ملی برد. تیم‌های پرافتخارترین مربی ایران در چند سال گذشته با سیستم پایه ۳-۳-۴ یا ۱-۳-۲-۴ بازی کرده‌اند که قسمت مهم آن بازی با چهار دفاع خطی بوده است.

در سیستم چهاردفاعی که امیر قلعه‌نویی می‌پسندد، او دو دفاع مرکزی بلندقامت و بازی‌ساز را برمی‌گزیند و یک هافبک تدافعی در جلو آن‌ها قرار می‌دهد. این سه بازیکن در قلب دفاعی یک مثلث تشکیل می‌دهند و با پاس‌کاری‎‌های پیاپی سعی می‌کنند توپ را به گردش دربیاورند. آن‌ها یا از عقب زمین به‌صورت عمقی بازی‌سازی می‌کنند یا در کناره‌ها برای بازیکنان شاغل در این پست‌ها فضاسازی می‌کنند.

او همچنین دو مدافع راست و چپش را از بازیکنانی برمی‌گزیند که توانایی ارسال‌های خوب، سرعت زیاد و پابه‌توپ‌شدن را داشته باشند. انتظار قلعه‌نویی از دفاع‌های کناری‌اش این است که رونده باشند و بتوانند با استفاده از سرعتشان در خط حمله کمک کنند و با ارسال‌های تندوتیز، برای مهاجمان خطرساز شوند.

قد تیم‌ملی بلند می‌شود

امیر قلعه‌نویی همیشه نشان داده است بازیکنانی را می‌پسندد که از فیزیک مناسبی برخوردار باشند. تیم‌های تحت هدایت او همیشه یک یا چند مهاجم بلندقامت داشته‌اند. از طرف دیگر، در سایر پست‌ها نیز خیلی کم شاهد بوده‌ایم که قلعه‌نویی بازیکنان ریزقامت انتخاب کرده باشد. سرمربی پیشین گل‌گهر سیرجان حتی برای انتخاب بازیکنانش در پست‌های کناری که به سرعتی بیشتر نیاز دارند، از بازیکنانی استفاده کرده است که جثه خوبی داشته‌اند و می‌توان گفت او از بازیکنی که فیزیک مناسب نداشته باشد، بهره نخواهد برد. همین مسئله سبب می‌شود که میانگین قدی تیم‌ملی ایران نیز بیشتر شود. احتمال آنکه برخی بازیکنان با وجود داشتن ویژگی‌های خاص خط بخورند و بازیکنانی به تیم‌ملی اضافه شوند که فیزیک بهتری دارند، بسیار زیاد است.

پست هشت؛ مهم‌ترین بازیکن قلعه‌نویی

در تیم‌های قلعه‌نویی همیشه یک بازیکن تکنیکی که البته باید از فیزیک خوبی برخوردار باشد، نقشی ویژه ایفا می‌کند؛ بازیکنی مثل مجتبی جباری در استقلال سال‌های نه‌چندان دور یا محرم نویدکیا در سپاهان. احتمالا در تیم‌ملی نیز شاهد یک انتخاب ویژه از سوی قلعه‌نویی در این پست باشیم. او انتخاب‌های زیادی در این پست خواهد داشت و باید دید بازیکنی که محبوب سرمربی جدید ایران می‌شود، چه کسی خواهد بود.

مهاجم بلندقامت تیم‌ملی کیست؟

داشتن یک مهاجم بلندقامت با قابلیت خوب سرزنی و البته توانایی ضربه به توپ فوق‌العاده هم یکی از ویژگی‌های امیر قلعه‌نویی در سال‌های گذشته بوده است. او بی‌شک در تیم‌ملی نیز از مهاجم بلندقامت استفاده خواهد کرد. این درحالی است که تیم ایران مهاجمان بزرگی مثل سردار آزمون، مهدی طارمی و... را در اختیار دارد که شاید در سرزنی و ضربه به توپ متبحر باشند؛ اما آن قامتی را که در نفراتی مانند کی‌روش استنلی دیده‌ایم، ندارند. همین امر می‌تواند شانس مهاجمان بلندقامت لیگ را برای دعوت به تیم‌ملی بیشتر کند.