عزاداری مردم تهران و سایر شهرهای کشور در روز تاسوعای حسینی و حمایت از ولی امر مسلمین جهان (۱۴ تیر ۱۴۰۴) + فیلم نغمه‌ای از عشق و ایثار حضرت ابوالفضل (ع) | عزاداری تاسوعای حسینی در مشهد (۱۴ تیر ۱۴۰۴) + فیلم هیئتی ۷۰ ساله به نام دردانه امام رضا (ع)  بررسی جایگاه تاریخی روز تاسوعا در واقعه کربلا در گفت‌و‌گو با پژوهشگر علوم اسلامی جزئیات آیین خطبه‌خوانی شب عاشورا در حرم امام‌رضا(ع) ویدیو | معنای بزرگداشت عزاداری امام حسین (ع) در زمان ما از بیانات رهبر معظم انقلاب | از تبیین تا قیام گسترش طرح «هر شب جمعه مثل اربعین» از مشهد تا اروپا ماجرای عجیب حبیب‌‌بن‌مظاهر و زنده‌شدنش با ندای امام‌حسین(ع) عزاداری زائران عرب‌زبان حرم امام‌رضا(ع) در رثای سید و سالار شهیدان بازدید استاندار خراسان رضوی از هیئات مذهبی و موکب‌های سطح شهر مشهدمقدس + فیلم روضه علی‌اصغر (ع) بخوانید روایت شاعرانه‌ای از وفاداری، در نماهنگ آذری «قمر(ع)» + فیلم بانوی مشهدی خانه‌اش را وقف آرامش طلاب کرد کتاب «حدیث کعبه و کربلا» منتشر شد مراسم معنوی و فرهنگی «بانوان عاشورائی» با حضور بانوان غرب آسیا در حرم مطهر امام رضا(ع) برگزار شد مداحی محمود کریمی در شب هفتم محرم + فیلم کتاب «رأس‌الحسین» روانه بازار نشر شد | سفرنامه کاروان اسرا از کربلا تا شام شبکه قرآن در روزهای تاسوعا و عاشورا مهمان خانه بینندگان فراخوان شرکت‌های فعال در خدمت به زائران اربعین ۱۴۰۴ منتشر شد اکران چهره‌های پرافتخار وطن، بر بوم خیابان‌های مشهد
سرخط خبرها

مراقب ظرفِ دل هم باشیم

  • کد خبر: ۱۵۷۳۷۳
  • ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ - ۱۷:۴۶
مراقب ظرفِ دل هم باشیم
بالأخره آدم‌ها ظرف دلشان متفاوت است یک‌نفر آن‌قدر دل بزرگی دارد که می‌تواند ساده از کنار برخی کلمه‌ها و صفت‌ها عبور کند و برخی دلشان ممکن است چینی نازک ترک‌خورده‌ای باشد که با یک تلنگر ساده از‌هم فروبپاشد.

عادت داشت قبل و بعد هر نامی صفتی بگذارد. یا هر وقت صحبت کسی به میان می‌آمد با طعنه و استهزا یک ویژگی را به او نسبت می‌داد و می‌گفت : «فلانی که ...» و این سه نقطه می‌توانست هر نقطه‌ضعف واقعی یا غیر واقعی باشد که به او نسبت داده بود. مثلا یکی را به چاق بودنش و یکی را به لاغر بودنش، یکی را به قد کوتاه و یکی را به بلند بودن قدش، بالأخره برای هر کسی صفتی پیدا می‌کرد که به جای نامش او را با این صفت خطاب کند. کم‌سن و‌سال و جوان هم نبود که کسی بتواند نصیحتش کند و از او بخواهد این عادت ناپسند را کنار بگذارد. پا به سن گذاشته بود، اما جزوی از اخلاقش شده بود.

برخی عادت کرده بودند و می‌گذاشتند به حساب شوخی و با خنده‌ای از کنارش می‌گذشتند، اما برخی دلخور می‌شدند و وقتی با صفت بدی صدایشان می‌زد چهره‌شان درهم می‌رفت، اما روی این را هم نداشتند که ناراحتی‌شان را به زبان بیاورند. به خیال خودش آدم شوخ‌طبع و طنازی بود، اما دیگران او را به زبان‌تلخی می‌شناختند که ملاحظه‌ای در کلامش ندارد. اغلب سعی می‌کردند کمتر دور‌و‌برش بروند تا لبه تیز این شوخی غرورشان را زخمی نکند.

بالأخره آدم‌ها ظرف دلشان متفاوت است یک‌نفر آن‌قدر دل بزرگی دارد که می‌تواند ساده از کنار برخی کلمه‌ها و صفت‌ها عبور کند و برخی دلشان ممکن است چینی نازک ترک‌خورده‌ای باشد که با یک تلنگر ساده از‌هم فروبپاشد. مراقب لقب‌ها و کلمه‌ها و حرف‌هایمان، مراقب ظرف دل هم باشیم. «وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ...، و از یکدیگر عیب مگیرید و به همدیگر لقب‌هاى زشت ندهید.» (بخشی از آیه ۱۱ سوره حجرات)

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->