سردار رسولی: دشمن به دنبال طرح ریزی نظم نوین و ایران مطلوب خود در منطقه است یادواره شهدای کارمند بسیج ادارات کل شهید رجایی مشهد برگزار شد سردار یوسفعلی‌زاده: شهیدان با خدا معامله کردند و سرافرازانه در تاریخ جاودانه شدند زیارت و خدمات زائر قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی | وقتی ارادت و شوق زیارت مردم را پای کار آورد رمضان؛ موسم نورانی شدن قلب با قرآن نیایش‌های برگرفته از قرآن، آموزگاری نیکو برای مناجات در ماه رمضان | مرا بخوان تا پاسخ بگویم مطرب مهتاب‌رو یادی از شهید سرلشکر فرامرز عباسی | شهیدی که دل‌داده مشهد شد برگزاری برنامه‌های قرآنی و هنری در موزه‌های آستان قدس رضوی در ایام رمضان ۱۴۰۳ برگزاری برنامه‌های دهه کرامت در کشور با محوریت جوانان و نوجوانان ماه رمضان فرصتی برای تقویت بصیرت اجتماعی و گسترش فرهنگ امر‌به‌معروف است کاروان‌های هوایی عتبات از حرکت بازماندند + علت روایت‌های نو چراغ راه نسل نو | راهکار‌های تبیین جایگاه شهدا و ترویج فرهنگ ایثار تشرف ۱۰ میلیون زائر به مدینه در ۱۰ روز نخست ماه رمضان ۱۴۰۳ معاون استاندار خراسان رضوی: پیاده‌سازی داشبورد مدیریتی برای نظارت بر عملکرد امور فرهنگی زائران در دستور کار است رئیس بنیاد شهید: کنگره ملی تکریم ۶۵ هزار خانواده شهدا امروز ۲۲ اسفند برگزار می‌شود شرح خدمات ایرانیان به قرآن در کتاب «ایران و القرآن» دعای روز یازدهم ماه مبارک رمضان | راه‌های دوری از گناه چیست؟ + صوت و فیلم آغاز فراخوان ایده‌پردازی هوش مصنوعی در خدمت قرآن و عترت
سرخط خبرها

مراقب ظرفِ دل هم باشیم

  • کد خبر: ۱۵۷۳۷۳
  • ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ - ۱۷:۴۶
مراقب ظرفِ دل هم باشیم
بالأخره آدم‌ها ظرف دلشان متفاوت است یک‌نفر آن‌قدر دل بزرگی دارد که می‌تواند ساده از کنار برخی کلمه‌ها و صفت‌ها عبور کند و برخی دلشان ممکن است چینی نازک ترک‌خورده‌ای باشد که با یک تلنگر ساده از‌هم فروبپاشد.

عادت داشت قبل و بعد هر نامی صفتی بگذارد. یا هر وقت صحبت کسی به میان می‌آمد با طعنه و استهزا یک ویژگی را به او نسبت می‌داد و می‌گفت : «فلانی که ...» و این سه نقطه می‌توانست هر نقطه‌ضعف واقعی یا غیر واقعی باشد که به او نسبت داده بود. مثلا یکی را به چاق بودنش و یکی را به لاغر بودنش، یکی را به قد کوتاه و یکی را به بلند بودن قدش، بالأخره برای هر کسی صفتی پیدا می‌کرد که به جای نامش او را با این صفت خطاب کند. کم‌سن و‌سال و جوان هم نبود که کسی بتواند نصیحتش کند و از او بخواهد این عادت ناپسند را کنار بگذارد. پا به سن گذاشته بود، اما جزوی از اخلاقش شده بود.

برخی عادت کرده بودند و می‌گذاشتند به حساب شوخی و با خنده‌ای از کنارش می‌گذشتند، اما برخی دلخور می‌شدند و وقتی با صفت بدی صدایشان می‌زد چهره‌شان درهم می‌رفت، اما روی این را هم نداشتند که ناراحتی‌شان را به زبان بیاورند. به خیال خودش آدم شوخ‌طبع و طنازی بود، اما دیگران او را به زبان‌تلخی می‌شناختند که ملاحظه‌ای در کلامش ندارد. اغلب سعی می‌کردند کمتر دور‌و‌برش بروند تا لبه تیز این شوخی غرورشان را زخمی نکند.

بالأخره آدم‌ها ظرف دلشان متفاوت است یک‌نفر آن‌قدر دل بزرگی دارد که می‌تواند ساده از کنار برخی کلمه‌ها و صفت‌ها عبور کند و برخی دلشان ممکن است چینی نازک ترک‌خورده‌ای باشد که با یک تلنگر ساده از‌هم فروبپاشد. مراقب لقب‌ها و کلمه‌ها و حرف‌هایمان، مراقب ظرف دل هم باشیم. «وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ...، و از یکدیگر عیب مگیرید و به همدیگر لقب‌هاى زشت ندهید.» (بخشی از آیه ۱۱ سوره حجرات)

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->