یک حکمت از سیره امام عسکری (ع) ولادت امام حسن عسکری (ع)؛ امیدی در دل تاریکی مراسم نخستین سالگرد شهادت شهید سید حسن نصرالله در مشهد برگزار شد + فیلم (۸ مهر ۱۴۰۴) نماینده سابق مقام معظم رهبری در سوریه: جامعه باید با شهدا زندگی کند + فیلم یادواره شهدا فرصتی برای جلوگیری از تحریف تاریخ انقلاب است مراسم اختتامیه یادواره شهدای گوهرشاد، حرم مطهر رضوی، مکه و منا برای نخستین‌بار در مشهد برگزار شد (۸ مهر ۱۴۰۴) یک شیشه مربای دل‌تنگی زینت‌هایی که بلای جان شده‌اند | درباره کتاب «آرایش و زینت» خادمان زلال رضوان در حرم مطهر امام‌رضا(ع) تقدیر شدند سردار کارگر: جنگ ۱۲ روزه آموزه‌های زیادی برای ایران و جهان به همراه داشت ساخت مساجدی سازگار با محیط زیست در اندونزی جانبازان بی‌پرونده، ترکش‌های بی‌درصد! ارائه وام مسکن به ایثارگران در روزهای آینده + رقم وام کتاب جامع اشعار عاشورایی برای مداحان اهل بیت(ع) حکم شرعی شستن لباس نجس در ماشین لباس‌شویی چیست؟ مراسم بزرگداشت سالگرد شهادت آیت‌الله هاشمی‌نژاد در مشهد برگزار می‌شود(۱۰ مهرماه ۱۴۰۴) کربلا در آستانه ایام فاطمیه سیاهپوش شد اعلام ویژه‌برنامه‌های سالروز میلاد امام حسن عسکری(ع) در حرم مطهر امام‌رضا(ع) تشکیل ۵ کمیته تخصصی برای برگزاری اجلاس بین‌المللی پیرغلامان حسینی در مشهد تعویض فرش‌های حرم مطهر امام‌حسین(ع)
سرخط خبرها

مراقب ظرفِ دل هم باشیم

  • کد خبر: ۱۵۷۳۷۳
  • ۱۶ فروردين ۱۴۰۲ - ۱۷:۴۶
مراقب ظرفِ دل هم باشیم
بالأخره آدم‌ها ظرف دلشان متفاوت است یک‌نفر آن‌قدر دل بزرگی دارد که می‌تواند ساده از کنار برخی کلمه‌ها و صفت‌ها عبور کند و برخی دلشان ممکن است چینی نازک ترک‌خورده‌ای باشد که با یک تلنگر ساده از‌هم فروبپاشد.

عادت داشت قبل و بعد هر نامی صفتی بگذارد. یا هر وقت صحبت کسی به میان می‌آمد با طعنه و استهزا یک ویژگی را به او نسبت می‌داد و می‌گفت : «فلانی که ...» و این سه نقطه می‌توانست هر نقطه‌ضعف واقعی یا غیر واقعی باشد که به او نسبت داده بود. مثلا یکی را به چاق بودنش و یکی را به لاغر بودنش، یکی را به قد کوتاه و یکی را به بلند بودن قدش، بالأخره برای هر کسی صفتی پیدا می‌کرد که به جای نامش او را با این صفت خطاب کند. کم‌سن و‌سال و جوان هم نبود که کسی بتواند نصیحتش کند و از او بخواهد این عادت ناپسند را کنار بگذارد. پا به سن گذاشته بود، اما جزوی از اخلاقش شده بود.

برخی عادت کرده بودند و می‌گذاشتند به حساب شوخی و با خنده‌ای از کنارش می‌گذشتند، اما برخی دلخور می‌شدند و وقتی با صفت بدی صدایشان می‌زد چهره‌شان درهم می‌رفت، اما روی این را هم نداشتند که ناراحتی‌شان را به زبان بیاورند. به خیال خودش آدم شوخ‌طبع و طنازی بود، اما دیگران او را به زبان‌تلخی می‌شناختند که ملاحظه‌ای در کلامش ندارد. اغلب سعی می‌کردند کمتر دور‌و‌برش بروند تا لبه تیز این شوخی غرورشان را زخمی نکند.

بالأخره آدم‌ها ظرف دلشان متفاوت است یک‌نفر آن‌قدر دل بزرگی دارد که می‌تواند ساده از کنار برخی کلمه‌ها و صفت‌ها عبور کند و برخی دلشان ممکن است چینی نازک ترک‌خورده‌ای باشد که با یک تلنگر ساده از‌هم فروبپاشد. مراقب لقب‌ها و کلمه‌ها و حرف‌هایمان، مراقب ظرف دل هم باشیم. «وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ...، و از یکدیگر عیب مگیرید و به همدیگر لقب‌هاى زشت ندهید.» (بخشی از آیه ۱۱ سوره حجرات)

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->