به گزارش شهرآرانیوز، از ساعت پنج صبح امروز، خیابانهای منتهی به حرم مطهر رضوی کوچکترین شباهتی با روزهای قبل نداشت. اقتضای ترافیک صبحگاهی در این ساعتها هرچه باشد، به اندازهای نیست که خودروها سپر به سپر در انتظار حرکت باشند و پیادهروها نیز مملو از جمعیت زائران و مجاورانی باشد که با پای پیاده به حرم مطهر رضوی مشرف شوند. با این حال، «صبح روز عید» همهچیز فرق میکند و مشهدیهای مهماننواز و زائران مخلص، دوشادوش هم در صحنها و رواقهای بارگاه منور امام هشتم به نماز ایستادند و صفوف بههمپیوستهای تشکیل دادند که کمتر قابی توانست عظمت آن را در یک تصویر جای دهد.
آنهایی که صبح امروز از صحنهای پیامبر اعظم (ص)، انقلاب اسلامی، آزادی و جمهوری اسلامی و نیز بستهای نواب صفوی، شیخ طوسی و شیخ طبرسی گرفته تا رواقهای امام خمینی (ره)، دارالمرحمه، دارالحجه و شبستانهای مسجد گوهرشاد را با حضور خود از جمعیت لبریز کردند، همان مؤمنان با اخلاصی بودند که در شبهای قدر، حرم مطهر رضوی از حضورشان یکسره سیاهپوش بود. همان عبادالرحمانی که قرآن به سر گرفتند، خدا را به «کتابُکَ المُنزَل» سوگند دادند تا شافع خطاهایشان باشند و اکنون سفیدپوش و روسفید از یک ماه بندگی، در عید فطر به زیارت امام مهربانیها آمدند.
دختربچهای که با کنجکاوی، وضو گرفتن پدرش را در صحن جامع پیامبر اعظم (ص) تماشا میکرد، زائران و مجاورانی که برای پرداخت فطریه پای صندوقهای کمیته امداد امام خمینی(ره) اجتماع کرده بودند، کودکانی که دواندوان، والدین خود را بهدنبال میکشیدند تا در صفوف جلوتر جا بگیرند، خادمانی که با چوبپرهای سبز و زرد، مسیر را به زائران نشان میدادند، بوی عود، خنکای صبح و طنین صدای زنگ ساعت حرم رأس ساعت ۶ صبح، همگی تصاویر گویا از نشاط و سرزندگی مردمانی بود که رمضان کریم را سرمایه بندگی خود کرده بودند و عید فطر برایشان نقطه آغاز یک زندگی جدید در مسیر عبودیت پروردگار بود.
دستهای پرشماری به قنوت بالا آمد. از پینهبسته گرفته تا جانباز آزادهای که چند انگشت از دستهایش را در جنگ جا گذاشته بود. با این حال، دستها که بالا آمد، لطف و برکت الهی از آسمان و اشک از دیدگان بندگان جاری شد. البته این اشکها نشان از اندوه نداشت بلکه دلهای پاک و آنهایی که یک ماه خودسازی و تهذیب نفس را با جدیت دنبال کرده بودند، اکنون شیرینی و حلاوت این بندگی را با غلتیدن این قطرات بر گونههایشان احساس میکردند. امت جود و جبروت، ملت عفو و رحمت، مردم تقوا و مغفرت در نماز مخلصانه عید، پروردگار اهل کبریا و عظمت خود را سوگند دادند که این روز عزیز را برای همه مسلمانان عید طاعت و بندگی قرار دهد و همه مؤمنان را در اجر اعمال و عباداتشان سهیم و شریک کند.
پس از اقامه نماز، مردم دست به شیرینی و شربت متبرکی بردند که خدام بارگاه امام هشتم (ع) در عید فطر، پیشکش آنها کرده بودند. تا نمازگزاران دهانی شیرین و گلویی تازه کردند، خطیب نماز جمعه مشهد هم بر فراز منبر رفت تا در ادامه نماز، فریضه خطبههای عبادی سیاسی را هم جاری کند. آیتالله علمالهدی تأکید کرد که وقتی سخن از دوستی با ذات اقدس پروردگار به میان میآید، اینطور گفته میشود که خدا را دوست داشته باشید درحالیکه محبت از ناحیه خدا صادر میشود و وجود اقدس خداوند عالم است که پیش و بیش از همه ما، عشق را در امور و شئون زندگیمان جاری میکند.
پس از پایان خطبههای عبادی سیاسی، نمازگزاران راه به سمت درهای خروجی حرم مطهر بردند و درحالیکه رو به گنبد نورانی امام هشتم (ع) سلام میدادند و از این آستان ملک پاسبان خارج میشدند، شیرینی عمل مقبول را در دل احساس میکردند؛ همانطور که نور ایمان نیز در چهرههایشان مشهود بود.